ՀԵՂԻՆԱԿԱՅԻՆ

Իմ ամենասիրելի զրուցակիցը, ընկերն ու բարեկամը՝ ես եմ:

Կը սիրեմ ժամերով ինքզինքիս հետ զրուցել, բանավիճիլ, որեւէ հարցի շուրջ ծանրութեթեւ ընել: Աւելի շատ կը սիրեմ ինքզինքիս հետ լռել ու վայելել ամենաբարձր ճիչը, ինքը լռութիւնը:

Լռութեան ժամերուն, պահերուն հասու կը դառնայ Աստուծոյ ձայնը, ներկայութիւնը: Երանութեան վայրկեաններ են այս մէկը: Ինքզինքիդ հետ կը դառնաս ներդաշնակ, գոհ ու երջանիկ:

Քիչ առաջ կը շտկէի իմ պահարանի դարակներէն մին, ուր խծկած եմ զանազան փաստաթուղթեր, տետրակներ ու գրքոյկներ: Անոնցմէ մէկուն քովէն չկրցայ անցնիլ անտարբեր: Երբ տետրակին հպայ՝ իմ հոգին ջերմացաւ. այստեղ տեղ գտած են տարբեր տարիներու իմ զանազան խոհեր: Ըսել է, թէ հպայ ես ինծի, իմ հոգիի նրբագոյն թելերուն:

Թերթեցի իմ ուրախ եւ տխուր օրերու ընկերոջ էջերը եւ վերապրեցայ իմ քաղցրաբոյր անցեալէն ակնթարթներ: Ստորեւ կը ներկայացնեմ քանի մը խծբծանքներ, զորս ժամանակին գրի առած էի.

***

Ի՞նչ ըսել է երջանկութիւն.
Երջանկութիւն ըսել է սէր:
Քանզի ան միակ հրաշագեղ զգացումն է,
Զոր մեզի մնացեալ է դրախտէն:
(Այսպիսի տաքուկ զգացում մը ապրեցայ 2013 թուականին՝ Սուրբ Սարգիսի տօնին)

***

Մենք իրերէ չենք փախչիր, մենք իրարմէ կը փախչինք,
Իսկ երբ հեռանանք, զիրար կը կարօտնանք։ (2013 թ.)

***

Մենք պէտք է սիրենք թերութիւններով հանդերձ,
Առաւելութիւններու համար բոլորը կը սիրեն։ (2013 թ.)

***

Յաջողութիւնը կը նմանի ձմրան արեւուն:
Պահ մը կը շողայ, կը ջերմացնէ մեր հոգիները:
Այնուհետեւ, երկարաժամկէտ կը բացակայի։ (2013 թ.)

***

Զարմանալի է... մթութեան մէջ կայ ե՛ւ իմաստութիւն,
Եւ անսահման երջանկութիւն։ (2013 թ.)

***

Այն ամէնը, ինչ որ խօսուն է՝ արուեստ է։ (2013 թ.)

***

Գոյներու թագուհին սպիտակն է, իսկ թագաւորը՝ սեւը։ (2013 թ.)

***

Երջանիկ կեանք չ՚ըլլար,
Կ՚ըլլան երջանիկ օրեր։ (2013 թ.)

***

Ով չի յիշեր իր անցեալը, ապագայ ալ չունի։ (2013 թ.)

***

Յիշողութիւնը կը մոռնայ, սակայն ոչ երբեք սիրտը։ (2013 թ.)

***

Պատերազմի ժամանակ մարդկային կեանքը արժէք չունի։ (2013 թ.)

***

Ամէն մայրամուտ ունի լուսաբաց,
Բայց տարիները չունին վերադարձ։ (2013 թ.)

***

Լռութիւնը ամենաբարձր ճիչն է,
Որ կը խլացնէ ականջներ, կը պայթեցնէ սրտեր։ (2013 թ.)

***

Եթէ օտարի մը զաւակի ձեռքը խաղալիք զէնք տաս, մեծնայ՝ մարդասպան կը դառնայ:
Մինչդեռ հայու զաւակը կը դառնայ ռազմիկ։ (2016 թ.)

***

Մայրս կեղտի մէջ կը փնտռէ մաքրութիւն:
Մինչդեռ ես՝ կեղտ՝ մաքրութեան մէջ։ (2017 թ.)

***

Սէրը հեռադիտակով կը նայի, նախանձը՝ մանրադիտակով։ (2018 թ.)

***

Լաւ գիրքի ընթերցանութեան ընթացքին, կարծես չմուշկով սառոյցին վրայ սահիս:
Իսկ գեղեցիկ խօսքը կը նմանի ճախրանքի։ (2019 թ.)

***

Ո՛չ մէկէ ու ոչինչէ կը դժգոհիմ:
Դժգոհ եմ միմիայն ինձմէ, որ չեմ կրնար ինքզինքս գոհացնել։ (23.9.2020 թ.)

ԱՐԵՒԻԿ ՊԱՊԱՅԵԱՆ

Երեւան