ՄԱՀ՝ ՀԱՅԿ ԱԴԱՄԵԱՆԻ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, որ ե­րէկ կեան­քէ հե­ռա­ցած է մեր հա­մայն­քի ե­րէց սե­րուն­դի սի­րուած ու յար­գուած ան­դամ­նե­րէն Հայկ Ա­դա­մեան։ Ան Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին հետ նոյ­նա­ցած խորհր­դան­շա­կան ա­նուն մըն էր եւ իր կո­րուս­տը այս ա­ռու­մով խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է բո­լո­րին։ Հայկ Ա­դա­մեան ան­հա­տա­կան, ըն­տա­նե­կան կեան­քը հա­մայն­քա­յին ապ­րում­նե­րու հետ նոյ­նա­ցու­ցած ե­զա­կի դէմք մըն էր։ Մեր ազ­գա­յին ար­ժէք­նե­րուն հե­տա­մուտ, մեր մա­մու­լին սի­րա­հար ա­նուն մըն էր ան։ Ա­մէն ան­գամ, որ հա­մայն­քա­յին կեան­քէ ներս կա­րե­ւոր ի­րա­դար­ձու­թիւն մը պա­տա­հէր՝ ան­մի­ջա­կա­նու­թիւն կը զգար մե­զի հետ կապ հաս­տա­տե­լու ու բաժ­նե­լու իր մօ­տե­ցում­նե­րը, դա­տո­ղու­թիւն­նե­րը։ Միշտ կը բո­ղո­քէր ազ­գա­յին-ե­կե­ղե­ցա­կան կեան­քի խնդիր­նե­րու հան­դէպ ան­տար­բե­րու­թեան դէմ ու նոյ­նիսկ այս ուղ­ղու­թեամբ բա­ւա­կան խստա­պա­հանջ էր հայ մա­մու­լէն, որ­պէս հա­ւա­տա­րիմ ըն­թեր­ցող։

 88 տա­րե­կան հա­սա­կին մեզ­մէ հրա­ժեշտ կ՚առ­նէ Հայկ Ա­դա­մեան, որ տաս­նա­մեակ­ներ շա­րու­նակ ծա­ռա­յու­թիւն մա­տու­ցած էր Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քին։ Ան ծա­նօթ էր իր խի­զախ նկա­րագ­րով։ Իր հա­մո­զու­մը պաշտ­պա­նե­լու հա­մար յա­ճախ չէր վա­րա­ներ նոյ­նիսկ վէ­ճի մէջ մտնե­լէ իր բա­րե­կամ­նե­րուն հետ։ Բայց եւ այն­պէս, իր ձեռք­բե­րած բա­րի համ­բա­ւին ու յար­գան­քին ալ գրա­ւա­կանն էր այս խի­զա­խու­թիւ­նը, ո­րով­հե­տեւ բո­լո­րը գի­տէին, թէ Հայկ Ա­դա­մեան սկզբուն­քի, հա­մո­զու­մի մարդ մըն էր, ե­րես­պաշտ մը չէր։ Իր հրա­ժեշ­տով Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քէն կը սա­հի աստղ մը, ո­րու յի­շա­տա­կը տա­կա­ւին եր­կար ժա­մա­նակ ան­թա­ռամ պի­տի մնայ ու վստա­հա­բար Ս. Թա­գա­ւոր ե­կե­ղեց­ւոյ սրբա­զան կա­մար­նե­րուն ներ­քեւ պի­տի թե­ւա­ծէ իր հո­գին՝ որ­պէս պաշտ­պան մեր նուի­րա­կա­նու­թիւն­նե­րուն, որ­պէս նա­խան­ձախն­դիր հա­ւա­տա­ցեալ եւ Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ գի­տա­կից զա­ւակ։

Գա­տը­գիւ­ղի ըն­տա­նի­քի ե­րէց եւ գոր­ծօն ան­դամ­նե­րէն Հայկ Ա­դա­մեան իր մահ­կա­նա­ցուն կնքեց ե­րէկ Գա­տը­գիւ­ղի բնա­կա­րա­նին մէջ։ Եր­կար ժա­մա­նա­կէ ի վեր ու­նէր ան­հանգս­տու­թիւն­ներ եւ կը գտնուէր բժշկա­կան խնամ­քի տակ։ Որ­դին էր Հայկ-Հրանդ եւ Նուարդ Ա­դա­մեան ա­մո­լին։ Ծնած է 30 Յու­լիս 1928 թուա­կա­նին, Գա­տը­գիւղ։ Կ­­՚ու­սա­նի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան, Նոր Դպրոց եւ Բան­կալ­թիի Մխի­թա­րեան վար­ժա­րան­նե­րուն մէջ։ Այս վեր­ջի­նէն շրջա­նա­ւարտ կ՚ըլ­լայ 1947-1948 ու­սում­նաշր­ջա­նին։

