ԱՐԴԻՒՆԱՒԷՏ ԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹԻՒՆ

Վրաս­տա­նի Ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Կիոր­կի Մը­կէպ­րիշ­վի­լի վեր­ջին օ­րե­րուն շփում­ներ ու­նե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ, ուր հիւ­րըն­կա­լուե­ցաւ ա­մե­նա­բարձր մա­կար­դա­կի վրայ։ Ան բա­նակ­ցու­թիւն­ներ վա­րեց Հա­յաս­տա­նի ոս­տի­կա­նա­պետ Վլա­տի­միր Գաս­պա­րեա­նի հետ։ Այ­ցե­լու­թեան ծի­րէն ներս Մը­կէպ­րիշ­վի­լի ըն­դու­նուե­ցաւ նաեւ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի կող­մէ։

Պաշ­տօ­նա­կան աղ­բիւր­նե­րու հա­ղոր­դում­նե­րով, Սերժ Սարգ­սեան ող­ջու­նեց Մը­կէպ­րիշ­վի­լին եւ կա­րե­ւո­րեց ա­նոր այ­ցե­լու­թիւ­նը՝ Հա­յաս­տա­նի եւ Վրաս­տա­նի ոս­տի­կա­նա­կան կա­ռոյց­նե­րու մի­ջեւ ձե­ւա­ւո­րուծ ար­դիւ­նա­ւէտ ու սերտ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը խո­րաց­նե­լու, ար­դի մար­տահրա­ւէր­նե­րուն հա­մա­տեղ ու­ժե­րով դի­մա­կա­յե­լու տե­սան­կիւ­նէն։ Սարգ­սեան յոյս յայտ­նեց, որ Հա­յաս­տա­նի ոս­տի­կա­նու­թեան եւ Վրաս­տա­նի Ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան մի­ջեւ ստո­րագ­րուած նոր հռչա­կա­գիրն ալ պի­տի բնո­րո­շուի ար­դիւ­նա­ւէ­տու­թեամբ։ Ըստ Սարգ­սեա­նի, Հա­յաս­տանն ու Վրաս­տա­նը միայն բա­րե­կամ պե­տու­թիւն­ներ չեն, այլ ու­նին դա­րա­ւոր բա­րիդ­րա­ցիա­կան կա­պեր եւ բա­րե­կա­մու­թեան ամ­րապնդ­ման նպա­տա­կով անհ­րա­ժեշտ է աշ­խա­տիլ շա­րու­նա­կա­բար։

Սարգ­սեան եւ Մը­կէպ­րիշ­վի­լի հա­մա­կար­ծիք գտնուե­ցան, որ յատ­կա­պէս վեր­ջին տա­րի­նե­րուն երկ­կող­մա­նի քա­ղա­քա­կան երկ­խօ­սու­թիւ­նը կը զար­գա­նայ աշ­խոյժ։ Այդ աշ­խու­ժու­թեան կը նպաս­տեն զա­նա­զան մա­կար­դակ­նե­րու, այդ շար­քին ի­րա­ւա­պահ հա­մա­կար­գի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու փո­խա­դարձ այ­ցե­լու­թիւն­նե­րուն շփում­նե­րը, ո­րոնք հնա­րա­ւո­րու­թիւն կ՚ըն­ձե­ռեն շի­նիչ ու ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ քննար­կե­լու օ­րա­կար­գա­յին այն հար­ցե­րը, ո­րոնք կող­մե­րու հե­տաքրք­րու­թեան ա­ռար­կայ էին։

Մը­կէպ­րիշ­վի­լի զրոյ­ցի տե­ւո­ղու­թեան Սերժ Սարգ­սեա­նին փո­խան­ցեց Վրաս­տա­նի Նա­խա­գահ Կիոր­կի Մարկ­վե­լաշ­վի­լիի եւ Վար­չա­պետ Կէոր­կի Քվի­րի­քաշ­վի­լիի ջերմ ող­ջոյն­նե­րը։ Ան գո­հու­նա­կու­թեամբ մատ­նան­շեց հայ գոր­ծըն­կեր­նե­րուն հետ ձե­ւա­ւո­րուած փո­խա­դարձ օգ­տա­կար եւ ար­դիւ­նա­ւէտ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը։