ԶԳԱՅԱՑՈՒՆՑ ԶԵԿՈՅՑ
ՄԱԿ-ի Բնակչութեան հիմնարկի կանխատեսումներով, 2100 թուականին Հայաստանի բնակչութեան թիւը պիտի նուազի այսօրուան բնակչութեան կէսին չափ։ «Ազատութիւն» ռատիօկայանի հաղորդումներով, այս երեւոյթի հիմնական պատճառներու շարքին առանձնաց-ւած են ցած կենսամակարդակով պայմանաւորուած ծնելիութեան անկումն ու արտագաղթը։
ՄԱԿ-ի Բնակչութեան հիմնարկի Հայաստանի գրասենեակի գործադիր ներկայացուցիչ Գարիկ Հայրապետեանի կողմէ մատնանշուած տուեալներով, 2100 թուականին Հայաստանի մէջ պիտի ապրի շուրջ 1.8 միլիոն հոգի։ ՄԱԿ-ի համապատասխան զեկոյցին մէջ մատնանշուած է, որ ուղղակի պէտք է հասկնալ իրավիճակի լրջութիւնը ու փորձել հնարաւորինս արդիւնաւէտ ու ժամանակին լուծումներ գտնել, որպէսզի փորձ կատարուի փոխել առկայ թափը։
Ներկայիս Հայաստանի կառավարութեան մօտ կը քննարկուի ժողովրդագրական նոր գործողութիւններու եռամեայ ծրագիր մը։ Բայց եւ այնպէս, մասնագէտները որոշ վերապահութեամբ, նոյնիսկ յոռետեսութեամբ կը մօտենան նման նախաձեռնութիւններու հանդէպ։ Արդարեւ, այդպիսի պաշտօնական փաստաթուղթերը իրականութիւն կը դառնան շատ դանդաղ եւ այնտեղ յառաջ քշուած նպատակներն ալ միշտ չէ որ կ՚ըլլան դիպուկ։
Նոյն աղբիւրները կը մէջբերեն ուսումնասիրութիւններու արդիւնքով պարզուած տուեալներ, ըստ որոնց, ծնելիութիւնը խթանելու համար բաւարար չէ միայն ելմտական աջակցութիւն տրամադրել ընտանիքներուն։ Անհրաժեշտ է նաեւ լուծել մանկապարտէզներու եւ գործա-զըրկութեան հարցը։ «Որովհետեւ մենք այսօր կ՚ապրինք աշխարհի մը մէջ, ուր ընտանիքի մէկ աշխատողը չի կրնար բարեկեցիկ կեանք մը ապահովել իր ընտանիքին համար, պէտք է ըլլայ երկրորդը, իսկ որպէսզի երրորդը ըլլայ, երախան պէտք չէ խոչընդոտ հանդիսանայ այդ ընտանիքի բարեկեցութեան ապահովման համար», ընդգծեց Հայրապետեան։ Ժողովրդագրագէտ Ռուբէն Եգանեան վստահ է՝ քաղաքական եւ ընկերատնտեսական համակարգերու առողջացումն է, որ պիտի փրկէ իրավիճակը եւ պիտի մեղմացնէ յոռետես կանխատեսումները։ Ըստ մասնագէտին, քաղաքացին պէտք է յոյս ունենայ երկրի ապագայէն, նաեւ արդարութեան զգացում։ «Այսօրուան հետազօտութիւնները ցոյց կու տան, որ հայ մարդը ցանկութիւններու, պատկերացումներու մակարդակին վրայ կը ձգտի երկու-երեք երախայ ունենալ, բայց իրականացման մակարդակին ինք արդէն ստիպուած կ՚ըլլայ իջեցնել այդ թիւը», նշեց Եգանեան։
Բացի ծնելիութեան ցած մակարդակէն, ըստ Եգանեանի, Հայաստանի մէջ արտագաղթը կը շարունակէ մնալ լրջագոյն խնդիր։ Ան վստահ է՝ հիմնական պատճառը ոչ թէ աշխատատեղիներու բացակայութիւնն է, այլ նուազ աշխատավարձը։ Ուսումնասիրութիւնները ցոյց կու տան, որ Հայաստանէն հեռացած ձեռներէցները արտասահմանի մէջ, որպէս կանոն, կը կարողանան յաջողութեան հասնիլ, մինչդեռ սեփական հայրենիքին մէջ գործարարութիւն զարգացնելու հնարաւորութիւն կ՚ունենան սակաւաթիւներ։ «Այսօրուան դրութեամբ ստեղծուած մենաշնորհային տնտեսութեան պայմաններուն ներքեւ փոքր ու միջին գործարարութեան բարեկեցիկ կեանքի հնարաւորութիւններ չկան։ Այդ աշխոյժ մարդիկ Հայաստանի մէջ կը մնային, եթէ այդպիսի հնարաւորութիւններ գոյութիւն ունենային։ Անոնք բան մը պիտի ստեղծէին թէ՛ ինքզինքնին ապահովելով եւ թէ մէկ-երկու հոգիի համար աշխատատեղի ստեղծելով։ Այսօր այս աշխոյժ զանգուածը շարունակաբար կ՚արտագաղթէ։ Եթէ տնտեսական համակարգէն ներս չըլլան էական փոփոխութիւններ, ապա դժուար է որեւէ ակնկալութիւն ունենալ», համոզուած է ժողովրդագրագէտ Ռուբէն Եգանեան։
Ըստ ՄԱԿ-ի վերոյիշեալ զեկոյցի կանխատեսումներուն, յառաջիկայ տարիներուն բնակչութեան թիւը պիտի նուազի ամբողջ աշխարհի մէջ։ Այժմու կանխատեսումներով՝ 2100 թուականին Ատրպէյճանի մէջ պիտի ապրի մօտաւորապէս 9.5 միլիոն մարդ, Իրանի բնակչութիւնը պիտի կազմէ շուրջ 64 միլիոն հոգի, Թուրքիայինը՝ 87 միլիոն։ Վրաստանի բնակչութեան թիւը կ՚ենթադրուի որպէս 3.5 միլիոն հոգի։ Իր տարածքաշրջանէն ներս այս առումով ամենամռայլ պատկերը կը պարզէ Հայաստան, ուր ներկայ դարու վերջաւորութեան բնակչութիւնը 2 միլիոնէ աւելի պակաս պիտի ըլլայ։