ԳՆԱՀԱՏԱՆՔԻ ՊԱՏԳԱՄ

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան Ե­րե­ւա­նի մէջ շնոր­հա­ւո­րեց Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) հիմ­նադ­րու­թեան 110-ա­մեայ յո­բե­լեա­նը։ Ինչ­պէս ծա­նօթ է, ՀԲԸՄ-ի 110-ա­մեա­կին ձօ­նուած գոր­ծու­նէու­թիւն­նե­րու շար­քը եզ­րա­փա­կուե­ցաւ Ե­րե­ւա­նի մէջ։ Այս փու­լին գոր­ծադրուե­ցաւ բազ­մա­կող­մա­նի ծրա­գիր մը եւ այդ ամ­բող­ջին մէջ պաշ­տօ­նա­կան ընթ­րիք մըն ալ սար­քուե­ցաւ ան­ցեալ Կի­րա­կի ե­րե­կո­յեան, «Մա­րիոթ Ար­մե­նիա» պան­դո­կի «Տիգ­րան Մեծ» սրա­հի եր­դի­քին տակ։ Այս ե­րե­կոյ­թի պա­տուոյ հիւրն էր Սերժ Սարգ­սեան, ո­րու ա­ռըն­թեր պե­տա­կան ա­ւա­գա­նիէն բազ­մա­թիւ յա­ռա­ջա­տար դէմ­քեր մաս­նակ­ցե­ցան ե­րե­կոյ­թին։ Ե­լոյթ­նե­րով հան­դէս ե­կան Սերժ Սարգ­սեան եւ ՀԲԸՄ-ի Կեդ­րո­նա­կան վար­չու­թեան նա­խա­գահ Պերճ Սեդ­րա­կեան։ Սերժ Սարգ­սեա­նի խօս­քը խոր­քին մէջ գնա­հա­տան­քի պատ­գամ մըն էր ՀԲԸՄ-ի այս յո­բե­լեա­նին կա­պակ­ցու­թեամբ։ Ան շնոր­հա­ւո­րեց ՀԲԸՄ-ի ան­դամ­նե­րը եւ ե­րե­կոյ­թի բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րը։ Նա­խա­գա­հը ը­սաւ.

«Գոր­ծու­նէու­թիւ­նը սկսե­լով նա­խորդ դա­րու սկիզ­բին՝ ՀԲԸՄ իր 150 տե­ղա­կան կազ­մա­կեր­պու­թիւն­նե­րով 110 տա­րի կա­տա­րեց եւ վստահ եմ՝ պի­տի շա­րու­նա­կէ կա­տա­րել ան­փո­խա­րի­նե­լի գոր­ծու­նէու­թիւն։ Ե­թէ ես հի­մա սկսիմ թուար­կել այն բո­լոր ծրագ­րե­րը, ի­րա­կա­նա­ցուած գոր­ծու­նէու­թիւ­նը, ա­պա գրե­թէ ո­չինչ ը­սած կ՚ըլ­լամ։ Ան­փո­խա­րի­նե­լի բա­ռը, կը կար­ծեմ, շատ ճիշդ բնու­թա­գիրն է այն գոր­ծու­նէու­թեան, զոր խումբ մը մար­դիկ կա­րո­ղա­ցան ի­րա­կա­նաց­նել ճիշդ ժա­մա­նա­կին, գտնել այն ճիշդ ճա­նա­պար­հը, ո­րով մեծ նպաստ բե­րին ինչ­պէս հա­յա­պահ­պա­նու­թեան, այն­պէս ալ ան­կախ Հա­յաս­տա­նին, ընդ­հան­րա­պէս, հայ ժո­ղո­վուր­դի լի­նե­լու­թեան։

