ՎԵՐԱՓՈԽՄԱՆ ՏՕՆ

Հա­յաս­տա­նեայց Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղե­ցին ե­րէկ մեծ շու­քով նշեց Ս. Աս­տուա­ծած­նի Վե­րա­փոխ­ման բերկ­րա­ռատ տօ­նը։ Ս. Կոյս Մա­րիամ Աս­տուա­ծած­նին ձօ­նուած այս տա­ղա­ւա­րը ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ, որ­պէս­զի հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դը ապ­րի հո­գե­ւոր հրճուանք։ Խա­ղո­ղօրհ­նէ­քի ա­ւան­դու­թիւնն ալ կրկնա­պատ­կեց տօ­նա­կան տրա­մադ­րու­թիւ­նը բո­լո­րին մօտ։

Մայր Ա­թոռ Սուրբ Էջ­միած­նի մէջ Ս. Աս­տուա­ծած­նի Վե­րա­փոխ­ման տօ­նը նշուե­ցաւ ա­ւան­դա­կան շու­քով։ Միած­նաէջ Մայր Տա­ճա­րին մէջ տա­ղա­ւա­րի հան­դի­սա­ւոր Ս. Պա­տա­րա­գը մա­տոյց եւ քա­րո­զեց Տ. Մու­շեղ Եպսկ. Պա­պաեան։ Սուրբ Էջ­միած­նի միա­բա­նու­թեան ան­դամ­նե­րուն ա­ռըն­թեր հոծ թի­ւով ուխ­տա­ւոր հա­ւա­տա­ցեալ­ներ ներ­կայ գտնուե­ցան տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րուն։ Մայ­րա­վան­քի ամ­բողջ տա­րած­քէն ներս զգա­լի էր հո­գե­ւոր հրճուան­քը։ Յա­ւարտ Ս. Պա­տա­րա­գի Ս. Տրդա­տի բաց խո­րա­նին առ­ջեւ կա­տա­րուե­ցաւ նաեւ Խա­ղո­ղօրհ­նէ­քի հան­դի­սա­ւոր կար­գը, ո­րու ըն­թաց­քին շա­րա­կան­նե­րու եր­գե­ցո­ղու­թե­նէն յե­տոյ ըն­թեր­ցուե­ցաւ օ­րուան խոր­հուր­դը ամ­փո­փող ա­ւե­տա­րա­նա­կան հա­տուա­ծը, ա­պա եւ Ս. Ներ­սէս Շնոր­հա­լիի «Խա­ղո­ղի օրհ­նու­թեան» ա­ղօթ­քը։ Ա­րա­րո­ղու­թե­նէն վերջ օրհ­նուած ող­կոյզ­նե­րը բաժ­նուե­ցան հաւա­տա­ցեալ­նե­րուն։

Թրքա­հայ հա­մայն­քէն ներս ալ Ս. Աս­տուա­ծած­նի տօ­նը նշուե­ցաւ մեծ շու­քով։ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին Ա­թո­ռա­նիստ մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ պա­տա­րա­գեց եւ քա­րո­զեց Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան։ Մեր հա­յա­հոծ թա­ղե­րու ե­կե­ղե­ցի­նե­րը հա­մախմ­բե­ցին հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րը։ Ինչ­պէս ա­մէն տա­րի, այս տա­րի եւս ամ­րան շրջա­նին զու­գա­դի­պած այս տա­ղա­ւա­րին առ­թիւ կղզեբ­նակ հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն ժա­մադ­րա­վայ­րը հան­դի­սա­ցաւ Գնա­լը կղզիի Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղե­ցին, ուր ստեղ­ծուե­ցաւ ար­տա­սո­վոր մթնո­լորտ։

Պոլ­սոյ տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րուն ա­ռըն­թեր մեր հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին ու­շադ­րու­թիւն կեդ­րո­նա­ցած էր նաեւ Վա­քըֆ­լը­գիւ­ղի Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ վրայ։ Գա­ւա­ռի մեր հինգ գոր­ծող ե­կե­ղե­ցի­նե­րէն մին է այս մէ­կը, ո­րու տա­րե­կան ա­նուան տօ­նախմ­բու­թիւ­նը կը կա­տա­րուի Ս. Աս­տուա­ծած­նի տօ­նա­կա­տա­րու­թեան ժա­մա­նակ։ Հան­րա­յին կար­ծիքն ալ անն­կատ չի թո­ղուր Վա­քըֆ­լը­գիւ­ղի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րը՝ հա­շուի առ­նե­լով, որ այդ մէ­կը մնա­ցած է որ­պէս Թուր­քիոյ միակ հայ­կա­կան գիւ­ղը։ Շա­բա­թա­վեր­ջին Վա­քըֆ­լը­գիւ­ղի մէջ տա­ղա­ւա­րի առ­թիւ ապ­րուե­ցաւ մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն։ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան նա­խա­գա­հեց գիւ­ղի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րուն եւ տուաւ օ­րուան պատ­գա­մը։ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ տա­ղա­ւա­րի Ս. Պա­տա­րա­գը մա­տոյց Տ. Ա­ւե­տիս Քհնյ. Թա­պա­շեան։

Կրօ­նա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն զու­գա­հեռ տե­ղի ու­նե­ցաւ նաեւ ժո­ղովր­դա­կան ա­ւան­դա­կան տօ­նախմ­բու­թիւ­նը։ Այս շրջագ­ծով, խա­ղո­ղի ող­կոյզ­նե­րու օրհ­նու­թեան կար­գին ա­ռըն­թեր Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը հան­դի­սա­պե­տեց նաեւ ա­ւան­դա­կան հա­րի­սա­յի կաթ­սա­նե­րու օրհնութեան։

Եկեղեցւոյ շրջակայքին  համա-խըմբուած խրախճանքի մասնակիցները հետեւեցան նաեւ ժողովրդական երաժշտութեան նուագներուն։ Բոլորին համար ուրախառիթ էր վկայել Վաքըֆլըգիւ-ղէն ներս ձեռնարկուած շարք մը կարեւոր շինարա-րութիւններու արդիւնքին, որոնք հեռանկարներ կը խոստանան անոր առօրեային առջեւ նոր հորիզոններ բանալու եւ բնակիչներուն կարելիութիւնները ընդ-լայնելու առումով։

Թէ՛ տե­ղա­ցի­նե­րը եւ թէ հիւ­րե­րը լիու­լի ըմ­բոշխ­նե­ցին տօ­նա­կան ու­րա­խու­թիւ­նը եւ ի­րենց ուխ­տի ա­ղօթք­նե­րուն մէջ միշտ մաղ­թե­ցին, որ մեր երկ­րէն ներս տի­րէ խա­ղա­ղու­թիւն, հաշ­տու­թիւն եւ հա­մե­րաշ­խու­թիւն, որ­պէս­զի բո­լո­րը կա­րե­նան կեն­սու­նակ պա­հել ի­րենց բո­լոր ա­ւան­դու­թիւն­նե­րը։