100-ՐԴ ՏԱՐԵԼԻՑԻՆ… ԴԱՐՁԵԱԼ
Ապրիլի 24-ին առթիւ երէկ երեկոյեան ժամը 19.15-ին հերթական անգամ սգահանդէս մը տեղի ունեցաւ Թաքսիմի հրապարակին վրայ։ 1915 թուականէն դար մը անց, 100-րդ տարելիցին քաղաքիս մէջ դարձեալ ոգեկոչուեցան հայոց նահատակները։ Իսթիքլալ պողոտայի եւ հրապարակի գրեթէ խաչաձեւման կէտին վրայ Ֆրանսական հիւպատոսարանի մուտքին յարած տարածքին մէջ տեղի ունեցաւ լուռ նստացոյցը, որուն մասնակիցները կը կրէին 100 տարի առաջ նահատակուած հայ մտաւորականներուն դիմանկարները։ Նստացոյցի մասնակիցներուն միացաւ նաեւ ուրիշ խումբ մը, որ Կալաթասարայէն մինչեւ հրապարակ կարճ երթ մը իրականացուց։ Երէկուան ոգեկոչման արարողութիւնը ի յայտ բերաւ նաեւ այն հանգամանքը, թէ Թուրքիոյ մէջ հասարակական շրջանակներուն վերաբերմունքը հետզհետէ կը խրախուսէ հայկական հարցին շուրջ հարցաքննական միտքը։
Հայկական հոգեւոր երաժշտութենէն նմոյշներ հնչեցին երէկուան ոգեկոչման ընթացքին, մինչ խորհրդանշական փափաքներու ծառի ճիւղերուն վրայ բոլորը կը կապէին լաթի կտորներ, որոնց վրայ արձանագրուած էին նահատակներու անուններ կամ ցուցարարներու նախնիներու բնակավայրերուն անունները։ Այս յուզիչ մթնոլորտին մէջ ելոյթներ ունեցան՝ «Հայոց ցեղասպանութեան ոգեկոչման հարթակ»ին կողմէ Նուրճան Քայա, «Project-2015»ին անունով Հեղնար Ոաթենփոկ եւ Հայկական բարեգործական ընդհանուր միութեան Եւրոպայի մասնաճիւղի տնօրէն Նիքոլա Դաւիթեան։
Միւս կողմէ, երէկ տեղի ունեցաւ նաեւ հակացոյց մը, որու մասնակիցները յայտնեցին, թէ 1915-ին չէր կատարուած ցեղասպանութիւն մը, այլ պաշտպանուած էր հայրենիքը։