«ՄԵԼԻՀԱ ՆՈՒՐԻ ՀԱՆԸՄ»
Արեւմտահայ գրականութեան յառաջատար անուններէն Զապէլ Եսայեանի «Մելիհա Նուրի հանըմ» նորավէպը հրատարակուեցաւ «Արաս» հրատարակչութեան կողմէ։ Գիրքը հայերէնէ թրքերէնի թարգմանած է Մեհմէտ Ֆաթիհ Ուսլու։ Եսայեան իր այս նորավէպին մէջ կը պատմէ կնոջ մը մասին, որ Չանաքքալէի պատերազմի օրերուն կը տարուբերի երկու տղամարդու հանդէպ ապրած իր զգացումներու միջեւ։
Զապէլ Եսայեան այս գործը 1920-ականներու գրի առած է Փարիզի մէջ։ Գործը ուշագրաւ է այն հանգամանքով, թէ թուրք կերպարներ կը տողանցեն այնտեղ։
Գիրքին հերոսներն են Մելիհա Նուրի հանըմ, որ հայրենիքի պաշտպանութեան համար կամաւորապէս կը կատարէ առողջապահական ծառայութիւն, բարձրաստիճան օսմանեան դիւանակալ մը եւ հիւանդանոցի գլխաւոր բժիշկը։ Եսայեան յանձին Մելիհա Նուրի հանըմի, կը վերլուծէ կին ըլլալու դժուարութիւնները՝ թէ՛ փոփոխուող ժամանակներուն եւ թէ թուրք-օսմանցի ընտրանիի մտապատկերին մէջ։
Գործին մէջ կը նշմարուի նաեւ անանուն հայ բժիշկ մը, որու միջոցով հեղինակը կ՚ուրուագծէ հայկական տեղահանութիւնն ու ջարդերը։ Հայ ժողովուրդին պատահածներուն նկատմամբ կերպարներուն բռնած դիրքորոշումը կը դառնայ բանալի մը անոնց ներաշխարհը հասկնալու համար, միաժամանակ կարեւոր մեկնակէտեր կը հրամցնէ ան, որպէսզի հասկնանք Աղէտին արտացոլումը թուրքերու միտքին մէջ։
«Մելիհա Նուրի հանըմ» կը դառնայ հայելի մը՝ բռնուած ժամանակաշրջանի մը եւ այդ ժամանակաշրջանի մարդոց։