ՅԱՐԱՏԵՒ ԱՀԱԶԱՆԳ

Սու­րիոյ ներ­քին պա­տե­րազ­մի մթնո­լոր­տին մէջ հետզ­հե­տէ կը խո­րա­նայ տեղ­ւոյն հա­յու­թեան ա­նե­լա­նե­լի վի­ճա­կը։ «Ար­մէնփրէս» գոր­ծա­կա­լու­թիւ­նը ե­րէկ ար­ձա­գանգ հան­դի­սա­ցաւ Հա­լէ­պի «Գան­ձա­սար» թեր­թի ա­հա­զան­գին։ Ար­դա­րեւ, սու­րիա­հա­յու­թիւ­նը ու մա­նա­ւանդ հա­լէ­պա­հա­յու­թիւ­նը անվ­տան­գու­թեան բազ­մա­թիւ դժուա­րու­թիւն­նե­րու ա­ռըն­թեր կը դի­մագրա­ւեն տնտե­սա­կան լուրջ խնդիր­ներ։ Թէ՛ գոր­ծազր­կու­թեան եւ թէ ան­հա­մե­մատ սղա­ճի հե­տե­ւան­քով հա­լէ­պա­հա­յե­րը դժուա­րու­թեամբ կ՚ա­պա­հո­վեն ի­րենց օ­րա­կան ապ­րուս­տը։ Ա­նոնք, ո­րոնք կը փա­փա­քին Հա­լէ­պէն դուրս գալ՝ սու­րիա­կան լի­րա­յի կրած անկ­ման հե­տե­ւան­քով մեծ գու­մար­ներ կը ծախ­սեն նախ Լի­բա­նան մուտք գոր­ծե­լու, ա­պա դէ­պի Հա­յաս­տան օ­դա­նա­ւի տոմս ա­պա­հո­վե­լու հա­մար։ Լի­բա­նա­նի մէջ բնա­կի­լը նոյն­պէս կը պա­հան­ջէ մեծ ծախ­սեր, իսկ հա­րա­զատ­նե­րու մօտ ա­պաս­տան գտնե­լը ժա­մա­նա­կա­ւոր հանգ­րուան մը է, ո­րով­հե­տեւ լի­բա­նան­ցիին հա­մար եւս դժուար է ապ­րուստ ա­պա­հո­վե­լը։ Հա­յաս­տա­նի մէջ հանգ­րուա­նած սու­րիա­հա­յե­րը մտա­հո­գու­թիւն կ՚ապ­րին բնա­կա­րան, աշ­խա­տանք գտնե­լու եւ ըն­դու­նե­լի կեն­սա­մա­կար­դա­կով մը ապ­րե­լու ուղ­ղու­թեամբ, յատ­կա­պէս երբ ըն­տա­նիք­նե­րը բազ­ման­դամ են։ Ուս­տի, նման դժուա­րու­թիւն­նե­րու ծանր լու­ծին տակ եւ ա­նո­րո­շու­թեան մէջ տագնա­պով կ՚ապ­րին սու­րիա­հա­յե­րը։

Հա­յա­շատ Հա­լէպ քա­ղա­քը 2012 թուա­կա­նի ամ­րան ա­միս­նե­րուն յայտ­նուած էր Սու­րիոյ կա­ռա­վա­րա­կան ու­ժե­րու եւ զի­նեալ տաս­նեակ խմբա­ւո­րում­նե­րու բա­խում­նե­րու թի­րա­խին։ Ցայ­սօր այս բա­խում­նե­րը չեն դադ­րած։ Քա­ղա­քը եր­կու մա­սի բաժ­նուած է՝ ա­րե­ւե­լեան հա­տուած­նե­րը կը գտնուին զի­նեալ տաս­նեակ խմբա­ւո­րում­նե­րու, իսկ ա­րեւմ­տեան թա­ղա­մա­սե­րը կը մնան կա­ռա­վա­րա­կան ու­ժե­րու հսկո­ղու­թեան ներ­քեւ։

ՄԱԿ-ի տուեալ­նե­րով Սու­րիոյ մէջ շուրջ չորս տա­րիէ ի վեր շա­րու­նա­կուող բա­խում­նե­րուն հե­տե­ւան­քով զո­հե­րու թի­ւը 220 հա­զա­րէ ա­ւե­լի է։ Ցարդ զո­հուած հա­յե­րուն թիւն ալ գե­րա­զան­ցած է հա­րիւ­րի սահ­մա­նը։ Հայկական կազմակերպութիւններ միշտ կը ջանան հասցնել օգնութիւն։

Երեքշաբթի, Մայիս 12, 2015