ՊԱՐՍ

Այսօր ինչպէս միշտ կրկին
անաղմուկ նայուածքով
անյագ ախորժակով
բառերուս պարը կը դիտեմ
երկար ու կարճ տողերուս վրայ։

Ու երազի մը գեղեցկութեան փնտռտուքով
անդադար կարօտի երեւակայութեամբ
հակառակ կեանքիս զանազան ցնցումներուն
բառերուս պարը կը դիտեմ
երկար ու կարճ տողերուս վրայ։

Եւ անկեղծօրէն չեմ գիտեր ինչ է
բայց գիտեմ նաեւ որ ինչ չէ
ու այդպէս խակ լաւատեսութեամբ
ազգային ալեկոծումներու երազանքով
բառերուս հետ միշտ պար կ՚ուզեմ բռնել
երկար ու անվերջ տողերուս վրայ։

ԳԷՈՐԳ ՊԵՏԻԿԵԱՆ