ՀԵՌՈՒ ՓՈՐՁՈՒԹԵՆԷ…

Ե­րե­ւա­նի սրտին վրայ նոր շա­բաթ մը եւս սկսաւ ար­տա­սո­վոր մթնո­լոր­տի մէջ։ Հա­մա­ժո­ղովրդա­կան բո­ղո­քի ա­լի­քը կը շա­րու­նա­կուի ե­լեկտ­րա­կան ու­ժա­նիւ­թի սա­կա­գի­նի բարձ­րաց­ման դէմ։ «Ո՛չ թա­լա­նին» խմբա­կին նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ ծնունդ ա­ռած հա­կազ­դե­ցու­թեան ա­լի­քը կը շա­րու­նա­կէ ան­մի­ջա­կա­նօ­րէն զբա­ղեց­նել երկ­րին օ­րա­կար­գը։ Հա­յաս­տա­նի ղե­կա­վա­րու­թիւ­նը թէեւ միշտ հա­մո­զուած կը մնայ, որ ե­լեկտ­րա­կան ու­ժա­նիւ­թի սա­կա­գի­նին բարձ­րա­ցու­մը հիմ­նա­ւո­րուած է, սա­կայն նաեւ ա­ռա­ւե­լա­գոյն նա­խան­ձախնդ­րու­թիւն կը ցու­ցա­բե­րէ, որ­պէս­զի ծայ­րա­յե­ղու­թիւն­ներ չյա­ռա­ջա­նան՝ ցու­ցա­րար­նե­րու բո­ղո­քի ա­զա­տու­թեան եւ հա­սա­րա­կա­կան կար­գի պա­հպան­ման հա­ւա­սա­րակշ­ռու­թեան ուղ­ղեալ մի­ջա-մըտու­թիւն­նե­րուն մէջ։

Այս պայ­ման­նե­րուն ներ­քեւ, Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեանն ալ շա­բա­թա­վեր­ջին հան­դէս ե­կաւ ու­շագ­րաւ յայ­տա­րա­րու­թիւն­նե­րով։ Ան խորհր­դակ­ցու­թիւն մը կա­տա­րեց Հա­յաս­տա­նի տնտե­սա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թեան պա­տաս­խա­նա­տու­նե­րուն հետ։ Սարգ­սեան ընդգ­ծեց, որ ժո­ղովր­դա­վա­րու­թեան, քա­ղա­քա­ցիա­կան հա­սա­րա­կու­թեան կա­յաց­ման ու­ղին բարդ է, սա­կայն Հա­յաս­տա­նի պա­րա­գա­յին սա այ­լընտ­րանք չու­նի։ Սերժ Սարգ­սեան ա­ւե­լի վերջ ը­սաւ.

«Ցու­ցա­րար­նե­րը եւ ի­րա­ւա­պահ­նե­րը այս քա­նի մը օ­րե­րուն ըն­թաց­քին կա­րո­ղա­ցան ա­ւե­լի մեծ փո­խա­դարձ վստա­հու­թիւն ձե­ւա­ւո­րել, քան հնա­րա­ւոր պի­տի ըլ­լար քա­նի մը տաս­նա­մեա­կի ըն­թաց­քին։ Ես, ան­շուշտ, հե­տե­ւած եմ վեր­ջին զար­գա­ցում­նե­րուն եւ կ՚ու­զեմ ար­ձա­գանգել, որ Յու­նի­սի վեր­ջին շաբ­թըւան ըն­թաց­քին Հա­յաս­տան դար­ձաւ մեծ ու ար­դիւ­նա­ւէտ ու­սում­նա­կան կեդ­րոն մը՝ հա­մալ­սա­րան, ուր մեր քա­ղա­քա­ցի­ներն ու ի­րա­ւա­պահ­նե­րը, լրագ­րող­ներն ու պատ­գա­մա­ւոր­նե­րը, մտա­ւո­րա­կան­ներն ու օ­տա­րերկ­րա­ցի­նե­րը ի­րա­րու կը սոր­վեց­նէին ու ի­րար­մէ կը սոր­վէին, զի­րար կը լսէին, նոյ­նիսկ խնդրի հան­դէպ ան­հան­դուր­ժո­ղա­կա­նու­թեամբ ա­փէ ափ լցուած կը հան­դուր­ժէին ի­րա­րու, կը լսէին այն­պէս, ինչ­պէս աշ­խար­հի քիչ ան­կիւն­նե­րու մէջ զի­րար լսել գի­տեն»։

