ՍԱՄԱԹԻՈՅ ՍԱՀԱԿԵԱՆ-ՆՈՒՆԵԱՆ ՎԱՐԺԱՐԱՆԻ ՄԻՋՆԱԿԱՐԳԻ ԲԱԺՆԷՆ ՆԵՐՍ ԱՌԱՋԻՆ ԴԱՍԱՐԱՆՆԵՐՈՒ ՓՈՔՐԻԿՆԵՐՈՒՆ ԸՆԹԵՐՑՄԱՆ ՏՕՆԸ

Սա­մա­թիոյ ըն­տա­նի­քը ե­րէկ մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն ապ­րե­ցաւ թա­ղի Սա­հա­կեան-Նու­նեան վար­ժա­րա­նի նա­խակր­թա­րա­նի բաժ­նէն ներս կազ­մա­կեր­պուած ա­ռա­ջին դա­սա­րա­նի փոք­րիկ­նե­րու ըն­թերց­ման տօ­նին առ­թիւ։ «Ա­ճա­ռեան» սրա­հին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ հան­դէ­սը, ո­րու բե­րու­մով ստեղ­ծուե­ցաւ տօ­նա­կան մթնո­լորտ։ Ներ­կայ էին Տ. Զա­քէոս Ծ. Վրդ. Օ­հա­նեան, Սա­մա­թիոյ Ս. Գէորգ ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը, վար­ժա­րա­նի լի­սէի եւ միջ­նա­կար­գի բա­ժին­նե­րու տնօ­րէ­նու­հի­նե­րը՝ Թա­լին Մա­թո­սօղ­լու եւ Ժա­նէթ Ներ­կիզ, թա­ղի յա­րա­կից մար­մին­նե­րէն ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, կրթա­կան մշակ­ներ, ծնող­ներ եւ հիւ­րեր։

Հա­յե­րէն, թրքե­րէն եւ անգ­լե­րէն բա­ժին­նե­րէ բաղ­կա­ցեալ ճոխ յայ­տա­գիր մը ներ­կա­յա­ցու­ցին ա­ռա­ջին դա­սա­րա­նի փոք­րիկ­նե­րը։ Այս հան­դէ­սը լա­ւա­գոյն ա­ռիթն էր ի­րենց տա­րուան մը աշ­խա­տան­քին ար­դիւն­քը ներ­կա­յաց­նե­լու տե­սա­կէ­տէ։ Ա­նոնք ծա­փա­հա­րու­թիւն­նե­րու ար­ժա­նա­ցան ի­րենց ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րով, թա­տե­րակ­նե­րով, խմբերգ­նե­րով եւ պա­րե­րով։ Հան­դէ­սին նա­խա­պատ­րաս­տա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը յա­ռաջ տա­րուած էին դա­սա­րա­նի ու­սուց­չու­հի­նե­րուն՝ Գա­րին Ա­քա­լի եւ Մե­րի Եաս­տան­կաչ­քո­լի հսկո­ղու­թեան ներ­քեւ։ Դպրո­ցէն այլ կրթա­կան մշակ­ներ ալ ա­ջակ­ցած էին ա­նոնց։

Յայ­տագ­րի ա­ւար­տին շնոր­հա­ւո­րու­թեան խօս­քով մը հան­դէս ե­կաւ տնօ­րէ­նու­հի Ժա­նէթ Ներ­կիզ, որ ու­րա­խու­թիւն յայտ­նեց փոք­րիկ­նե­րու ար­ձա­նագ­րած յա­ջո­ղու­թեան հա­մար, մաղ­թե­լով յա­րա­տե­ւու­թիւն։

Ա­ւե­լի վերջ բաժ­նուե­ցան փոք­րիկ­նե­րուն ըն­թերց­ման վկա­յա­կան­նե­րը։ Ա­նոնք ստա­ցան նաեւ նուէր­ներ եւ ի­րենց հա­մար հա­տուե­ցաւ կար­կան­դակ մը։