ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Եկեղեցւոյ հայրերէն Օգոստինոս աշխատութիւններէն մէկուն մէջ՝ խօսելով Աստուծոյ էութեան մասին, կ՚ըսէ. «Աստուած չի կրնար սխալիլ, որովհետեւ անոր իմաստութիւնը կատարեալ է»։
ՀՐԱՅՐ ՃԷՊԷՃԵԱՆ
Մարդու անհատական, ընտանեկան եւ ազգային կեանքին մէջ կայ «ես»ի եւ «մենք»ի միջեւ համակեցութիւն եւ հաւասարակշռութիւն ստեղծելու մարտահրաւէրը։ Եթէ մարդը կ՚ապրի իր «ես»ով, բայց, այդ մէկը պէտք է համադրէ նաեւ հաւաքական կեանքին՝ իմա «մենք»ի հետ։
ԱՒԵՏԻՍ ՀԱՃԵԱՆ
Արմատական Բառարանին մէջ, Հրաչեայ Աճառեան նշած է, որ «կաղանդ» բառը հայերէնին մէջ մտած է յունարէնէն՝ χαλάνδαι («խալանդայ», դասական տառադարձութեամբ), որ կը նշանակէ «նոր տարի, ամանոր»։
ԱՐԹԻՒՐ ԻՓԷՔ
Սէր մէկէնիմէկ չ՚ըլլար. ան ժամանակի կը կարօտի, այսինքն՝ համբերութեան։ Նոյնիսկ եթէ Օրհան Վելի «Պիրտէնպիրէ»ի մէջ յայտնէ, թէ…
Ամէն բան մէկէնիմէկ եղաւ։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Աշխարհի մէջ ինչքա՞ն իմաստուն մարդ կայ՝ չենք գիտեր, սակայն վստահ ենք, որ անմիտ ու թեթեւամիտ մարդիկը թիւով շատ աւելի են՝ քան իմաստունները: Այս դժբախտ իրականութիւնը փաստելու համար շատ պարզ փորձեր ընելը բաւարար կրնայ ըլլալ.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Յակոբոս եւ Պօղոս առաքեալներ կը խօսին պայքարող Բնութեան մասին։ Յակոբոս առաքեալ կը խօսի մեղսալից հաճոյքներու մասին, որոնք կը պայքարին մեր մարմնին մէջ. «Ուրկէ՞ յառաջ կու գան ձեր հակամարտութիւնները եւ կռիւները, արդեօք ձեր ցանկութիւններէն չէ՞, որոնք մեր մարմինին մէջ կռիւ կը մղեն». (ՅԱԿՈԲ. Դ 1)։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մահը ինչքան ալ ծանր ու սարսափելի թուի՝ մահ է. դէպի անյստակութիւն տանող յայտնի աւարտ մըն է, վերջակէտ մը. սակայն, պէտք է ըսենք, որ ամենէն սարսափելին այս մէկը չէ, որովհետեւ որոշ ժամանակ ետք մահուան դիմաց մարդ կը համակերպի, կ՚ընդունի ճշմարտութիւնը եւ սիրեցեալին սուգը սրտին մէջ կը շարունակէ ապրիլ։
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Մարդ արարածը կեանքը կ՚ապրի տկարութիւններով, թերութիւններով, սխալներով, քանի որ ան թէեւ կը ձգտի կատարելութեան, բայց երբեք չի՛ կրնար կատարեալ ըլլալ՝ քանի որ թերութիւններ, տկարութիւններ, սխալներ երբեք զինք չեն թողուր բոլորովին։
ՀՐԱՅՐ ՏԱՂԼԵԱՆ
Մեր թուականէն 105 տարիներ առաջ՝ 1920 թուականին, երբ Հայաստան արդէն իր առաջին Հանրապետութիւնը հիմնած էր, Եգիպտոսէն երկու մեծահարուստ եղբայրներ՝ Կարապետ եւ Գրիգոր Մելգոնեան եղբայրները նամակ կը ղրկեն եւ կը խնդրեն Հայաստանի Հանրապետութեան քաղաքացիութիւն ունենալ.
ՄԱՇՏՈՑ ՔԱՀԱՆԱՅ ԳԱԼՓԱՔՃԵԱՆ
Հին օրերու Կէտիկփաշան՝ շատերու հօրենական, մօրենական, պապենական սերտ կապեր ունեցած, յիշատակներով պարուրուած պատմական եւ նոյնքան պատուական թաղ մըն է եղած։
