Արխիւ

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ

Նոր տարուայ սեմին, ինքզինքս վերագտնելու եւ վերարժեւորելու միտումով, աւանդութիւն յարգողի ճշդապահութեամբ, սենեակէս ներս քաշուելով, սեղանիս դիմաց նստած, աչքերս անոր վրայ դիզուած թուղթերուս եւ յուշատետրիս կեդրոնացած, առանձնանալու կարիքը կը զգամ:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

Մարդկային ընկերութենէն ներս սովորութիւն է, որ իւրաքանչիւր տարեվերջին կատարեն հաշուեյարդար մը՝ տեսնելու, թէ անցեալ տարուան ընթացքին ի՛նչ յաջողութիւններու հասած են, ո՛ւր թերացած են, ի՛նչ ձախողումներ ունեցած են, որպէսզի ըստ այդմ սկսին իրենց նոր տարին՝ նոր ծրագիրներով, նոր տեսլականով, միշտ հաւատարիմ եւ ամուր կանգնած մնալով իրենց ունեցած արմատներուն վրայ, այլ խօսքով՝ սկզբունքներուն եւ նպատակներուն:

ԽՈՐԷՆ ՔՀՆՅ. ՊԷՐԹԻԶԼԵԱՆ

Նոր տարին դիմաւորելու տօնական մթնոլորտի ատեն մեզմէ շատեր որոշ երեւոյթներու, արժէքներու եւ գաղափարներու մասին կը մտածեն։ Այլ խօսքով, բարեմաղթութիւններով չենք սահմանափակուիր, այլ կը փորձենք կեանքը լաւագոյն կերպով արժեւորելու ձգտումը ունենալ։

ԿՈՐԻՒՆ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՖԷՆԷՐՃԵԱՆ

Աւազի ժամացոյցի սահող հատիկներուն նման՝ ամիսներ իրար յաջորդեցին ու անգամ մը եւս նոր տարուան մը սեմին հասանք՝ Կաղանդ է։

ՅԱՐՈՒԹԻՒՆ ՎՐԴ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Ամանորը հասած է եւ աշխարհի վրայ չկայ անձ մը, որ կաղանդի ծառի կանաչը տեսնելով չհմայուի եւ իր յոյսը չդնէ գալիք տարուան վրայ։ Անժամանակ Աստուծոյ մարդոց մօտ դրած ժամանակացոյցի խաղալիքը կրկին անգամ կ՚աշխատի եւ մարդիկ Ամանոր բառին առընթեր կը վերյիշեն յոյսի եւ բարեմաղթանքներու գաղափարները։

ՅՈՎԱԿԻՄ ՎՐԴ. ՍԵՐՈՎԲԵԱՆ

Տարեվերջի այս օրերուն, մեծ բանաստեղծ Գամառ Քաթիպայի (Ռաֆայէլ Պատկանեան) «Նոր տարի» բանաստեղծութեան առաջին տողը իր մէջ կ՚ամփոփէ այն բոլորը, որ մեր մտքին մէջ կը պատկերացնէ օրուան խորհուրդը. կու գայ նոր տարի մը եւ մարդիկ դարձեալ երնէկ տալով կը մաղթեն, թէ լաւ ու յաջող ըլլայ եկող նոր տարին:

ԳՐԻԳՈՐ ԱՒ. ՔՀՆՅ. ՏԱՄԱՏԵԱՆ

Ամանոր է այսօր։ Պահը՝ անգամ մը եւս անդրադառնալու, թէ ժամանակը որքան արագ կ՚ընթանայ։ Յիրաւի, անգամ մը եւս կը նշմարենք, թէ աշխարհի մատնուած թոհուբոհի վիճակին մէջ անզգալաբար որքա՛ն արագ սահեր են անցեալի օրերը եւ միացած՝ տիեզերքի պատմութեան։

ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ

Ներկայ դարաշրջանին ընկերային ցանցերը հաղորդակցման միջոց մը ըլլալէ անդին, եղած են նաեւ ցուցադրական հարթակներ, ուր մարդիկ կը կառուցեն, կը վերասահմանեն եւ կը ներկայացնեն իրենց ինքնութիւնը արտաքին աշխարհին։ Այդտեղ կացուցուած անձնաւորութիւնները դիմակներ են, որոնք մարդիկ կը դնեն հասարակութեան կողմէ ընդունուելու եւ հաւանութեան արժանանալու համար։

ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ

Պէտք է յայտնել, որ սեռական դաստիարակութիւն ըսուածը նոր բան մը չէ. աւելի քան երկու հարիւր տարի եւ աւելի տարիներ առաջ մարդիկ մտածած են այն բանին մասին, որ աւելի լաւ է ճիշդ ձեւով սեռական դաստիարակութիւն փոխնցել՝ քան մանուկը ապատեղեկատուութեամբ լեցնէ իր ուղեղը եւ եթէ երկու հարիւր տարի առաջ մարդ արարած այս մտածումը ունեցած է, ապա այսօր շատ աւելիով պէտք է անոր մասին մտածենք, որովհետեւ մեր օրերուն որոշ տեղեկութիւններ (ճիշդ թէ սխալ) ձեռք բերելը շատ աւելի դիւրահաս է՝ քան անցեալին: