ՌՈՒՍԱԿԱՆ ԶԷՆՔԻ ՀԱՐՑԸ

Ռու­սաս­տա­նի Վար­չա­պետ Տի­միթ­րի Մետ­վե­տեւ յայ­տա­րա­րեց, որ Պա­քու եւ Ե­րե­ւան պէտք է նստին բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րու սե­ղա­նին շուրջ։ Ան­ցեալ շա­բաթ Հա­յաս­տա­նի եւ Ատր­պէյ­ճա­նի մէջ շփում­ներ ու­նե­ցած ռուս վար­չա­պե­տը յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րով հան­դէս ե­կաւ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հիմ­նախնդ­րին ա­ռըն­չու­թեամբ։ Ան հա­մո­զուած է, թէ ո­րե­ւէ ձե­ւով ան­կա­րե­լի է թոյլ տալ հա­կա­մար­տու­թեան սրման։

Ռու­սա­կան կարգ մը յա­ռա­ջա­տար լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րուն տուած հար­ցազ­րոյց­նե­րուն մէջ Տի­միթ­րի Մետ­վե­տեւ նշեց, թէ որ­պէս ազ­դե­ցիկ պե­տու­թիւն՝ Ռու­սաս­տան հնա­րա­ւո­րը պէտք է ը­նէ, որ­պէս­զի հա­կա­մար­տու­թիւ­նը չձգձգուի։ Յի­շեալ հար­ցազ­րոյց­նե­րուն մէջ Տի­միթ­րի Մետ­վե­տեւ չբա­ցա­ռեց Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի հա­կա­մար­տու­թեան գօ­տիէն ներս լա­րուա­ծու­թեան ա­ճին շրջագ­ծով թրքա­կան գոր­ծօ­նը։ «Չեմ բա­ցա­ռեր, որ կան գոր­ծօն­ներ, ո­րոնք դուր­սէն կ՚ազ­դեն հա­կա­մար­տու­թեան վրայ։ Հնա­րա­ւոր է, որ թրքա­կան գոր­ծօ­նը ըլ­լայ միայն այդ իսկ պատ­ճա­ռով, որ Թուր­քիա ար­տա­յայ­տած է իր դիր­քո­րո­շու­մը», ը­սաւ Մետ­վե­տեւ, ո­րու խօս­քե­րով, հան­դար­տու­թեան կո­չեր ը­նե­լու փո­խա­րէն Թուր­քիա կու տայ այն­պի­սի գնա­հա­տա­կան­ներ, ո­րոնք կրա­կին վրայ իւղ կը լեց­նեն։ «Ա­ւե­լի լաւ է, որ պահ­պա­նուի ներ­կայ ի­րա­վի­ճա­կը, քան ա­րիւն հո­սի­լը», ը­սաւ Մետ­վե­տեւ։

Հարկ է նշել, որ ռուս վար­չա­պե­տին այս յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րը ար­ձա­գանգ գտած են նաեւ թրքա­կան մա­մու­լէն զա­նա­զան թեր­թե­րու մէջ։

Միւս կող­մէ, Տի­միթ­րի Մետ­վե­տեւ խօ­սե­ցաւ նաեւ Ռու­սաս­տա­նի կող­մէ Ատր­պէյ­ճա­նի եւ Հա­յաս­տա­նի հա­մար զէն­քի վա­ճառ­քի խնդրին շուրջ։ Մետ­վե­տեւ հա­մո­զուած է, որ զէն­քի վա­ճառ­քը պէտք է ըլ­լայ զսպման գոր­ծօն մը։ Իր եր­կի­րը պի­տի շա­րու­նա­կէ ռազ­մա­թեք­նիկ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը Հա­յաս­տա­նի եւ Ատր­պէյ­ճա­նի հետ։ Ռու­սաս­տան գոր­ծըն­կեր եր­կիր մըն է այդ եր­կու­քին հետ, իսկ Հա­յաս­տա­նը նաեւ ա­նոր դաշ­նա­կիցն է՝ Հա­ւա­քա­կան անվ­տան­գու­թեան պայ­մա­նագ­րի կազ­մա­կեր­պու­թեան (ՀԱՊԿ) շրջա­նակ­նե­րէն ներս։

Ըստ Մետ­վե­տե­ւի, ե­թէ Ռու­սաս­տան հրա­ժա­րի զէնք վա­ճա­ռե­լէ, ա­պա հասկ­նա­լի է, որ այդ տե­ղը դա­տարկ պի­տի չմնայ։ «Զէնք պի­տի գնեն այլ եր­կիր­նե­րէ։ Այդ­պէ­սով զէն­քի մա­հա­ցու ըլ­լա­լու աս­տի­ճա­նը պի­տի չնուա­զի, սա­կայն այդ պա­րա­գա­յին պի­տի խա­թա­րուի հա­ւա­սա­րակշ­ռու­թիւ­նը այն հա­մա­տես­քին մէջ, որ մենք տե­ղեակ ենք մեր գոր­ծըն­կեր­նե­րու պա­հանջ­նե­րէն եւ բո­լորն ալ կը հասկ­նան, թէ ինչ­պէս է ու­ժե­րու դա­սա­ւո­րու­մը տա­րած­քաշր­ջա­նէն ներս», ը­սաւ Մետ­վե­տեւ եւ ա­ւել­ցուց, թէ տա­րած­քաշր­ջա­նի զէն­քի շու­կա­յին մէջ մա­տա­կա­րար այլ եր­կիր­նե­րու յայտ­նուի­լը ա՛լ ա­ւե­լի պի­տի բար­դաց­նէ ի­րա­վի­ճա­կը։

Իր կար­գին, Հա­յաս­տա­նի Վար­չա­պետ Յո­վիկ Աբ­րա­հա­մեանն ալ շա­բա­թա­վեր­ջին հեր­թա­կան ան­գամ անդ­րա­դար­ձաւ այս խնդրին եւ ը­սաւ. «Մեր ժո­ղո­վուր­դը ցաւ կ՚ապ­րի, որ Ռու­սաս­տան զէնք կը վա­ճառէ նա­խա­յար­ձակ Ատր­պէյ­ճա­նին»։