ԿԷՏԻԿՓԱՇԱՅԻ ՄԷՋ ՏԱՐԵԴԱՐՁ

Կէ­տիկ­փա­շա­յի Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ նշուե­ցան թա­ղի դպրաց դա­սու հիմ­նադ­րու­թեան 124-րդ, Զուարթ­նոց երգչա­խում­բի կազ­մա­ւոր­ման 79-րդ եւ Հա­րիւր Ման­կանց երգ­չա­խում­բի ստեղծ­ման 59-րդ եր­րեակ տա­րե­դարձ­նե­րը։ Պատ­մա­կան թա­ղէն ներս մեծ ո­գե­ւո­րու­թիւն ստեղ­ծե­ցին այս ա­ւան­դա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը, որոնց նա­խա­գա­հեց եւ օ­րուան պատ­գա­մը տուաւ Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեան։ Ծանօթ է, որ Զուարթ­նոց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բը այ­սօր իր կեն­սու­նա­կու­թեամբ կենդա­նի կը պա­հէ Կէ­տիկ­փա­շա­յի ան­ցեա­լի փայ­լուն օ­րե­րուն յի­շա­տա­կը եւ իր գոր­ծունէու­թիւ­նով կը տե­ւա­կա­նաց­նէ հա­րուստ նա­խըն­թաց­նե­րը։

Ս. Յով­հան­նէս ե­կե­ղե­ցին ե­րէկ լե­ցուած էր ա­ռա­ւօ­տեան կա­նուխ ժա­մե­րէն սկսեալ։ Ս. Պա­տա­րա­գը մա­տոյց Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Անու­շեան։ Ներ­կայ էին Տ. Զա­ւէն Քհնյ. Պըչաք­ճեան եւ դպրա­պետ Լե­ւոն Սրկ. Էօզփեմ­պէ։ Ս. Սե­ղա­նին սպա­սա­ր­կե­ցին Վաղար­շակ Սրկ. Սե­րով­բեան եւ Տիգ­րան Սրկ. Պես­քի­սի­զեան։ Եր­գե­ցո­ղու­թիւն­նե­րը ներդաշ­նա­կօ­րէն կա­տա­րուե­ցան Զուարթ­նոց Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բին կող­մէ, ղե­կավա­րու­թեամբ Գէորգ Չաղ­լը­չու­պուք­ճուի եւ եր­գե­հո­նա­հա­րու­թեամբ Հեր­ման Փոր­թա­գա­լեա­նի։ Յա­ւարտ Ս. Պա­տա­րա­գի հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօ­նով ոգե­կո­չուե­ցան հան­գու­ցեալ հիմ­նա­դիր­նե­րը, դպրա­պետ­նե­րը, վա­րիչ­նե­րը, ե­րաժշ­տա­պետ­նե­րը եւ բո­լոր դպիր­նե­րը։

Կրօ­նա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րէն վերջ ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից սրա­հին մէջ սար­քուե­ցաւ սի­րոյ սե­ղան, ո­րուն եւս նա­խա­գա­հեց Հայր Սուր­բը, իր կող­քին ունե­նա­լով Տ. Շնորհք Ա­բե­ղայ Տօ­նի­կեա­նը։ Ներ­կայ էին Կէ­տիկ­փա­շա­յի թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Յա­րու­թիւն Շան­լը եւ իր ըն­կեր­նե­րը, քոյր դպրաց դաս-երգ­չա­խում­բե­րէ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, ե­րէց թա­ղե­ցի­ներ, հա­մա­կիր­ներ եւ հիւ­րեր։

Օ­րուան յայ­տա­գի­րը գոր­ծադ­րուե­ցաւ հան­դի­սա­վարու­թեամբ Մա­րիամ Տրա­մէ­րեա­նի։ Ար­տա­յայ­տուե­ցան՝ Յա­րու­թիւն Շան­լը, դպրա­պետ Լե­ւոն Էօզ­փեմպէ, տնօ­րէն խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Գէորգ Չաղ­լը­չու­պուք­ճու եւ ա­տե­նադ­պիր Կա­րօ Ա­կօ­շեան։ Գե­ղարուես­տա­կան բաժ­նին մէջ մե­ներ­գե­ցին՝ Պես­սէ Քա­պաք, Գէորգ Չաղ­լը­չու­պուք­ճու եւ Մա­րալ Չաղ­լը­չու­պուք­ճու՝ իր որդ­ւոյն հետ։

Տա­րե­դար­ձի հան­դի­սու­թիւն­նե­րը եզ­րա­փակուե­ցան Տ. Թա­թուլ Ծ. Վրդ. Ա­նու­շեա­նի խօս­քով եւ ա­ղօթ­քով։