ՄԻՋԱՆԿԵԱԼ ՇՐՋԱՆ

Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղան ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րուն վա­ւե­րա­ցուց Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լուին կող­մէ ի­րեն ներ­կա­յա­ցուած ժա­մա­նա­կա­ւոր կա­ռա­վա­րու­թեան կազ­մը։ Նո­յեմ­բե­րի 1-ին նա­խա­տե­սուած խորհր­դա­րա­նա­կան ընտ­րու­թիւն­նե­րուն ըն­դա­ռաջ այս ժա­մա­նա­կա­ւոր կա­ռա­վա­րու­թեան ձե­ւա­ւո­րուի­լը կը նկա­տուի կա­րե­ւոր հանգ­րուան մը։ Էր­տո­ղան նա­խա­գա­հա­կան պա­լա­տին մէջ ե­րէկ ե­րե­կո­յեան տե­սակ­ցե­ցաւ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լուի հետ եւ վա­ւե­րա­ցուց ա­նոր կող­մէ ձե­ւա­ւո­րուած առ­ժա­մեայ նա­խա­րա­րաց խոր­հուր­դը։ Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հէն հրա­ժեշտ առ­նե­լէ վերջ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու ան­ցաւ Չան­քա­յա­յի ա­պա­րան­քը, ուր հրա­պա­րա­կեց նոր նա­խա­րար­նե­րուն ա­նուն­նե­րը։ Այս­պէս, նա­խընտ­րա­կան դահ­լի­ճին մաս կը կազ­մեն հե­տե­ւեալ ա­նուն­նե­րը.

Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու (վար­չա­պետ), Նու­ման Քուր­թուլ­մուշ (փոխ-վար­չա­պետ), Եալ­չըն Աք­տո­ղան (փոխ-վար­չա­պետ), Ճեւ­տէթ Եըլ­մազ (փոխ-վար­չա­պետ), Թուղ­րուլ Թիւր­քէշ (փոխ-վար­չա­պետ), Ֆե­րի­տուն Սի­նիր­լիօղ­լու (ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար), Քե­նան Ի­փէք (ար­դա­րա­դա­տու­թեան նա­խա­րար), Այ­շէն Կիւր­ճան (ըն­տա­նի­քի եւ ըն­կե­րա­յին քա­ղա­քա­կա­նու­թիւն­նե­րու նա­խա­րար), Ա­լի Հայ­տար Քոն­ճա (Եւ­րո­միու­թեան գծով նա­խա­րար), Ֆիք­րի Ը­շըք (ճար­տարարուես­տի նա­խա­րար), Ահ­մէտ Էր­տէմ (աշ­խա­տան­քի եւ ըն­կե­րա­յին ա­պա­հո­վու­թեան նա­խա­րար), Իտ­րիս Կիւլ­լիւ­ճէ (բնա­պահ­պա­նու­թեան նա­խա­րար), Նի­հատ Զէյ­պէք­ճի (տնտե­սու­թեան նա­խա­րար), Ա­լի Ռը­զա Ա­լա­պո­յուն (ու­ժա­նիւ­թի նա­խա­րար), Ա­քիֆ Չա­ղա­թայ Քը­լըճ (մարմ­նա­մար­զի նա­խա­րար), Քուտ­պետ­տին Ար­զու (երկ­րա­գոր­ծու­թեան նա­խա­րար), Ճե­նափ Աշ­ճը (ա­ռեւ­տու­րի նա­խա­րար), Սե­լա­մի Ալ­թը­նօք (ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րար), Միւս­լիւմ Տո­ղան (զար­գաց­ման նա­խա­րար), Մեհ­մէտ Շիմ­շէք (ելմ­տա­կան նա­խա­րար), Նա­պի Ավ­ճը (ազ­գա­յին կրթու­թեան նա­խա­րար), Վէյ­սէլ Է­րօղ­լու (ան­տառ­նե­րու նա­խա­րար), Մեհ­մէտ Մի­ւէզ­զի­նօղ­լու (ա­ռող­ջա­պա­հու­թեան նա­խա­րար), Ֆե­րի­տուն Պիլ­կին (հա­ղոր­դակ­ցու­թեան նա­խա­րար)։

­Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու ե­րէկ նա­խա­րա­րաց խոր­հուր­դին կազ­մը հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գա­հին ներ­կա­յաց­նե­լէ ա­ռաջ կու­սակ­ցա­կան հա­ւա­քոյ­թի մը ըն­թաց­քին ու­նե­ցած ե­լոյ­թին ժա­մա­նակ անդ­րա­դար­ձաւ նոր նա­խա­րա­րաց խոր­հուր­դի գոր­ծու­նէու­թեան։ Ըստ ի­րեն, կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը թէեւ ու­նի ժա­մա­նա­կա­ւոր բնոյթ, սա­կայն այն­պէս մը պի­տի աշ­խա­տի, որ կար­ծես, թէ չորս տա­րուան հա­մար ձե­ւա­ւո­րուած ըլ­լար։

Քա­ղա­քա­կան մեկ­նա­բան­նե­րու կար­ծի­քով, Տա­վու­տօղ­լու այս հան­գա­ման­քը ընդգ­ծած է շեշ­տադ­րե­լու հա­մար, թէ կա­ռա­վա­րու­թիւ­նը պի­տի աշ­խա­տի կար­գա­պա­հու­թեամբ, տկա­րու­թեան մը տե­ղի պի­տի չտայ ա­հա­բեկ­չու­թեան դէմ պայ­քա­րի հար­ցին մէջ ու պի­տի կան­խէ նաեւ տնտե­սա­կան կեան­քէ ներս հա­ւա­նա­կան վե­րի­վայ­րում­նե­րը, ո­րոնք մի­ջո­ցէ մը ի վեր մտա­հո­գու­թիւն կը պատ­ճա­ռեն գոր­ծա­րար աշ­խար­հին։