ԱՌԱՋԻՆ ՀՈՒՆՁՔԻՆ ՀՐԱԺԵՇՏ

Կէ­տիկ­փա­շա­յի «Հրանդ Տինք» վար­ժա­րա­նին մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին տե­ղի ու­նե­ցաւ շրջա­նա­ւար­տից անդ­րա­նիկ հան­դի­սու­թիւ­նը։ Այս­պէս, դպրո­ցի ա­ռա­ջին հունձ­քը հրա­ժեշտ ա­ռաւ հան­դի­սա­ւոր պայ­ման­նե­րու ներ­քեւ։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, այս վար­ժա­րա­նը կը հա­մախմ­բէ Հա­յաս­տա­նէն ար­տա­գաղ­թե­լով քա­ղաքս փու­թա­ցած ըն­տա­նիք­նե­րուն զա­ւակ­նե­րը, ո­րոնք հնա­րա­ւո­րու­թիւն կ՚ու­նե­նան կրթու­թիւն ստա­նա­լու՝ թէ­կուզ ան­պաշ­տօն դպրո­ցի մը մէջ։ Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն մեր հա­մայն­քի օ­րա­կար­գին վրայ ա­ռաջ­նա­հեր­թու­թիւն­նե­րու շար­քին կը դա­սուին Հա­յաս­տա­նէն ար­տա­գաղ­թած ըն­տա­նիք­նե­րու զա­ւակ­նե­րուն կրթա­կան հար­ցե­րը։ Խոր­քին մէջ ո­րե­ւէ հիմ­նա­կան լու­ծում ա­պա­հո­վել կա­րե­լի չէ ե­ղած, սա­կայն ընդ­հան­րա­պէս կը գտնուին մի­ջան­կեալ լու­ծում­ներ եւ այս ամ­բող­ջին մէջ ստեղ­ծուած «Հրանդ Տինք» վար­ժա­րա­նը կը լու­ծէ կա­րե­ւոր խնդիր­ներ։ Շրջա­նա­ւար­տից ա­ռա­ջին հան­դի­սու­թիւ­նը ե­կաւ ա­պա­ցու­ցա­նել, որ ա­նոնց հա­մար կա­տա­ր-ւած զո­հո­ղու­թիւն­նե­րը, ի գործ դրուած մի­ջոց­նե­րը կ՚ար­դա­րա­նան լիու­լի։

Շա­բաթ, ա­ռա­ւօ­տեան ժա­մե­րուն, բա­ռին բուն ի­մաս­տով տօ­նա­կան մթնո­լորտ մը կը տի­րէր դպրո­ցին մէջ, ուր շրջա­նա­ւար­տից անդ­րա­նիկ հան­դի­սու­թեան նա­խա­գա­հեց Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։ Ներ­կայ էին Պա­տուե­լի Գրի­գոր Ա­ղա­պա­լօղ­լու, Տ. Շիր­վան Քհնյ. Միւր­զեան, Թրքա­հայ ու­սուց­չաց հիմ­նար­կի եւ միու­թեան կող­մէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, հա­մայն­քա­յին մար­մին­նե­րէ դէմ­քեր, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։

Տնօ­րէ­նու­հի Հե­րիք­նազ Ա­ւա­գեա­նի ող­ջոյ­նի խօս­քով սկսաւ յայ­տա­գի­րը, ո­րու ըն­թաց­քին ա­ւար­տա­կան դա­սա­րա­նի ա­շա­կերտ­նե­րը գոր­ծադ­րե­ցին շատ յա­ջող յայ­տա­գիր մը։ Եր­գե­րու, պա­րե­րու եւ ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րու մթնո­լոր­տին մէջ, տղա­քը զգա­լի դար­ձու­ցին, թէ որ­քան խո­րա­թա­փանց պատ­կե­րա­ցու­ցած էին ան­ցեալ ութ տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին ի­րենց կրթու­թեան հա­մար ի սպաս դրուած մի­ջոց­նե­րուն ար­ժէ­քը։ Շատ մարդ­կա­յին շեշ­տով, մար­սուած ձե­ւով ու բարձր ար­ժա­նա­պա­տուու­թեամբ ա­նոնք ար­տա­յայ­տե­ցին ի­րենց ե­րախ­տի­քը եւ տասն սա­նե­րէ բաղ­կա­ցեալ ըն­թա­ցա­ւարտ­նե­րու խում­բը այս­պէ­սով կար­ծես, թէ վե­րա­ծուե­ցաւ պատ­մա­կան ե­րե­ւոյթ մը խորհր­դան­շող փա­ղան­գի մը։ Հան­դի­սա­տես­ներն ալ իս­կա­պէս ու­րախ էին, ո­րով­հե­տեւ այս շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն կա­րե­ւոր մե­ծա­մաս­նու­թիւ­նը պի­տի կա­րե­նայ իր ու­սու­մը շա­րու­նա­կել Հա­յաս­տա­նի մէջ։

Շրջա­նա­ւար­տից ա­րա­րո­ղու­թեան ըն­թաց­քին Հե­րիք­նազ Ա­ւա­գեա­նի ա­ռըն­թեր ե­լոյթ­ներ ու­նե­ցան Ռա­քել Տինք, դպրո­ցի ա­ջա­կից­նե­րէն Դա­լար Հո­րո­զօղ­լու, Պա­տուե­լի Գրի­գոր Ա­ղա­պա­լօղ­լու եւ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։ Մաս­նա­ւո­րա­պէս ու­շագ­րաւ էր Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նոր­դին այն շեշ­տադ­րու­մը, թէ այս վար­ժա­րա­նը եւ այն­տեղ ու­սում ստա­ցող տղա­քը բա­ցար­ձա­կա­պէս չեն կրնար ան­տար­բե­րու­թեան են­թա­կայ հա­մա­րուիլ, ո­րով­հե­տեւ թէ­կուզ քիչ մը դան­դաղ, սա­կայն մեր հա­մայն­քը իր հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րը ի գործ կը դնէ այս ա­շա­կերտ­նե­րուն զօ­րակ­ցե­լու հա­մար։ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ընդգ­ծեց, որ միաս­նա­կա­նու­թեան ո­գիով փուլ առ փուլ կը գտնուին այդ լու­ծում­նե­րը։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը մաղ­թեց, որ շրջա­նա­ւարտ­նե­րը իս­կա­պէս շա­րու­նա­կեն ի­րենց ու­սու­մը Հա­յաս­տա­նի մէջ։ Ան հայ­րա­կան կա­տա­կով մը շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն ը­սաւ, թէ ա­մէն տա­րի կա­նո­նա­ւոր այ­ցե­լու­թիւն­ներ կու տայ Հա­յաս­տան եւ յետ այ­սու ի­րենց հաս­ցէ­նե­րուն մի­ջո­ցով պի­տի հե­տե­ւի ա­նոնց։

Հան­դէ­սի ըն­թաց­քին շրջա­նա­ւարտ­նե­րուն յանձ­նուե­ցան յու­շա­նուէր­ներ, իսկ ա­ւար­տին ա­նոնց ի պա­տիւ հա­տուե­ցաւ կար­կան­դակ մը։ Յա­ջոր­դած ըն­դու­նե­լու­թեան ըն­թաց­քին բո­լո­րը յա­ջո­ղու­թեան մաղ­թանք­նե­րով շրջա­պա­տե­ցին ըն­թա­ցա­ւարտ­նե­րը եւ սրտա­բուխ մաղ­թանք­ներ յղե­ցին ա­նոնց ա­պա­գայ նուա­ճում­նե­րուն հա­մար։