ՆՈՐ ԿԵԱՆՔԻ ԾԻԼԸ…

Կե­սա­րիոյ Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ ե­րէկ բո­լո­րը մէկ սիրտ, մէկ հո­գի էին։ Մեր­ձա­ւոր Ա­րե­ւել­քի դժոխ­քէն խոյս տուած հայ գաղ­թա­կան­նե­րը ե­րէկ Ս. Ծննդեան լա­ւա­տե­սու­թեամբ լից­քա­ւո­րուե­ցան պատ­մա­կան քա­ղա­քի ե­կե­ղեց­ւոյ սրբա­զան կա­մար­նե­րուն ներ­քեւ։ Նա­խախ­նա­մու­թիւ­նը այն­պէս տնօ­րի­նած էր, որ ա­նոնք 2016-ի տա­րե­մու­տը դի­մա­ւո­րե­ցին պանդխ­տու­թեան մէջ։ Ի­րենց օ­ճախ­նե­րը ա­կա­մայ լքած մար­դիկ, հայ-քրիս­տո­նեայ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ, Թուր­քիոյ մէջ ա­պաս­տան գտած ըլ­լա­լով ե­րէկ ե­կած էին տօ­նե­լու Ս. Ծնուն­դը եւ այդ տօ­նա­կա­տա­րու­թեան ըն­թաց­քին ստեղ­ծուած մթնո­լոր­տը միան­գա­մայն բնո­րո­շեց ի­րենց նոր կեան­քին ծի­լը։ Այդ նոր կեան­քը, ան­տա­րա­կոյս, դժուա­րու­թիւն­ներ, մար­տահ­րա­ւէր­ներ կ՚են­թադ­րէ ա­նոնց հա­մար, սա­կայն ա­նոնք վստա­հա­բար ի­րենց բա­ժին վի­ճա­կած դժուա­րու­թիւն­նե­րը պի­տի կա­րե­նան յաղ­թա­հա­րել հա­ւատ­քով ու մա­նա­ւանդ ե­րէկ ի­րենց տո­գո­րուած զգա­ցում­նե­րով։ Այդ պայ­քա­րի ճա­նա­պար­հին վրայ ի­րենց տե­սան­կիւ­նէն բա­րո­յա­կան ուժ մը կը հա­մա­րուի թրքա­հայ հա­մայն­քին կող­մէ ցու­ցա­բե­րուած վե­րա­բեր­մուն­քը։ Կե­սա­րիոյ Ս. Գրի­գոր Լու­սա­ւո­րիչ ե­կե­ղեց­ւոյ հա­մա­լի­րէն ներս մեր հա­մայն­քի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը ե­րէկ ա­մե­նա­ջերմ զգա­ցում­նե­րով շրջա­պա­տե­ցին ի­րենց գաղ­թա­կան քոյր-եղ­բայր­նե­րը, զա­նոնք ա­ռար­կայ դարձ­նե­լով ան­կեղծ զօ­րակ­ցու­թեան զգա­ցում­նե­րու։

Ս. Պա­տա­րա­գի ըն­թաց­քին խրա­տա­կան մը խօ­սե­ցաւ Տ. Տրդատ Քհնյ. Ու­զու­նեան, որ հայ­րա­կան ջերմ ար­տա­յայ­տու­թիւն­ներ հաս­ցէագ­րեց ուխ­տա­ւոր գաղ­թա­կան­նե­րուն։ Ան ը­սաւ, թէ Յի­սուս Քրիս­տոսն ալ պանդխ­տած էր Ե­գիպ­տո­սի մէջ, հե­տե­ւա­բար մեր հա­ւատ­քով այ­սօր գաղ­թա­կան­նե­րուն կա­ցու­թիւ­նը ան կ՚ըմբռ­նէ ամ­բող­ջու­թեամբ։ «Յի­սուս ձե­զի կը հասկ­նայ, դուք ալ ձեր սիր­տե­րը բա­ցէք Քրիս­տո­սին», ը­սաւ Տէր Հայ­րը եւ շեշ­տեց, որ Պոս­լոյ Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը գաղ­թա­կան­նե­րու կող­քին է իր բո­լոր հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րով ու մի­ջոց­նե­րով։ «Գիտ­ցէք, որ այս երկ­րին մէջ ու­նիք ազ­գա­կից քոյ­րեր եւ եղ­բայր­ներ, ո­րոնք պատ­րաս­տա­կամ են ձե­զի օ­ժան­դա­կե­լու», ընդգ­ծեց Տէր Հայ­րը ու մաս­նա­ւո­րա­բար կանգ ա­ռաւ Թուր­քիոյ իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն, անվ­տան­գու­թեան ու­ժե­րուն կող­մէ որ­դեգ­րուած դրա­կան վե­րա­բեր­մուն­քին վրայ։ Ան խո­րին ե­րախ­տա­գի­տու­թեամբ ար­տա­յայ­տուե­ցաւ բո­լո­րին կող­մէ ցոյց տրուած ա­ջակ­ցու­թեան եւ պատ­րաս­տա­կամ ըմբռ­նու­մին կա­պակ­ցու­թեամբ։ Տէր Հայ­րը մաղ­թեց, որ գաղ­թա­կան­նե­րու ե­րա­զանք­նե­րը փու­թով ի­րա­կա­նա­նան, ա­նոնց կեան­քը վե­րա­դառ­նայ բնա­կա­նոն հու­նի մը մէջ, իսկ հա­մայն աշ­խար­հի վրայ տի­րէ խա­ղա­ղու­թիւն։

Ե­րէ­կուան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը, ա­պա­հո­վա­բար, պի­տի գան բնո­րո­շել նոր հանգ­րուան մը՝ մեր հա­մայն­քէն ներս գաղ­թա­կան­նե­րուն ի նպաստ ակն­կա­լուած զօ­րա­կո­չին տե­սա­կէ­տէ։

Կեսարիոյ արարողութիւններուն մասին մանրամասնութիւնները կարդալ՝ այսօրուան մեր Գ. էջին վրայ, ճոխ լուսանկարներով։