ԿԱՂՆԻ ՄԸ ՏԱՊԱԼԵՑԱՒ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու կ՚ըլ­լանք, թէ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է մեր հա­մայն­քի ե­րի­ցա­գոյն սե­րուն­դի ան­դա­մու­հի­նե­րէն Վար­սէն Օ­րուն։ Ար­մատ­նե­րով Մա­լա­թիա­յէն՝ Վար­սէն Օ­րուն մեր թրքա­հա­յու­թեան խորհր­դան­շա­կան դէմ­քե­րէն մին կը հա­մա­րուէր։ Ան կեն­դա­նի վկայ մըն էր, որ կը պայ­մա­նա­ւո­րէր թրքա­հա­յու­թեան այ­սօ­րուան սե­րունդ­նե­րուն յի­շո­ղու­թիւ­նը, մա­նա­ւանդ ան­ցեա­լի մէջ գա­ւառ­նե­րէ ներս հա­յոց ու­նե­ցած ներ­կա­յու­թեան կա­պակ­ցու­թեամբ։

Ա­ւե­լի քան հա­րիւր տա­րե­կան Վար­սէն Օ­րու­նի մա­հը խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է թէ՛ իր ըն­տա­նի­քին եւ թէ իր բա­րե­կա­մա­կան շրջա­նա­կին։ Բո­լո­րին հա­մո­զու­մը այն է, որ իր կո­րուս­տով տա­պա­լած է կաղ­նի մը։ Ան իր ներ­կա­յու­թիւ­նով օ­ղակ մըն էր, որ մե­րօ­րեայ ի­րա­կա­նու­թեան պայ­ման­նե­րով ան­ցեա­լը կը միաց­նէր ներ­կա­յին։ Կեան­քի բո­լոր դառ­նու­թիւն­նե­րը ճա­շա­կած եւ այդ բո­լո­րին դի­մադ­րած տի­պար հայ մայր մըն էր Վար­սէն Օ­րուն՝ հե­տա­մուտ մեր ա­ւան­դու­թիւն­նե­րուն եւ բար­քե­րուն։ Ան զա­ւակ­ներ հաս­ցու­ցած էր հայ­կա­կան նա­հա­պե­տա­կան ըն­տա­նի­քի մի­ջա­վայ­րին մէջ, իր շուն­չով սնու­ցած էր նաեւ թոռ­նիկ­ներ։ Հարկ է նշել, որ Վար­սէն Օ­րուն մայրն էր յայտ­նի ազ­գա­յին բա­րե­րար Պետ­րոս Օ­րու­նին, որ վեր­ջին տաս­նա­մեակ­նե­րուն կը բնա­կի Լոս Ան­ճե­լը­սի մէջ։ Նկա­տի ու­նե­նա­լով, որ իր որ­դին հաս­տա­տուած էր ար­տա­սահ­ման՝ Վար­սէն Օ­րու­նի ան­մի­ջա­կան խնամ­քով կը զբա­ղէր իր դուստ­րը՝ Մարգ­րիտ Աթ­մա­ճա։ Թէեւ ան հա­սած էր խոր ծե­րու­թեան, սա­կայն կ՚ապ­րէր կեն­սու­նակ կեանք մը։ Իր սի­րե­լի­նե­րուն կող­մէ ցու­ցա­բե­րուած սէ­րը զին­քը կը պա­հէր աշ­խոյժ։ Իր տա­րե­դարձ­նե­րը կը նշուէին տօ­նա­կան մթնո­լոր­տի մէջ։ Յա­ճախ այդ տա­րե­դար­ձի հա­ւա­քոյթ­նե­րուն մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րէին բարձ­րաս­տի­ճան ե­կե­ղե­ցա­կան­ներ կամ հայ ի­րա­կա­նու­թե­նէն ծա­նօթ դէմ­քեր, ո­րոնք ան­կեղ­ծօ­րէն ու­րա­խա­կից կ՚ըլ­լա­յին Վար­սէն Օ­րու­նին եւ ըն­տա­նի­քին։

Դժբախ­տա­բար նա­խախ­նա­մու­թեան ան­խու­սա­փե­լի տնօ­րի­նու­թեամբ Վար­սէն Օ­րու­նին ալ կեան­քի թե­լը փրթաւ եւ ան հրա­ժեշտ ա­ռաւ իր սի­րե­լի­նե­րէն՝ ե­տին թող­լով բա­րի ու ան­թա­ռամ յի­շա­տակ մը։ Ան ապ­րե­ցաւ որ­պէս ա­ռա­քի­նի անձ­նա­ւո­րու­թիւն եւ այդ­պէ­սով իր ձեռք բե­րած բա­րի համ­բա­ւը, ա­պա­հո­ված հա­մակր­ան­քը ներ­կա­յիս բո­լոր սի­րե­լի­նե­րը կը հա­մախմ­բեն իր բա­րո­յա­կան ներ­կա­յու­թեան շուրջ։

Յու­ղար­կա­ւո­րու­թեան վայրն ու թուա­կա­նը ա­ռանձ­նա­պէս պի­տի հրա­պա­րա­կուի ըն­տա­նե­կան մա­հազ­դով։

Այս տխուր առ­թիւ երկ­նա­յին հան­գիստ կը հայ­ցենք նո­րոգ հան­գու­ցեալ Վար­սէն Օ­րու­նի հոգ­ւոյն ու մեր խո­րազ­գած վշտակ­ցու­թիւն­նե­րը կը յայտ­նենք՝ Պետ­րոս-Ան­նա Օ­րու­նին, Գէորգ-Մարգ­րիտ Աթ­մա­ճա­յին եւ բո­լոր հա­րա­զատ­նե­րուն։