ԱՆԳԱՐԱ ԵՒ ՄՈՍԿՈՒԱ ՇՓՄԱՆ ՄԷՋ ԵՆ ՍՈՒՐԻՈՅ ՏԱԳՆԱՊԻՆ ՇՈՒՐՋ

Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րար Մեւ­լիւտ Չա­վու­շօղ­լու յայ­տա­րա­րեց, թէ ՆԱ­ԹՕ-է ներս Թուր­քիա կը հան­դի­սա­նայ այն միակ եր­կի­րը, որ պատ­ժա­մի­ջոց­ներ չի կի­րար­կեր Ռու­սաս­տա­նի դէմ։ Ըստ ի­րեն, Թուր­քիոյ դժուար օ­րե­րուն Ռու­սաս­տան ա­պա­ցու­ցա­նած է, որ իս­կա­կան բա­րե­կամ մըն է։

«Ա­նա­տո­լու» գոր­ծա­կա­լու­թեան հա­ղոր­դում­նե­րով, Չա­վու­շօղ­լու հար-­ցազ­րոյց մը տուաւ ռու­սա­կան «Ռո­սիա-24» պե­տա­կան հե­ռուս­տա­կայ­նին եւ այս առ­թիւ ընդգ­ծեց, որ Ան­գա­րա եւ Մոս­կուա ջան­քեր կը գոր­ծադ­րեն՝ որ­պէս­զի Սու­րիոյ մէջ ժամ ա­ռաջ հաս­տա­տուի հրա­դա­դար։ Նա­խա­րա­րին խօս­քե­րով, ա­հա­բեկ­չա­կան խմբա­ւո­րում­նե­րն ու չա­փա­ւոր ընդ­դի­մու­թիւ­նը պէտք է զա­նա­զա­նուին։ Չա­վու­շօղ­լու մատ­նան­շեց, որ Թուր­քիա յա­ւակ­նու­թիւն­ներ չու­նի իր հա­րե­ւան­նե­րու տա­րածք­նե­րուն հա­մար։ Անդ­րա­դառ­նա­լով 15 Յու­լի­սի զի­նեալ յե­ղաշրջ­ման փոր­ձին՝ նա­խա­րա­րը ընդգ­ծեց, թէ այդ դա­ւա­դիր գոր­ծի պա­րագ­լու­խին Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու՝ այ­սինքն դաշ­նա­կից երկ­րի մը մէջ գտնուի­լը ա­նըն­դու­նե­լի է Թուր­քիոյ տե­սա­կէ­տէ։

Ծա­ւա­լուն հար­ցազ­րոյ­ցի ըն­թաց­քին Չա­վու­շօղ­լու խօ­սե­ցաւ նաեւ «Թըր-քա­կան հոսք» կա­զա­մուղ խո­ղո­վա­կա­շա­րի կա­ռուց­ման ծրագ­րին շուրջ։ Ըստ ի­րեն եր­կու եր­կիր­նե­րու նա­խա­գահ­նե­րուն՝ Րէ­ճէպ Թայ­յիպ Էր­տո­ղա­նի եւ Վլա­տի­միր Փու­թի­նի մի­ջեւ գո­յու­թիւն չու­նի վստա­հու­թեան ճգնա­ժամ մը։ Վե­րո­յի­շեալ խո­ղո­վա­կա­շա­րը ա­ռաջ­նա­հեր­թօ­րէն թի­րա­խա­ւո­րած է թրքա­կան շու­կան։ Փո­խան ա­րեւմ­տեան ուղ­ղու­թեան՝ Թուր­քիա կազ պի­տի ստա­նայ «Թրքա­կան հոսք»ին մի­ջո­ցաւ։ Թուր­քիոյ մէջ տնտե­սու­թիւ­նը կը մեծ­նայ, բնա­կան կա­զի պա­հան­ջար­կը կ՚ա­ւել­նայ եւ եր­կի­րը այդ պա­հան­ջար­կին 50 տո­կո­սը կը դի­մագ­րա­ւէ Ռու­սաս­տա­նէն մա­տա­կա­րա­րուած բնա­կան կա­զով։ Քարիւ­ղի կամ կա­զի բնա­կան պա­շար­ներ չու­նե­նա­լով հան­դերձ՝ ու­ժա­նիւ­թի պա­րա­գա­յին Թուր­քիա դար­ձած է տա­րան­ցիկ վստա­հե­լի եր­կիր մը։ Ըստ Չա­վու­շօղ­լուի, Ռու­սաս­տան մտա­դիր է նաեւ բնա­կան կազ ար­տա­ծել դէ­պի Եւ­րո­պա։ Ե­թէ հա­մա­պա­տաս­խան շու­կայ մը ձե­ւա­ւո­րուի եւ գո­յա­նան պա­հանջ ներ­կա­յաց­նող եր­կիր­ներ կամ ըն­կե­րու­թիւն­ներ, ա­պա այդ ժա­մա­նակ պի­տի կա­ռու­ցուի երկ­րորդ խո­ղո­վա­կա­շար մը՝ «Թրքա­կան հոս-ք»ին զու­գա­հեռ։ Այդ կազն ալ Թուր­քիա վրա­յով պի­տի տե­ղա­փո­խուի դէ­պի Եւ­րո­պա։ Այս նիւ­թին շուրջ ո­րե­ւէ տա­րա­ձայ­նու­թիւն գո­յու­թիւն չու­նի։ Այժմ հիմ­նա­կան նպա­տակն է ա­ռա­ջին խո­ղո­վա­կա­շա­րի կա­ռու­ցու­մը։ Չա­վու­շօղ­լու յի­շե­ցուց, թէ հա­մա­պա­տաս­խան փաս­տա­թուղ­թը մօ­տա­ւոր ան­ցեա­լին Էր­տո­ղա­նի եւ Փու­թի­նի ներ­կա­յու­թեամբ ստո­րագ­րուած էր Իս­թան­պու­լի մէջ կազ­մա­կեր­պուած Հա­մաշ­խար­հա­յին ու­ժա­նիւ­թի ֆո­րու­մին ըն­թաց­քին։