«Անկախութեան սերունդ»

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան ան­կա­խու­թեան 25-ա­մեա­կի յո­բե­լեա­նին առ­թիւ, Ե­րե­ւա­նի մար­զա­հա­մեր­գա­յին հա­մա­լի­րին մէջ նա­խըն­թաց ե­րե­կո­յեան տե­ղի ու­նե­ցաւ տօ­նա­կան ան­մո­ռա­նա­լի հա­մերգ մը։ Ա­ռանց վա­րա­նու­մի, կա­րե­լի է ը­սել՝ որ 25-ա­մեա­կի առ­թիւ կազ­մա­կեր­պուած զօ­րա­հան­դէ­սին հա­մա­զօր յատ­կան­շա­կան ձեռ­նարկ մըն էր այս մէ­կը։ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ» կո­չուած այս հա­մեր­գը դար­ձաւ յո­բե­լեա­նի խորհր­դան­շան­նե­րէն մին։ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ» ար­տա­յայ­տու­թիւ­նը միայն ձեռ­նար­կի ա­նու­նը ըլ­լա­լով չսահ­մա­նա­փա­կուե­ցաւ, այլ նաեւ վե­րա­ծուե­ցաւ իս­կա­կան կար­գա­խօ­սի մը։ Ար­դա­րեւ, Հա­յաս­տա­նի ան­կա­խու­թեան 25 տա­րի­նե­րուն ըն­թաց­քին հա­սած ե­րի­տա­սարդ ե­րա­ժիշտ­նե­րու պատ­կա­ռե­լի կազմ մը գոր­ծադ­րեց շատ յա­ջող ծրա­գիր մը։

«Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը գլխա­ւո­րեց Հա­յաս­տա­նի Ե­րի­տա­սար­դա­կան նուա­գա­խում­բի ղե­կա­վար Սէր­կէյ Սմբա­տեան։ Հայ­կա­կան ե­րաժշ­տու­թեան նոր սե­րուն­դի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու շար­քին Սէր­կէյ Սմբա­տեան չա­փա­զանց յա­ջող, մաս­նա­ւոր ու­շադ­րու­թեան ար­ժա­նի ա­նուն մըն է։ Տե­ւա­կա­նաց­նե­լով իր ըն­տա­նի­քի ե­րաժշ­տա­կան ա­ւան­դու­թիւն­նե­րը՝ ան նուի­րուած է նոյն ո­լոր­տին եւ այ­սօր ար­դէն կա­րե­ւոր նուա­ճում­ներ կ՚ար­ձա­նագ­րէ՝ շնոր­հիւ իր յա­մառ աշ­խա­տան­քին ու տա­ղան­դին։ Սէր­կէյ Սմբա­տեան մեծ յա­ջո­ղու­թեամբ կազ­մա­կեր­պած էր նաեւ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը։ Եր­գիչ­նե­րու եւ նուա­գող­նե­րու հսկայ բա­նակ մը տո­ղան­ցեց հա­մա­լի­րի բե­մին վրայ։ Յայ­տագ­րի իւ­րա­քան­չիւր փու­լին ներ­կա­նե­րը ու­նե­ցան ան­բա­ցատ­րե­լի ապ­րում­ներ։ Հա­մեր­գը թէ՛ իր ո­րա­կով եւ թէ հան­դի­սա­տե­սին մա­տու­ցուած լսա­տե­սո­ղա­կան հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րու մա­կար­դա­կով իս­կա­պէս յա­ջող էր գե­րա­զան­ցա­պէս։

«Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը իս­կա­կան հպար­տու­թեան ա­ռիթ հան­դի­սա­ցաւ բազ­մա­հա­զար ունկն­դիր­նե­րուն հա­մար։ Խում­բին յա­ջո­ղու­թիւ­նը կու գար ա­պա­ցու­ցա­նել, որ Հա­յաս­տա­նի ան­կա­խու­թեան 25-ա­մեա­կը ինք­նան­պա­տակ յո­բե­լեան մը չէր, այլ բո­լո­րին հպար­տու­թիւն կ՚առ­թէր այդ քա­ռորդ դա­րուն ըն­թաց­քին ար­ձա­նագ­րուած ար­դիւն­քը։ Ան­կախ Հա­յաս­տա­նի մէջ կեր­տուած, ստեղ­ծա­գոր­ծուած են ար­ժէք­ներ, ո­րոնք յոյս կը ներշն­չեն ա­պա­գա­յի հա­մար եւ ո­րոնց խորհր­դան­շա­նը դար­ձաւ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը՝ իր սար­քած հա­մեր­գով։

Ներ­կա­նե­րը, հասկ­նա­լիօ­րէն, լուրջ սպա­սում­նե­րով փու­թա­ցած էին դահ­լիճ։ Հա­զա­րա­ւոր ունկն­դիր­նե­րու սպա­սում­նե­րը ար­դա­րա­ցան։ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը յա­ջո­ղե­ցաւ անն­կա­րագ­րե­լի հա­ղոր­դակ­ցու­թիւն մը ա­պա­հո­վել դահ­լի­ճին հետ, ինչ որ գրա­ւա­կանն էր տօ­նա­կան տրա­մադ­րու­թեան։

Ե­րե­կոյ­թի ըն­թաց­քին հան­դէս ե­կան հայ­կա­կան ե­րաժշ­տու­թեան ար­դի շարք մը փայ­լուն ա­նուն­նե­րը. օ­րի­նակ՝ Նա­րեկ Հախ­նա­զա­րեան, Նու­նէ Ե­սա­յեան, Ի­վե­թա Մու­կու­չեան, Սո­ֆիա Թու­մա­նեան եւ այլք։ Այս բո­լո­րը ե­րաժշ­տա­կան տար­բեր ո­ճե­րու կա­տա­րում­նե­րով հան­դէս ե­կան, իսկ Սէր­կէյ Սմբա­տեա­նի ղե­կին տակ «Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ը յա­ջո­ղե­ցաւ իւ­րա­քան­չիւ­րին քայլ յար­մարց­նել եւ այս­պէ­սով ա­պա­հո­վել ե­րե­կոյ­թի ճո­խու­թիւ­նը։ Տօ­նա­կան հա­մեր­գի ա­ւար­տին ե­րի­տա­սարդ­ներ պա­րե­ցին ա­ւան­դա­կան «Քո­չա­րի»ն, ինչ որ գա­գաթ­նա­կէ­տին հաս­ցուց խան­դա­վա­ռու­թիւ­նը հայ­կա­կան ե­ռա­գոյ­նով փու­չիկ­նե­րու ար­ձակ­ման մթնո­լոր­տին մէջ։

«Ան­կա­խու­թեան սե­րունդ»ի տօ­նա­կան հա­մեր­գը, ա­պա­հո­վա­բար, ան­մո­ռա­նա­լի կը մնայ բո­լոր մաս­նա­կից­նե­րու յի­շո­ղու­թեան մէջ։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