Քառասնօրեայ Պահեցողութիւնը Եւ Միջինք

Հայ Ա­ռա­քե­լա­կան Ե­կե­ղեց­ւոյ վար­դա­պե­տու­թեան, ինչ­պէս նաեւ ծի­սա­կան ու քա­րոզ­չա­կան կեան­քին կա­րե­ւո­րա­գոյն բա­ժի­նը կը հան­դի­սա­նայ պա­հե­ցո­ղու­թեամբ ու ծո­մա­պա­հու­թեամբ ամ­րապն­դել հա­ւա­տա­ցեա­լին հո­գե­կան աշ­խար­հը եւ ա­նոնց ընդ­մէ­ջէն զարկ տալ ա­նոր հա­ւատ­քի ա­ռողջ աճ­ման:

Քա­ռաս­նօ­րեայ պա­հե­ցո­ղու­թիւ­նը կը հան­դի­սա­նայ քրիս­տո­նեայ ե­կե­ղեց­ւոյ ա­մե­նէն եր­կար ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նը ու­նե­ցող պա­հե­ցո­ղու­թիւ­նը, որ այդ իսկ պատ­ճա­ռով նաեւ կը կո­չուի Մեծ պահք: Ա­նոր թուա­կա­նը փո­փո­խա­կան է եւ կը ճշդուի մեր Տի­րոջ՝ Յի­սուս Քրիս­տո­սի յա­րու­թեան տօ­նին հի­ման վրայ, ուս­տի ան կը սկսի Բուն Բա­րե­կեն­դա­նի Եր­կու­շաբ­թի օ­րէն եւ կ՚եր­կա­րի մին­չեւ Ս. Յա­րու­թեան Ա­ւագ շա­բա­թը: Ա­ւագ շա­բա­թը իր կար­գին պահ­քի շա­բաթ ըլ­լա­լով՝ քա­ռաս­նօ­րեայ պա­հե­ցո­ղու­թեան շրջա­նը ա­ռանց ընդ­մի­ջու­մի կ՚եր­կա­րի մէկ շա­բաթ եւս: Այս­պէ­սով, Մեծ պահ­քի ընդ­հա­նուր տե­ւո­ղու­թիւ­նը կ՚ըլ­լայ շուրջ եօթ շա­բաթ կամ քա­ռա­սու­նութ օր:

Հայ Ե­կե­ղեց­ւոյ հայ­րա­պետ­նե­րը, ի­րենց ի­մաս­տուն դա­սա­ւո­րու­մով, քա­ռաս­նօ­րեայ պա­հե­ցո­ղու­թեան իւ­րա­քան­չիւր Կի­րա­կին ձօ­նած են աս­տուա­ծաշն­չա­կան դրուա­գի մը: Այս­պէս, Բուն Բա­րե­կեն­դա­նի Կի­րա­կին՝ դրախ­տի կեան­քին խորհր­դա­նիշ: Ար­տաքս­ման Կի­րա­կին՝ մար­դու անհ­նա­զան­դու­թեան պատ­ճա­ռով դրախ­տէն դուրս դրուե­լուն խորհր­դա­նիշ: Ա­նա­ռա­կի Կի­րա­կին՝ Աս­տու­ծոյ տուած կեան­քը ան­վա­յել կեր­պով չմսխե­լու, այլ գիտ­նա­լու, թէ Աս­տու­ծոյ մօտ է, որ մենք միայն կը գտնենք ու­րա­խու­թիւն, ա­պա­ւէն եւ փրկու­թիւն: Տնտե­սի Կի­րա­կին՝ գիտ­նալ մե­զի տրուած շնորհ­նե­րը լա­ւա­պէս օգ­տա­գոր­ծել Աս­տու­ծոյ հա­մակ­րան­քը շա­հե­լու հա­մար: Դա­տա­ւո­րի Կի­րա­կին՝ ան­դա­դար ա­ղօ­թե­լով փրկու­թիւն ստա­նա­լու խորհր­դա­նիշ: Գալս­տեան Կի­րա­կին՝ Քրիս­տոս մեր կեան­քին մէջ ներ­կա­յու­թիւն դարձ­նե­լու խորհր­դա­նիշ: Ծաղ­կա­զար­դի Կի­րա­կին՝ Քրիս­տո­սի ներ­կա­յու­թեամբ եւ հա­ւատ­քով զօ­րա­ցած, աս­տուա­ծա­տուր շնորհ­նե­րով մեր կեան­քը ծաղ­կա­զար­դուած դարձ­նե­լու խորհր­դա­նիշ:

Պա­հե­ցո­ղու­թեան ըն­թաց­քին քրիս­տո­նեայ հա­ւա­տա­ցեալ­ներ հե­ռու մնա­լով կեն­դա­նա­կան ու­տեստ­նե­րէ՝ պէտք է զօ­րաց­նեն ի­րենց կամ­քը եւ ամ­րապն­դեն ի­րենց հա­ւատ­քը: Ա­նոնք պահ­քի ըն­թաց­քին մաք­րե­լով ի­րենց մեղ­քե­րը՝ պատ­րաստ պէտք է ըլ­լան Քրիս­տո­սի յա­րու­թեամբ մար­դուն տրուած փրկու­թիւ­նը ստա­նա­լու:

Մեծ պահ­քի ճիշդ կի­սուն, Չո­րեք­շաբ­թի, Հայ Ե­կե­ղե­ցին կը նշէ Մի­ջին­քը, որ պահ մը ա­ռիթ կու տայ այն հա­ւա­տա­ցեալ­նե­րուն, ո­րոնք պա­հե­ցո­ղու­թիւն չեն ը­րած տա­կա­ւին, պահք պա­հե­լու եւ վե­րաքն­նու­թեան են­թար­կե­լու ի­րենց հո­գե­կան աշ­խար­հը:

ՂԵ­ՒՈՆԴ ՎՐԴ. ԲԵՆ­ԴԵ­ԶԵԱՆ