Սարգ­սեան միեւ­նոյն ժա­մա­նակ բա­րե­բախ­տու­թիւն նկա­տեց, որ հայ­կա­կան լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րու հե­րոս­նե­րը այս օ­րե­րուն ա­ւե­լի ու ա­ւե­լի յա­ճա­խա­կիօ­րէն ե­ղած են խա­ղաղ ցու­ցա­րար­ներն իսկ եւ հայ­կա­կան լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րու ջան­քե­րով իսկ աշ­խարհ կը ստա­նայ հա­ւա­սա­րակշ­ռուած տե­ղե­կա­տուու­թիւն ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րուն վե­րա­բե­րեալ, իսկ պե­տու­թիւ­նը կը կա­րո­ղա­նայ հա­կազ­դել հա­կա­հայ­կա­կան ա­պա­տե­ղե­կա­տուու­թեան։ 

Իր պատ­գա­մին մէջ Սերժ Սար-գը­սեան կանգ ա­ռաւ նաեւ Հա­յաս­տա­նի ու­ժա­նիւ­թի անվ­տան­գու­թեան եւ այդ հա­մա­կար­գի հե­տա­գայ ա­ռող­ջաց­ման, առ­կայ խնդիր­նե­րու լուծ­ման ուղ­ղեալ քննար­կում­նե­րուն։ «Ու­րեմն ե­կէք լու­ծենք խնդի­րը եւ ե­կէք այն­պէս ը­նենք, որ ըն­թաց­քին ո­րե­ւէ փոր­ձու­թիւն չբե­րենք մեր գլխուն։ Չա­փը անց­նիլ ո­րե­ւէ պա­րա­գա­յին կա­րե­լի չէ. ոս­տի­կա­նու­թիւ­նը ի վի­ճա­կի է լու­ծել ա­մէն խնդիր, բայց սա մեր նպա­տա­կը չէ։ Եւ Աս­տու­ծոյ սի­րոյն, հե­րիք է կա­թուա­ծա­հար ը­նէք քա­ղա­քի կեդ­րո­նը, պա­տաս­խա­նա­տուու­թեան բե­ռը բո­լո­րիս ու­սե­րուն հետզ­հե­տէ միայն պի­տի ա­ւել­նայ։ Ան­ցէք ա­ւե­լի հան­գիստ մի­ջոց­նե­րու, ա­զա­տե­ցէք Բաղ­րա­մեան պո­ղո­տան եւ օգ­նե­ցէք լու­ծում­նե­րու փու­լին եւ ա­նոնց հան­դէպ վստա­հու­թեան ամ­րապնդ­ման հար­ցե­րուն մէջ։ Այն ու­ժա­նիւ­թի հա­մա­կար­գը, զոր այ­սօր մենք կը փոր­ձենք զար­գաց­ման հիմ­քե­րու վրայ դնել, բո­լո­րիս հա­մար է, նա­խե­ւա­ռաջ ձեր սե­րուն­դին հա­մար։ Լսե­ցէք իմ բա­րե­կա­մա­կան յոր­դո­րը, ան­պայ­ման լսե­ցէք։ Քա­նի մը օ­րէն կը փա­փա­քիմ զրու­ցե­լու հրա­ւի­րել ձեզ­մէ մէկ քա­նին, յոյս ու­նիմ, որ ա­ւե­լի դիւ­րին ի­րա­կա­նու­թիւն պի­տի դարձ­նէք այդ հան­դի­պու­մը։ Գործ շատ կայ ը­նե­լու ու միա­սին պի­տի ա­ւար­տենք այս դժուա­րին գոր­ծըն­թա­ցը», ը­սաւ Սարգ­սեա­ն։