ԲԱԽՏՈՐՈՇ ՍՊԱՍՈՒՄ

Հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը այս շա­բա­թա­վեր­ջին ժա­մադ­րը-ւած են Գում­գա­բուի մէջ՝ Գալ­ֆաեան Տան ի նպաստ տա­րե­կան սի­րոյ սե­ղա­նին հա­մար։ Հան­գա­նա­կու­թեան ըն­դա­ռաջ նա­խըն­թաց օր հա­ճոյքն ու­նե­ցանք խըմ-բագ­րա­տանս մէջ հիւ­րըն­կա­լե­լու Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը՝ Տա­նիէլ Ան­թի­քա­ճեա­նը, Ա­րամ Քա­լեն­տէ­րը եւ Յա­րու­թիւն Շէ­շէ­թեա­նը։ Հա­ճե­լի զրոյ­ցի ըն­թաց­քին ա­նոնք ման­րա­մասն բա­ցատ­րու­թիւն­ներ տուին դպրո­ցի ներ­կայ վի­ճա­կին եւ շա­բա­թա­վեր­ջի ա­ւան­դա­կան սի­րոյ սե­ղա­նի վե­րա­բե­րեալ ակն­կա­լու­թիւն­նե­րուն շուրջ։ Ար­դա­րեւ, Գալ­ֆաեան այս տա­րի եւս տնտե­սա­կան ծանր բե­ռի մը տակ է եւ տա­րե­կան պիւտ­ճէի գո­նէ մա­սամբ հա­ւա­սա­րա-կըշ­ռու­թեան հա­մար կ՚ա­պա­ւի­նի հա­մայն­քի զօ­րակ­ցու­թեան։

Այս տա­րուան սի­րոյ սե­ղա­նին ըն­դա­ռաջ խնա­մա­կա­լու­թիւ­նը ար­դէն կ՚անդ­րա­դառ­նայ Գալ­ֆաեան Տան ինք­նա­բաւ դառ­նա­լու հե­ռան­կա­րին, ինչ որ մեր հա­մայն­քին տե­սա­կէ­տէ շատ կա­րե­ւոր պա­րա­գայ մըն է։ Վեր­ջին տա­րի­նե­րուն Գալ­ֆաեա­նը գրե­թէ ա­ռա­ջին շար­քի վրայ է մեր այն հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու կար­գին, ո­րոնք նիւ­թա­կան շատ ծանր պայ­ման­ներ կը դի­մագ­րա­ւեն։ Այս դժուա­րու­թիւն­նե­րուն զու­գա­հեռ մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լին Գալ­ֆաեան Տան եւ Ս. Խաչ դպրե­վան­քի խնա­մա­կա­լու­թիւն­նե­րուն մի­ջեւ ստո­րագ­րուած էր հա­մա­ձայ­նա­գիր մը՝ Պատ­րիար­քա­րա­նի եր­դի­քին տակ։ Այդ հա­մա­ձայ­նա­գի­րը կը նա­խա­տե­սէր եր­կու դպրոց­նե­րու պա­րա­գա­յին հա­մա­տեղ կա­ռա­վար­ման եւ ա­շա­կերտ­նե­րու ուղ­ղեալ զա­նա­զան ծա­ռա­յու­թիւն­նե­րու միաս­նա­կան ձե­ւով մա­տուց­ման դրու­թիւն մը։ Ներ­կա­յիս, հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րու օ­րա­կար­գը կը զբա­ղեց­նէ նաեւ ու­րիշ հար­ցում մը։ Ար­դա­րեւ, ար­դէն պաշ­տօ­նա­պէս հրա­պա­րա­կուած է, որ Ս. Խաչ դպրե­վան­քի խնա­մա­կա­լու­թեան տնօ­րին­ման յանձ­նուած է՝ պե­տու­թեան կող­մէ որ­պէս հա­տու­ցում լուրջ գու­մար մը եւ մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լին ստո­րագ­րուած հա­մա­ձայ­նու­թեան լոյ­սին տակ այդ մի­ջոց­նե­րը պէտք է օգ­տա­գոր­ծուին նաեւ Ս. Խաչ դպրե­վան­քի զու­գա­հեռ Գալ­ֆաեան Տան հա­մար եւս։ Տա­րե­կան ա­ւան­դա­կան սի­րոյ սե­ղա­նին ըն­դա­ռաջ Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կա­լու­թիւ­նը կը լու­սա­բա­նէ նաեւ այս նիւ­թի վե­րա­բե­րեալ, նման ակն­կա­լու­թիւն­նե­րու վե­րա­բե­րեալ մօ­տե­ցում­նե­րը։ Ար­դա­րեւ, մեր զրոյ­ցին ըն­թաց­քին ալ խնա­մա­կա­լու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը նշե­ցին, որ Ս. Խաչ դպրե­վան­քի խնա­մա­կա­լու­թիւ­նը տա­կա­ւին վերջ­նա­կա­նօ­րէն չէ ո­րո­շած, որ ի­րեն հա­սած կամ ի­րեն տնօ­րի­նու­թեան յանձ­նուած այդ գու­մար­նե­րը ինչ­պէս պի­տի օգ­տա­գոր­ծէ աս­տի­ճա­նա­բար՝ մա­նա­ւանդ, որ ներ­կա­յիս նախ տո­կոս­նե­րը սպա­սե­լու եւ այդ տո­կոս­նե­րու ո­րոշ կու­տակ­ման մը հաս­նե­լու տե­սա­կէ­տէ սպաս­ման վի­ճակ մըն է։ Եր­կու հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու խնա­մա­կա­լու­թիւն­նե­րը