Հրադադարի առաջարկ

Ան­ցեալ շա­բաթ այս սիւ­նա­կին մէջ հար­կա­դիր պա­տաս­խան մը հաս­ցէագ­րած էինք Բագ­րատ Էս­դու­գեա­նի կող­մէ «Ա­կօս» շա­բա­թա­թեր­թի մէջ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ-ի մա­սին յա­ռաջ քշուած շարք մը պնդում­նե­րուն շուրջ։ Ան­ցաւ շա­բաթ մը եւ հի­մա Բագ­րատ Էս­դու­գեան ստո­րագ­րած է ու­րիշ գրու­թիւն մը՝ «Ա­ւարտ ան­հա­ճոյ վէ­ճի» խո­րագ­րեալ։ Կարճ խօս­քով, հրա­դա­դար կ՚ա­ռա­ջար­կէ մեր բա­րե­կա­մը։

Ընդ­հան­րա­պէս, լաւ բան չէ կեան­քի մէջ ի­րա­դար­ձու­թիւն­նե­րը դի­տար­կել, ըն­կա­լել ո­րոշ կա­ղա­պար­նե­րու մէջ։ Լո­զունգ­նե­րու նեղ սահ­մա­նին մէջ փոր­ձել մեկ­նա­բա­նու­թիւն­նե­րը տե­ղա­ւո­րել՝ ան­խու­սա­փե­լիօ­րէն են­թա­կան կ՚ա­ռաջ­նոր­դէ մտա­ւոր սնան­կու­թեան։ Ա­ռա­ւել եւս լաւ չէ, որ մար­դիկ քա­ղա­քա­կան, հա­մայն­քա­յին կամ այլ ո­րե­ւէ գետ­նի վրայ դիր­քա­ւո­րուին՝ հա­շուի առ­նե­լով ու­րիշ­նե­րու, ի­րենց շուրջ գտնուած­նե­րու որ­դեգ­րած կե­ցուած­քը։ Իսկ այս բո­լո­րը յաչս հան­րու­թեան թաքց­նե­լու վա­ղե­մի ու վա­ղուց ժա­մա­նա­կավ­րէպ ճա­նա­պար­հը ե­ղած է՝ ա­ժան հե­րո­սու­թեան քա­րոզ­չու­թիւ­նը։

Ան­կախ մար­դիկ՝ ա­զատ խղճով, ա­զատ մտքով ան­հատ­ներ հան­րա­յին կեան­քի մէջ հան­դէս կու գան ի­րենց սե­փա­կան դա­տո­ղու­թեամբ եւ այդ դա­տո­ղու­թիւ­նը կ՚ը­նեն հա­շուի առ­նե­լով հան­րու­թեան առ­ջեւ ի­րենց ու­նե­ցած պա­տաս­խա­նա­տուու­թիւն­նե­րը, հան­րու­թեան շա­հե­րը՝ ան­շուշտ ի­րենց իսկ տե­սան­կիւ­նէն։ Շատ ցա­ւա­լի վի­ճակ մըն է, երբ մար­դիկ ինք­զինք­նին պար­տադ­րուած կը զգան՝ հան­րու­թեան առ­ջեւ միտք, կար­ծիք ար­տա­յայ­տե­լու ժա­մա­նակ ի­րենց պատ­կա­նած քլա­նին, ճամ­բա­րին հետ զու­գա­հեռ ըն­թա­նա­լու։ Այդ­պի­սի պատ­կա­նե­լիու­թիւն­նե­րը կը բե­րեն են­թա­կա­յին տե­սա­կէ­տէ սահ­մա­նա­փա­կում­ներ, ո­րոնք յա­ջորդ քայ­լին ար­դէն ինք­նա­բե­րա­բար ստուեր կ՚ա­ծեն ար­տա­յայ­տուած տե­սա­կէ­տին վրայ։ Կար­ծի­քը կը դառ­նայ տուեալ քլա­նին, ճամ­բա­րին ծա­ռա­յու­թիւն մա­տու­ցե­լու մի­ջոց։ Սա ար­դէն կը բնո­րո­շէ այն սահ­մա­նա­գի­ծը, որ­մէ ան­դին խօս­քը, կար­ծի­քը կ՚ի­մաս­տազր­կուի։

Մեր սի­րե­լի բա­րե­կամ Բագ­րատ Էս­դու­գեա­նը յայտ­նուած է այդ սահ­մա­նագ­ծին վրայ։ Իր վեր­ջին յօ­դուա­ծին մէջ շփո­թած է յարդն ու կո­թը, ինչ որ դրա­կան ազ­դան­շան մը չի հա­մա­րուիր ի­րեն տե­սա­կէ­տէ՝ ա­ժան ու մա­կե­րե­սա­յին լո­զունգ­նե­րու մէջ խեղ­դուա­ծի տպա­ւո­րու­թիւն ստեղ­ծե­լով։ Չենք ու­զեր կա­մայ թէ ա­կա­մայ պատ­ճառ դառ­նալ, որ ան առ­նէ քայլ մը եւս ու յայտ­նուի հե­ղի­նա­կազր­կու­թեան ան­դուն­դի եզ­րին։ Ուս­տի, պատ­ճառ մը չու­նինք մեր­ժե­լու հա­մար Բագ­րատ Էս­դու­գեա­նի այս շաբ­թուան հրա­դա­դա­րի ա­ռա­ջար­կը։

ԱՐԱ ԳՕՉՈՒՆԵԱՆ