Արխիւ

ՄԱՇ­ՏՈՑ ՔԱ­ՀԱ­ՆԱՅ ԳԱԼ­ՓԱՔ­ՃԵԱՆ

Երբ կը խորհր­դա­ծենք Յի­սու­սի յա­րու­թեան մա­սին, պահ մը խոր­հինք նաեւ մեր իւ­րա­քան­չիւ­րին կեան­քը, ապ­րած ա­մէն մէկ օ­րը՝ նման չէ՞ Յի­սուս Քրիս­տո­սի յա­րու­թեան խոր­հուր­դին։ Ար­դա­րեւ ա­մէն օր երբ կը սկսի ա­ռա­ւօ­տուն եւ երբ կ՚արթն­նանք, մե­զի հա­մար յա­րու­թիւն մը չէ՞։ Նոր եւ նո­րո­գուած հո­գիով մը երբ կը սկսինք նոր օրուան, մենք զմեզ տար­բեր տրա­մադ­րու­թեան տակ չե՞նք զգար։

Ե­րէկ, հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խմբագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու ԱԳ կու­սակ­ցու­թեան կող­մէ ե­րես­փո­խա­նա­կան թեկ­նա­ծու ա­ռա­ջադրուած Մար­գար Է­սաեա­նը, ո­րուն կ՚ըն­կե­րա­նա­յին իր օգ­նա­կան­ներն ու կու­սակ­ցու­թեան Շիշ­լիի մաս­նա­ճիւ­ղի ղե­կա­վա­րու­թե­նէն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ։ Հա­ճե­լի զրոյ­ցի ըն­թաց­քին Մար­գար Է­սաեան մե­զի յայտ­նեց, թէ կը փոր­ձէ ընտ­րու­թիւն­նե­րուն ըն­դա­ռաջ հա­սա­րա­կու­թեան բո­լոր խա­ւե­րուն եւ շրջա­նակ­նե­րուն հետ ըլ­լալ շփման մէջ։

Ե­րե­ւան հռչա­կուե­ցաւ Եւ­րո­պա­յի ու­սա­նո­ղա­կան մայ­րա­քա­ղաք։ «Ար­մէն­փրէս»ի հա­ղոր­դում­նե­րով, Ե­րե­ւա­նի քա­ղա­քա­պետ Տա­րօն Մար­գա­րեան այս շրջագ­ծով վեր­ջերս հիւ­րըն­կա­լեց Եւ­րո­պա­կան ու­սա­նո­ղա­կան միու­թեան պա­տուի­րա­կու­թիւ­նը, ո­րուն կ՚ու­ղեկ­ցէին Հա­­յաս­տա­նի Ու­սա­նո­ղա­կան ազ­գա­յին ըն­կե­րակ­ցու­թեան ան­դամ­նե­րը։

Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) Նիւ Եոր­քի կեդ­րո­նին մէջ վեր­ջերս հիւ­րըն­կալուե­ցաւ գրող Է­րիք Պօ­ղո­սեան։ Այս հա­ւա­քոյ­թին ըն­թաց­քին ծա­նօ­թա­ցուե­ցաւ հայ­կա­կան հար­ցին վե­րա­բե­րեալ իր վեր­ջին գիր­քը։

Երեւանի եւ Փեքինի համագործակցութեան առջեւ նոր հորիզոններ կը բացուին Մետաքսի ճանապարհի ծրագրին բերումով:
Չինաստանի կառավարութիւնը մտադիր է վարկեր տրամադրել Հայաստանին՝ ենթակառուցուածքներու շինարարութեան համար:

Մե­ծի Տանն Կի­լի­կիոյ Տ.Տ. Ա­րամ Ա. Կա­թո­ղի­կո­սը Ո­ւա­շինկ­թը­նի մէջ հան­դի­պում մը ու­նե­ցաւ յայտ­նի պատ­մա­բան Թա­նէր Աք­չա­մի հետ։ Լոս Ան­ճե­լը­սի «Աս­պա­րէզ» օ­րա­թեր­թի հա­ղոր­դում­նե­րով, Կի­լի­կեան Ա­թո­ռի գա­հա­կա­լը Թա­նէր Աք­չա­մին հետ խորհրդակ­ցու­թիւն մը ու­նե­ցաւ Սի­սի եր­բեմ­նի կա­թո­ղի­կո­սա­րա­նի եւ Մայր տա­ճա­րի սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քի վե­րա­ձեռք­բեր­ման հա­մար Սահ­մա­նադ­րա­կան ա­տեա­նին մօտ բա­ցուած դա­տին կա­պակ­ցու­թեամբ։ Հարկ է նշել, որ Թա­նէր Աք­չամն ալ մաս կը կազ­մէ այս դա­տա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թեան հա­մար ստեղ­ծուած յանձ­նա­խում­բին, իբր այդ սոյն տե­սակ­ցու­թիւ­նը ու­նե­ցած է աշ­խա­տան­քա­յին բնոյթ։

Սա­մա­թիոյ Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նի ծնո­ղաց միու­թեան կող­մէ ան­ցեալ շա­բաթ Ֆլո­րիա­յի մէջ տիկ­նանց ճաշ­կե­րոյթ մը կազ­մա­կեր­պուե­ցաւ ի նպաստ դպրո­ցին։ «Տէ­վէ­լի» ճա­շա­րա­նի եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս հա­ւա­քոյ­թը, ո­րուն մաս­նակ­ցե­ցաւ շուրջ 250 հո­գի։

Գո­հու­նա­կու­թեամբ վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ Է­սաեան վար­ժա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը փայ­լուն յա­ջո­ղու­թիւն­ներ ար­ձա­նագ­րած են Պէ­յօղ­լուի շրջա­նի վար­ժա­րան­նե­րուն մի­ջեւ կազ­մա­կեր­պուած լո­ղի մրցա­շար­քի ար­դիւն­քին։

ՆԱԶԱՐԷԹ ՊԷՐՊԷՐԵԱՆ

Մա­յիս 6-ին, 112 տա­րի ա­ռաջ, Վա­նի մէջ ապ­րող Մար­տի­րոս Գա­բու­զեան (կամ Գար­բու­զեան) ա­նուն հա­մեստ հա­յու մը ըն­տա­նե­կան յար­կին տակ, լոյս աշ­խարհ ե­կաւ մանչ զա­ւակ մը, ո­րուն ա­նու­նը դրին Վահ­րամ։ Մա­նուկ Վահ­րամ հա­զիւ սկսած էր հա­սակ նե­տել եւ պա­տա­նե­կան տա­րի­քը թե­ւա­կո­խել, երբ հասաւ 1915-ին ար­հա­ւիր­քը… Բազ­մա­հա­զար վա­նե­ցի­նե­րու հետ, ար­մա­տա­խիլ ե­ղաւ նաեւ Գա­բու­զեան­նե­րու ըն­տա­նի­քը, որ ռու­սա­կան նա­հան­ջող զօր­քին հետ ան­ցաւ Ե­րե­ւան եւ հոն բնա­կու­թիւն հաս­տա­տեց։