ԿԷՏԻԿՓԱՇԱՅԻ «ՀՐԱՆԴ ՏԻՆՔ» ՎԱՐԺԱՐԱՆԻՆ ՄԷՋ ՏԱՐԵՎԵՐՋԻ ԽԱՆԴԱՎԱՌ ՀԱՆԴԻՍՈՒԹԻՒՆ

Ե­րէկ, Կէ­տիկ­փա­շա­յի «Հրանդ Տինք» վար­ժա­րա­նին մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ տա­րե­վեր­ջի հան­դի­սու­թիւն։ Հա­յաս­տա­նէն ար­տա­գաղ­թե­լով Իս­թան­պուլ հաս­տա­տուած ըն­տա­նիք­նե­րու զա­ւակ­նե­րը իր եր­դի­քին տակ կը հիւ­րըն­կա­լէ այս վար­ժա­րա­նը, ուր ե­րէկ ապրուե­ցաւ տօ­նա­կան օր մը։ Պաշ­տօ­նա­կան կար­գա­վի­ճակ չու­նե­նա­լով, «հան­դուր­ժուած» պայ­ման­նե­րու ներ­քեւ գոր­ծե­լով հան­դերձ, այս վար­ժա­րա­նը հե­տե­ւո­ղա­կա­նօ­րէն կը շա­րու­նա­կէ իր ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը, ինչ որ միեւ­նոյն ժա­մա­նակ, թէ­կուզ մաս­նա­կի, գործ­նա­կան լու­ծում մը կը բե­րէ ար­տա­գաղ­թած ըն­տա­նիք­նե­րու զա­ւակ­նե­րու կրթու­թեան հար­ցե­րը լու­ծե­լու հրա­տապ գոր­ծին։

Տնօ­րէ­նու­հի Հե­րիք­նազ Ա­ւա­գեա­նի գլխա­ւո­րու­թեամբ ամ­բողջ վար­ժա­րա­նը ե­րէկ լայն բա­ցած էր իր դռնե­րը՝ հիւ­րըն­կա­լե­լու հա­մար հան­դի­սու­թեան մաս­նա­կից­նե­րը։ Հիւ­րե­րը, կրթա­կան մշակ­նե­րը, ա­շա­կերտ­ներն ու ծնող­նե­րը ի­րա­րու հետ եր­ջա­նիկ պա­հեր ապ­րե­ցան՝ բաժ­նե­լով նաեւ ա­մառ­նա­մու­տը միաս­նա­բար դի­մա­ւո­րե­լու զգա­ցում­նե­րը։

Վար­ժա­րա­նի ա­ռա­ջին դա­սա­րա­նի փոք­րիկ­նե­րուն հա­մար կազ­մա­կեր­պուած այս ըն­թերց­ման տօ­նին յայ­տա­գի­րը կեան­քի կո­չուե­ցաւ Հա­յաս­տա­նի մէջ ըն­դու­նուած կար­գա­խօ­սով. «Հրա­ժեշտ այբ­բե­նա­րա­նին»։ Տ­նօ­րէ­նու­հի Հե­րիք­նազ Ա­ւա­գեա­նի ող­ջոյ­նի խօս­քէն վերջ ա­շա­կերտ­նե­րը յա­ջո­ղու­թեամբ գոր­ծադ­րե­ցին օ­րուան յայ­տա­գի­րը, որ պատ­րաս­տուած էր ու­սուց­չու­հի­նե­րէն Տօ­նա­րա Պե­պու­րեա­նի հսկո­ղու­թեան ներ­քեւ։ Փոք­րիկ­նե­րը մեծ ո­գե­ւո­րու­թեամբ եր­գե­ցին ի­րենց դպրո­ցին քայ­լեր­գը, իսկ ա­ւե­լի վերջ ներ­կա­յա­ցու­ցին յայ­տա­գիր մը, որ իր ամ­բող­ջին մէջ կը ցո­լաց­նէր հայ գի­րե­րու գիւ­տը ու կը փա­ռա­բա­նէր Մես­րոպ Մաշ­տո­ցը։ Տղա­քը ի­րենց ար­տա­սա­նու­թիւն­նե­րով եւ ներ­կա­յա­ցու­ցած թա­տե­րակ­նե­րով ար­ժա­նա­ցան բուռն ծա­փա­հա­րու­թիւն­նե­րու։

Հան­դի­սու­թեան հե­տե­ւե­ցան Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նի ա­ռա­ջին դա­սա­րա­նէն խումբ մը փոք­րիկ­ներ, Թրքա­հայ ու­սուց­չաց հիմ­նար­կին եւ միու­թեան կող­մէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, դպրո­ցի բա­րե­րար Յա­րու­թիւն եւ Դա­լար Հո­րո­զօղ­լու ա­մո­լը, Հրանդ Տին­քի այ­րին՝ Ռա­քել Տինք եւ այլ հիւ­րեր, ո­րոնց բո­լո­րին ներ­կա­յու­թեամբ տղա­քը վար­դեր ալ նուի­րե­ցին ի­րենց մայ­րե­րուն։ Ներ­կա­նե­րը հե­տաքրք­րու­թեամբ դի­տե­ցին նաեւ դպրո­ցի ա­ռօ­րեա­յին վե­րա­բե­րեալ ներ­կա­յա­ցուած պար­քո­վի­զիո­նի ցու­ցադ­րու­թիւ­նը։

Յայ­տագ­րի գոր­ծադ­րու­թեան ա­ւար­տին սար­քուե­ցաւ ըն­դու­նե­լու­թիւն։