THE INDIAN EXPRESSE ԱՆԴՐԱԴԱՐՁԱՒ ԿԱԼԿԱԹԱՅԻ ՀԱՅՈՑ ՄԱՐԴԱՍԻՐԱՑ ՃԵՄԱՐԱՆԻ ԳՈՐԾՈՒՆԷՈՒԹԵԱՆ

The Indian Express թեր­թը վեր­ջերս անդ­րա­դար­ձաւ Կալ­կա­թա­յի հա­յոց Մար­դա­սի­րաց ճե­մա­րա­նի գոր­ծու­նէու­թեան։ Այս վար­ժա­րա­նը, որ միեւ­նոյն ժա­մա­նակ բա­րե­գոր­ծա­կան ա­կա­դե­միա մըն է՝ թեր­թին կող­մէ ո­րա­կուած է Կալ­կա­թա­յի եր­բեմ­նի ծաղ­կուն հայ հա­մայն­քի թա­գի թան­կար­ժէք քա­րը։

Հնդկա­կան պար­բե­րա­կա­նը մատ­նան­շած է, որ այն­տեղ տղա­քը վառ գոյ­նի հա­մազ­գես­տով ֆութ­պոլ կը խա­ղան։ Մի­ջանցք­նե­րուն մէջ աղ­ջիկ­նե­րը գե­ղե­ցիկ շրջազ­գեստ­նե­րով կը շտա­պեն դա­սի հաս­նիլ։ Զբօ­սան­քի ժա­մա­նակ բո­լո­րը հեր­թի կը կանգ­նին ճա­շա­րա­նի մէջ։ Սա­կայն այս դպրո­ցը կը տար­բե­րի երկ­րի միւս բո­լոր դպրոց­նե­րէն։

Ճե­մա­րա­նի տե­սուչ Հայր Զա­ւէն Եա­զը­ճեան հնդկա­կան պար­բե­րա­կա­նին պատ­մած է, որ եր­կու դար շա­րու­նակ աշ­խար­հի տար­բեր եր­կիր­նե­րէն հայ պա­տա­նի­ներ Կալ­կա­թա մեկ­նած են՝ ձգտե­լով յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րու ուս­ման մէջ։ Վեր­ջերս այս դպրո­ցը նշեց իր հիմ­նադ­րու­թեան 195-ա­մեա­կը։ Շուրջ հա­րիւր հո­գի մաս­նակ­ցե­ցաւ յո­բե­լե­նա­կան ձեռ­նար­կին։ Ա­նոնց­մէ վաթ­սու­նը Կալ­կա­թա­յի մէջ բնա­կու­թիւն հաս­տա­տած Հնդկաս­տա­նի ա­ռա­ջին հա­յե­րու վեր­ջին ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներն են։ «Հա­յե­րը միշտ բաց ե­ղած են զա­նա­զան մշա­կոյթ­նե­րու հա­մար։ Ա­հա, թէ ին­չու մենք կա­րո­ղա­ցանք հա­զար տա­րուան ըն­թաց­քին գո­յա­տե­ւել Հնդկաս­տա­նի մէջ», ը­սած է Հայր Եա­զը­ճեան։

1940-ա­կան թուա­կան­նե­րուն շուրջ եր­կու հա­զար հո­գիէ բաղ­կա­ցած էր Կալ­կա­թա­յի հայ հա­մայն­քը։ Ներ­կա­յիս վաթ­սուն հայ ընտ­րող ար­ձա­նագ­րուած է։ Հնդկաս­տա­նի մէջ հա­յոց պատ­մու­թիւ­նը կապ չու­նի անգ­լիաց­նե­րու,  մոն­ղոլ­նե­րու կամ նոյ­նիսկ փոր­թու­գալ­ցի­նե­րու նուա­ճում­նե­րուն հետ։ Հա­յե­րը ա­րեւմ­տեան Ա­սիա­յէն Հնդկաս­տան մեկ­նած են միայն ա­ռեւ­տու­րի նպա­տա­կով։ «Մենք գա­ղու­թա­րար չէինք։ Մենք այս­տեղ տե­ղա­փո­խուած ենք մոն­ղոլ­նե­րէն շատ ա­ռաջ», պատ­մած է Հայր Եա­զը­ճեան։

Բա­ցի հայ­կա­կան վար­ժա­րա­նէն եւ բա­րե­գոր­ծա­կան ա­կա­դե­միա­յէն, եր­կու վայր­կեա­նի հե­ռա­ւո­րու­թեամբ, ըստ նոյն թեր­թին, քա­ղա­քին մէջ գո­յու­թիւն ու­նի նաեւ տե­սար­ժան վայր մը եւս. Թա­գա­ւո­րա­կան ա­ռանձ­նա­տու­նը, որ կը գտնուի «Փարք» պո­ղո­տա­յին վրայ։ Կո­թա­կան ո­ճով կա­ռու­ցուած է այդ շէն­քին ճա­կա­տը, որ կար­ծես կը յի­շեց­նէ Կալ­կա­թա­յի բրի­տա­նա­կան շրջա­նի ան­ցեա­լը։ Բայց պատ­մու­թիւ­նը կ՚ա­պա­ցու­ցա­նէ այլ հան­գա­մանք մը։ Շէն­քը ի­րա­կա­նու­թեան մէջ Գա­լուս­տեան­նե­րու ա­ռանձ­նա­տու­նը ե­ղած է։ Կա­ռու­ցուած է քա­ղա­քի յայտ­նի հայ ըն­տա­նիք­նե­րէն Գա­լուս­տեան­նե­րուն կող­մէ։ Ան­ցեա­լի մէջ ա­նոնք ե­ղած են հա­րուստ գոր­ծա­րար­ներ։

Կալ­կա­թա­յի մէջ հան­րա­յայտ տե­սար­ժան վայ­րե­րու շար­քին է նաեւ The Grand Hotel-ը (ներ­կա­յիս՝ Oberoi Grand), որ ան­ցեա­լի մէջ կա­ռու­ցուած է հայ գոր­ծա­րար Յա­րու­թիւն Ստե­փա­նի կող­մէ։

Կալկաթայի Հայոց Մարդասիրաց ճեմարանը վերջին տարիներուն կայուն վերելք կ՚ապրի բոլոր ուղղու­թիւն­ներով՝ Մայր Աթոռ Սուրբ Էջմիածնի հովանա­ւո­րութեան ներքեւ։