«Ի՞նչ է ՀԲԸՄ-ի ու մնա­ցեալ բո­լոր կա­ռոյց­նե­րու տար­բե­րու­թիւ­նը. իմ կար­ծի­քով, ա­ռա­ջին հեր­թին այս մար­դիկ՝ ըլ­լան Կեդ­րո­նա­կան վար­չու­թեան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, թէ պար­զա­պէս ան­դամ­ներ՝ բա­րե­գործ­ներ, եր­բեք ո­րե­ւէ ակն­կա­լու­թիւն չեն ու­նե­ցած ու շար­ժած են, յա­ռաջ գա­ցած են բա­րե­գոր­ծու­թեան շատ պարզ կա­նոն­նե­րով՝ եր­բեք չեն ակն­կա­լած, որ ոե­ւէ մէ­կը պէտք է ի­րենց ե­րախ­տա­գի­տու­թիւն յայտ­նէ բա­րե­գոր­ծու­թեան հա­մար եւ եր­բեք միտք չեն ու­նե­ցած ի­րենց բա­րե­գոր­ծու­թեամբ յա­գուրդ տա­լու անձ­նա­կան ինչ-ինչ նկրտում­նե­րու։ Ա­նոնք եր­բեք ո­րե­ւէ խնդիր, ո­րե­ւէ ա­ռիթ չեն փնտռած սահ­մա­նա­փա­կե­լու մե­զի հա­մար կեն­սա­կան անհ­րա­ժեշ­տու­թիւն ու­նե­ցող ի­րենց գոր­ծու­նէու­թիւ­նը։ Եր­բեք ո­րե­ւէ խնդիր չեն ու­նե­ցած ո­րե­ւէ իշ­խա­նու­թեան հետ։ Սա չա­փա­զանց կա­րե­ւոր հան­գա­մանք է»։

Ա­ւե­լի վերջ Սերժ Սարգ­սեան ընդգ­ծեց, որ ՀԲԸՄ ան­շա­հախն­դիր բա­րե­գործ մըն է եւ այդ իսկ մօ­տե­ցու­մով կ՚ի­րա­կա­նաց­նէ Հա­յաս­տա­նի եւ հա­յու­թեան զար­գաց­ման ծրագ­րե­րը։ Նա­խա­գա­հը ՀԲԸՄ-ին հա­մար մաղ­թեց՝ նուի­րա­տու­նե­րու ա­ռա­տու­թիւն եւ ա­ռա­տա­ձեռ­նու­թիւն, ան­դամ­նե­րու ստուա­րու­թիւն։ Սերժ Սարգ­սեան նաեւ փա­փաք յայտ­նեց, որ ՀԲԸՄ յա­ւերժ պա­հան­ջուած ըլ­լայ ու մշտա­պէս կա­րե­նայ կա­տա­րել իր ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը։ Յո­բե­լե­նա­կան հան­դի­սու­թեան ըն­թաց­քին Սերժ Սարգ­սեան խօ­սե­ցաւ նաեւ ՀԲԸՄ-էն ե­ղած ակն­կա­լու­թիւն­նե­րուն մա­սին։ Այս­պէս, իր փա­փաքն է, որ ՀԲԸՄ դառ­նայ շատ ա­ւե­լի Հա­յաս­տա­նա­կեդ­րոն։ Այս­պէ­սով պի­տի շա­հին թէ՛ ՀԲԸՄ-ը եւ թէ ա­նոր բո­լոր շա­հա­ռու­նե­րը։ Սարգ­սեան փա­փաք յայտ­նեց, որ­պէս­զի ՀԲԸՄ իր մի­ջոց­նե­րու հիմ­նա­կան մէկ մա­սը պա­հէ Հա­յաս­տա­նի մէջ, որ կա­յուն ելմ­տա­կան հա­մա­կարգ մը ու­նի։ Այս­պէ­սով կա­րե­լի է ա­ւե­լի շատ շահ ստա­նալ եւ ա­ւելց­նել բա­րե­գոր­ծու­թեան ծա­ւալ­նե­րը։ «Կը փա­փա­քիմ, որ­պէս­զի բո­լո­րիս ձգտում­նե­րը ըլ­լան հա­մա­հունչ։ Կը ցան­կամ, որ աշ­խա­տան­քէ ա­զատ ժա­մե­րուն մենք վի­ճինք զար­գաց­ման ճա­նա­պարհ­նե­րու մա­սին։ Կը փա­փա­քիմ, որ­պէս­զի բո­լորս հա­մա­րենք, որ ան­կախ ան­կէ՝ թէ մենք նա­խա­գահ ենք, կամ այլ պաշ­տօ­նեայ, գոր­ծա­րար կամ նուի­րա­տու, բո­լորս հա­մա­րենք, որ սա մեր ծա­ռա­յու­թիւնն է, մեր շնոր­հա­կա­լու­թիւնն ու ե­րախ­տա­գի­տու­թիւնն է մեր ժո­ղո­վուր­դին նկատ­մամբ, որ ծնած է մեզ», ը­սաւ Սերժ Սարգ­սեան ու մաղ­թեց, որ ՀԲԸՄ օր մը մեծ շու­քով տօ­նէ իր 200-ա­մեա­կը եւ հե­տա­գայ յո­բե­լեան­նե­րը։