Ե­րի­տա­սարդ տա­րի­քին Ս. Թա­գա­ւոր Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բի շար­քե­րէն ներս ան­դա­մակ­ցու­թեամ­բ կը սկսի հա­մայն­քա­յին ծա­ռա­յու­թեան։ 1952 թուա­կա­նէն սկսեալ մին­չեւ 1991-ը կ­­՚ան­դա­մակ­ցի Տնօ­րէն խոր­հուր­դի յա­ջոր­դա­կան շրջան­նե­րուն, ծա­ռա­յե­լով նախ գոյ­քա­պահ, ա­պա ա­տե­նադ­պիր, Բ. ա­տե­նա­պետ եւ ա­տե­նա­պետ։ Դպրու­թեան չորս աս­տի­ճան­ներ ստա­ցած էր 10 Մա­յիս 1953 թուա­կա­նին, ձե­ռամբ ե­րա­նաշ­նորհ Գա­րե­գին Պատ­րիար­ք Խա­չա­տու­րեա­նի։

Ա­րա­մեան սա­նուց միու­թեան եր­դի­քին տակ 1953 թուա­կա­նին կը կո­չուի ե­րաժշ­տա­կան յանձ­նա­խում­բի ան­դա­մակ­ցու­թեան։ Ա­ւե­լի վերջ 1956 թուա­կա­նին կ՚ընտ­րուի սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան եւ յա­ջոր­դա­կան շրջան­նե­րուն կը վա­րէ ա­տե­նադպ­րի պաշ­տօն։ Իսկ 1980 թուա­կա­նին՝ կը գլխա­ւո­րէ վար­չու­թիւ­նը, որ­պէս ա­տե­նա­պետ։

1959-1966 տա­րի­նե­րուն կ­­՚ան­դա­մակ­ցի Գա­տը­գիւ­ղի գե­րեզ­մա­նա­տան յանձ­նա­խում­բին։ Գա­տը­գիւ­ղի Թա­ղա­կան խոր­հուր­դը 1968 թուա­կա­նին ե­կե­ղեց­ւոյ սնտու­կի ե­կա­մու­տը բարձ­րաց­նե­լու ա­ռա­ջադ­րու­թեամբ թա­ղե­ցի­նե­րու ը­րած հրա­ւէ­րին կ­­՚ըն­դա­ռա­ջէ եւ կ­­՚ա­ջակ­ցի թա­ղա­յին խոր­հուր­դին։ Կ­­՚ան­դա­մակ­ցի Գա­տը­գիւ­ղի Թա­ղա­կան խոր­հուր­դի 1974-1978, 1978-1982 եւ 1982-1986 շրջան­նե­րուն եւ կը վա­րէ ա­տե­նադպ­րի պաշ­տօն։ Իր դի­ւա­նի պաշ­տօ­նին ա­ռըն­թեր մաս կը կազ­մէ կա­լուա­ծա­վարձ­քե­րու յանձ­նա­խում­բին  եւ կը ստանձ­նէ ե­կե­ղեց­ւոյ ներ­քին գոր­ծե­րու պա­տաս­խա­նա­տուու­թիւ­նը։

1982-1983 տա­րի­նե­րուն կ­­՚ան­դա­մակ­ցի Ա­րա­մեան-Ուն­ճեան վար­ժա­րա­նի ծնո­ղաց միու­թեան։ 1972 թուա­կա­նին իր գոր­ծօն մաս­նակ­ցու­թիւ­նը կը բե­րէ Ա­րա­մեան վար­ժա­րա­նի 100-ա­մեա­կի հան­դի­սու­թեանց կար­գա­դիր յանձ­նա­խում­բին։

Այս տխուր առ­թիւ երկ­նա­յին հան­գիստ կը հայ­ցենք Հայկ Ա­դա­մեա­նի հոգ­ւոյն ու խո­րա­պէս կը վշտակ­ցինք իր կո­ղակ­ցին՝ Հե­րի­քա Ա­դա­մեա­նին, որ Ս. Խաչ դպրե­վան­քի տիկ­նանց յանձ­նա­խում­բի եր­կա­րա­մեայ ան­դա­մու­հի­նե­րէն մին է։ Մեր ցա­ւակ­ցու­թիւն­նե­րը կը յայտ­նենք նաեւ իր որդ­ւոյն՝ Կա­րօ Ա­դա­մեա­նին եւ հար­սին՝ Մա­րալ Ա­դա­մեա­նին, ո­րոնք Ս. Թա­գա­ւոր Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բի ար­ժէ­քա­ւոր ան­դամ­ներն են։