ԱՆԳԱՐԱՅԻ ՄԷՋ ՀԱՒԱՔ

Վար­չա­պետ Ահ­մէտ Տա­վու­տօղ­լու ե­րէկ Ան­գա­րա­յի մէջ տե­սակ­ցե­ցաւ Ա­րե­ւե­լեան եւ Հա­րաւ-ա­րե­ւե­լեան Ա­նա­տո­լուի քա­ղաք­նե­րու շարք մը հա­սա­րա­կա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րուն հետ։ Չան­քա­յա­յի ա­պա­րան­քին մէջ, նա­խա­ճա­շի սե­ղա­նի շուրջ տե­ղի ու­նե­ցաւ այս հան­դի­պու­մը, ո­րուն ներ­կայ գտնուե­ցան նաեւ կարգ մը նա­խա­րար­ներ եւ ե­րես­փո­խան­ներ։

Վար­չա­պետ Տա­վու­տօղ­լու այս հա­ւա­քոյ­թին ըն­թաց­քին անդ­րա­դար­ձաւ «Ի­րաք-Շա­մի իս­լա­մա­կան պե­տու­թիւն» (Ի­ՇԻՊ), ՓՔՔ եւ այլ ա­հա­բեկ­չա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րուն դէմ, Թուր­քիոյ կող­մէ ձեռ­նարկուած լայ­նա­ծա­ւալ պայ­քա­րին։ Տա­վու­տօղ­լու ընդգ­ծեց, թէ վեր­ջին տաս­նե­րեք տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին ի­րենք միշտ դէմ ե­ղած են միօ­րի­նա­կու­թեան, յարգ ցոյց տուած են տար­բե­րու­թիւն­նե­րուն նկատ­մամբ եւ ա­ռանց այդ տար­բե­րու­թիւն­նե­րուն վրա­յով հա­կադ­րու­թիւն­ներ ստեղ­ծե­լու՝ որ­դեգ­րած են սրտե­րը միաց­նե­լու նպա­տա­կը։ Քրդա­կան ար­մատ­նե­րով հայ­րե­նա­կից­նե­րու խնդիր­նե­րու լուծ­ման ուղ­ղեալ գոր­ծըն­թա­ցի հիմ­քին մէջ ալ կը գտնուէր այս մօ­տե­ցու­մը։ Այս հի­ման վրայ ան անդ­րա­դար­ձաւ վեր­ջին ընտ­րու­թիւն­նե­րուն յա­ջոր­դած մթնո­լոր­տին մէջ ապ­րուած­նե­րուն եւ քննա­դա­տու­թիւն­ներ ուղ­ղեց ՀՏՓ­-ին եւ ա­նոր հա­մա­կու­սակ­ցա­պետ Սե­լա­հատ­տին Տէ­միր­թա­շին։

Այս հա­ւա­քոյ­թէն վերջ, մաս­նա­կից­նե­րուն ա­նու­նով յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կաւ Քիւրտ ժո­ղովր­դա­վար­նե­րու հար­թա­կի նա­խա­գահ Սեր­թաչ Պու­ճաք։ Սոյն յայ­տա­րա­րու­թեան մէջ ընդգ­ծուած է, թէ լուծ­ման գոր­ծըն­թա­ցը կրնայ վե­րա­դառ­նալ իր հու­նը՝ ե­թէ ՓՔՔ ար­տա­սա­հման դուրս բե­րէ իր զի­նեալ­նե­րը։

Միւս կող­մէ, Թուր­քիոյ զա­նա­զան քա­ղաք­նե­րուն մէջ կը շա­րու­նա­կուին ՓՔՔ­-ի բռնա­րարք­նե­րը։ Հան­րա­յին կար­ծի­քը ցա­սու­մով եւ ազ­գա­յին միաս­նա­կան տրա­մադ­րու­թեամբ կը հե­տե­ւի ա­հա­բեկ­չա­կան ա­րարք­նե­րու հե­տե­ւան­քով նա­հա­տա­կուած ոս­տի­կան­նե­րու եւ զի­նուոր­նե­րու յու­ղար­կա­ւո­րու­թիւն­նե­րուն, ո­րոնց միշտ մաս­նակ­ցու­թիւն կը բե­րուի նաեւ կա­ռա­վա­րու­թեան ան­դամ­նե­րուն կող­մէ։