ՆՈՐ ՏԱ­ՐԻ

Բախ­տը, հա­մա­ձայն իր ի­մաս­տին, 
Լա­ւը նը­ւի­րել կ՚ու­զէ քե­զի։
Շնոր­հա­կալ ե­ղիր, ըն­դու­նէ զայն,
Ա­ռանց եր­կար մը­տա­հո­գու­թեան։

Ա­մէն նը­ւէր է ող­ջու­նե­լի,
Սա­կայն ա­մէն բա­նէ ա­ւե­լի,
Ին­չի հա­մար որ ճիգ թա­փե­ցիր
Յա­ջո­ղու­թեամբ թող ան պը­սա­կուի։

ՎԻԼ­ՀԵԼՄ ՊՈՒՇ
գերմ․ թրգմ․ Ի․Չ․