ԿԷՏԻԿՓԱՇԱՅԻ ՄԷՋ ԵՐԷԿ ՅԱՆՁՆՈՒԵՑԱՆ ՓԱԼԱՔԱՇԵԱՆ ԿՏԱԿԻՆ ՇՐՋԱԳԾՈՎ ՆԱԽԱՏԵՍՈՒԱԾ ԿՐԹԱԹՈՇԱԿՆԵՐԸ

Կէ­տիկ­փա­շա­յի Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ յանձ­նուե­ցան Փա­լա­քա­շեան կտա­կին շրջագ­ծով նա­խա­տե­սուած կրթա­թո­շակ­նե­րը։ Այս տա­րի 87 ա­շա­կերտ ստա­ցած է կրթա­թո­շակ։ Այդ 87 ա­շա­կեր­տին 27-ը հա­մալ­սա­րա­նա­կան է։ Մնա­ցեալ 60-ը կը յա­ճա­խէ նա­խակր­թա­րա­նէն մին­չեւ լի­սէ՝ զա­նա­զան դա­սա­րան­ներ։

Ե­րէկ ա­ռա­ւօտ, Կէ­տիկ­փա­շա­յի Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ զգա­լի էր ար­տա­սո­վոր ե­ռու­զեռ։ Կրթա­թո­շա­կի ար­ժա­նա­ցած ա­շա­կերտ­ներն ու ի­րենց ծնող­նե­րը փու­թա­ցին ե­կե­ղե­ցի ու մաս­նակ­ցե­ցան կի­րակ­նօ­րեայ Ս. Պա­տա­րա­գին։ Օ­րուան պա­տա­րա­գիչն էր Տ. Զա­ւէն Քահանայ Պը­չաք­ճեան։ Յա­ւարտ Ս. Պա­տա­րա­գի կա­տա­րուե­ցաւ նաեւ հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն։ Այս հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօ­նին ներ­կայ գտնուե­ցաւ նաեւ յայտ­նի ոս­կե­րիչ, աշ­խար­հահռ­չակ ար­հես­տա­ւոր վար­պետ Սե­ւան Պը­չաք­ճը, քա­նի որ կ՚ո­գե­կո­չուէր իր հայ­րը՝ հան­գու­ցեալ Սմբատ Պը­չաք­ճը։ Սե­ւան Պը­չաք­ճըի նման խորհր­դան­շա­կան ա­նու­նի մը ներ­կա­յու­թիւ­նը բնա­կա­նա­բար շատ հե­տաքրք­րա­կան էր ե­րի­տա­սարդ­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։ Ար­դա­րեւ, Սե­ւան Պը­չաք­ճը իր ար­ձա­նագ­րած յա­ջո­ղու­թիւն­նե­րով իս­կա­պէս ու­ղե­ցոյց մը կը հա­մա­րուի մեր նոր սե­րուն­դին հա­մար։

Յա­ւարտ Ս. Պա­տա­րա­գի, ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից սրա­հին մէջ սար­քուե­ցաւ նա­խա­ճաշ մը։ Սի­րոյ սե­ղա­նի մը ձե­ւա­չա­փին մէջ նա­խա­տե­սուած էր այս փու­լը։ Կէ­տիկ­փա­շա­յի Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Շան­լը եւ իր ըն­կեր­նե­րը ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ հիւ­րըն­կա­լե­ցին բո­լոր ներ­կա­նե­րը։ Սե­ղան­նե­րուն շուրջ ալ ստեղ­ծուե­ցաւ ան­մի­ջա­կան մթնո­լորտ։

Իր ող­ջոյ­նի խօս­քին մէջ Յա­րու­թիւն Շան­լը ընդգ­ծեց, որ Փա­լա­քա­շեան կտա­կին շրջագ­ծով՝ միշտ կը փոր­ձեն զօ­րա­վիգ հան­դի­սա­նալ ա­ռա­ւե­լա­գոյն թի­ւով ե­րի­տա­սարդ­նե­րու։ Կէ­տիկ­փա­շա­յի թա­ղա­յին խոր­հուր­դը այս սկզբուն­քին հա­ւա­տա­րիմ այս տա­րի ալ հնա­րա­ւո­րինս բարձ­րա­ցու­ցած է նպաս­տըն­կալ­նե­րու թի­ւը։ Յա­րու­թիւն Շան­լը ընդգ­ծեց, որ վեր­ջին հինգ տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին դժբախ­տա­բար մեր վար­ժա­րան­նե­րու ա­շա­կեր­տու­թեան թի­ւը նուա­զած է շուրջ 300-ով։ Սա ցա­ւա­լի ե­րե­ւոյթ մըն է մեր ամ­բողջ հա­մայն­քին տե­սա­կէ­տէ, ո­րով­հե­տեւ այդ ե­րի­տա­սարդ­նե­րը կը հա­մա­րուին մեր ա­պա­գան։ Ուս­տի, Յա­րու­թիւն Շան­լը կոչ ուղ­ղեց, որ­պէս­զի ե­րի­տա­սարդ­նե­րը ան­պայ­ման մաս­նակ­ցու­թիւն բե­րեն հա­մայն­քա­յին կեան­քին։ Իւ­րա­քան­չիւր ե­րի­տա­սարդ պէտք է մտա­ծէ, որ ինչ կրնայ ը­նել մեր հա­մայն­քին հա­մար։ Ար­դա­րեւ, նոր սե­րունդն է, որ ա­պա­գա­յին պի­տի ստանձ­նէ նաեւ մեր հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու վար­չա­կան պա­տաս­խա­նա­տուու­թիւ­նը։

Հա­ւա­քոյ­թի ըն­թաց­քին ե­րի­տա­սարդ­նե­րուն յանձ­նուե­ցան կրթա­թո­շա­կին շրջագ­ծով նա­խա­տե­սուած գու­մար­նե­րը։ Ատենապետ Յա­րու­թիւն Շան­լը եւ իր ըն­կեր­նե­րը բո­լո­րին յա­ջո­ղու­թիւն մաղ­թե­ցին՝ ի­րենց ու­սում­նա­ռու­թեան շրջա­նին ա­ռա­ւե­լա­գոյն ար­դիւ­նա­ւոր­ման հա­մար։ Անոնք մաղթեցին, որ մեր երիտա­սարդ­ները ունենան կատարեալ կրթութիւն եւ այդ մէկուն հիման վրայ ապագային դառնան օ­րինակելի անհատ­ներ եւ իւրաքանչիւրը դառ­նայ մրցունակ դէմք մը՝ իր ընդգրկելիք աս­պարէ­զին մէջ։