հնա­րա­ւո­րինս հա­մա­կար­գը-ւած ձե­ւով աշ­խա­տանք կը տա­նին մի­ջո­ցէ մը ի վեր։ Ա­նոնց բուն հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան հա­սա­րա­կաց յայ­տա­րա­րը կը հա­մա­րուի այն հան­գա­ման­քը, որ եր­կու կրթա­կան հաս­տա­տու­թիւն­ներն ալ գի­շե­րօ­թիկ են։ Այդ հա­սա­րա­կաց յայ­տա­րա­րին վրայ կը նա­խա­տե­սուէր գի­շե­րօ­թիկ ու­սու­ցում մա­տու­ցե­լու յար­մա­րու­թեամբ հա­մա­լիր մը կա­ռու­ցել, սա­կայն պա­րա­գա­նե­րը ար­դէն ու­նե­ցան տար­բեր ուղ­ղու­թիւն եւ ներ­կա­յիս այս ա­ռու­մով յստա­կու­թիւն մը չկայ։ Յա­մե­նայն­դէպս, եր­կու հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու ղե­կա­վա­րու­թիւն­նե­րուն մի­ջեւ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ո­րոշ կամք մը կը պահ­պա­նուի։ 
Ի լրումն այս բա­ցատ­րու­թիւն­նե­րուն, Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կալ­նե­րը մե­զի կա­րե­ւոր բա­ցատ­րու­թիւն­ներ տուին նաեւ ու­րիշ նիւ­թի մը շուրջ։ Ար­դա­րեւ, Գալ­ֆաեա­նը Գար­թա­լի շրջա­նին ան­ցեա­լի մէջ ու­նե­ցած է ըն­դար­ձակ տա­րածք մը։ Ժա­մա­նա­կի ըն­թաց­քին այդ տա­րած­քը ար­դէն առգ­րա­ւուած է։ Ներ­կա­յիս, խնա­մա­կա­լու­թիւ­նը ի­րա­ւա­կան պայ­քար կը մղէ՝ այդ տա­րած­քի սե­փա­կա­նու­թեան ի­րա­ւուն­քը վե­րա­ձեռք­բե­րե­լու նպա­տա­կով։ Շուրջ եր­կու-ե­րեք տա­րիէ ի վեր դա­տա­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն մօտ կ՚ըն­թա­նայ գոր­ծըն­թաց մը։ Դա­տա­վա­րու­թիւն­ներ կա­տա­րուած են եւ ա­նոնց ար­դիւն­քին հա­մար բախ­տո­րոշ սպա­սու­մի մը մթնո­լոր­տը կը տի­րէ ներ­կա­յիս։ Ըստ խնա­մա­կա­լու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու բա­ցատ­րու­թիւն­նե­րուն՝ ե­թէ Գալ­ֆաեա­նի այդ դա­տը դրա­կան ար­դիւն­քի մը հաս­նի, ա­պա այս հաս­տա­տու­թիւնն ալ ըն­դար­ձակ տա­րած­քի մը պի­տի տի­րա­նայ եւ այդ տա­րած­քի ար­ժե­ւո­րու­մը բա­ւա­րար պի­տի ըլ­լայ իր ա­պա­գան ե­րաշ­խա­ւո­րե­լու տա­սա­կէ­տէ։ Ե­թէ այդ ըն­դար­ձակ տա­րած­քի պա­րա­գա­յին դա­տա­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը դրա­կան վճիռ մը ար­ձա­կեն, ա­պա գործ­նա­կա­նօ­րէն Գալ­ֆաեա­նին առ­ջեւ ալ պի­տի ու­րուագ­ծուի ինք­նա­բաւ հաս­տա­տու­թիւն մը դառ­նա­լու հե­ռան­կա­րը եւ այդ պա­րա­գա­յին ար­դէն նոյն­պէս գործ­նա­կա­նօ­րէն Գալ­ֆաեան ո­րե­ւէ ձե­ւով կա­րիք պի­տի չու­նե­նայ ա­պա­ւի­նե­լու Ս. Խաչ դպրե­վան­քի խնա­մա­կա­լու­թեան կող­մէ յատ­կա­ցուե­լիք գու­մար­նե­րուն։ 
Սա ան­շուշտ ա­ւե­լի հե­ռա­ւոր ա­պա­գա­յի վե­րա­բե­րեալ խօ­սակ­ցու­թիւն մըն է, իսկ մօ­տա­ւոր ա­պա­գա­յի դժուա­րու­թիւն­նե­րը յաղ­թա­հա­րե­լու հա­մար Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կալ­նե­րը կ՚ակն­կա­լեն, որ տա­րե­կան սի­րոյ սե­ղա­նի ար­դիւն­քին հի­ման վրայ, պիւտ­ճէի բաց մնա­ցած բաժ­նին պա­րա­գա­յին յոյս դնեն Ս. Խաչ դպրե­վան­քի տնօ­րին­ման յանձ­նուած այս վեր­ջին գու­մար­նե­րուն վրայ։ 
Միւս կող­մէ, Գալ­ֆաեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը տա­րե­կան սի­րոյ սե­ղա­նի ըն­դա­ռաջ այ­ցե­լե­ցին նաեւ Գում­գա­բու, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցան Պատ­րիար­քա­կան ընդ­հա­նուր փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի կող­մէ։