ԹՈՓԳԱԲՈՒԻ ՍԻՐՈՅ ՍԵՂԱՆԸ

Ե­րէկ, հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը Գում­գա­բուի մէջ հեր­թա­կան ան­գամ ժա­մադ­րուած էին՝ ի նպաստ Թոփ­գա­բուի Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նին։ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին Ա­թո­ռա­նիստ Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն նա­խա­գա­հեց եւ օրուան պատ­գա­մը տուաւ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։

Ա­ռա­ւօ­տեան կա­նուխ ժա­մե­րէն սկսեալ լե­ցուած էր ե­կե­ղե­ցին, ուր պա­տա­րա­գեց Տ. Անդ­րէաս Ա. Քհնյ. Յա­կո­բեան։ Ներ­կայ էր նաեւ Թոփ­գա­բուի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ հո­գե­ւոր հո­վիւ՝ Տ. Մի­նաս Քհնյ. Ճի­հան­կիւ­լեան։ Ս. Սե­ղա­նին սպա­սար­կե­ցին Վահ­րամ Սրկ. Լիւ­լէ­ճեան, Ռո­պէր Սրկ. Քիւ­չիւ­քաք­պու­լութ եւ այլ դպիր­ներ։ Եր­գե­ցո­ղու­թիւն­նե­րը կա­տա­րուե­ցան Լու­սա­ւո­րիչ Դպրաց Դաս-երգ­չա­խում­բին կող­մէ՝ Յա­կոբ Մա­մի­կո­նեա­նի ղե­կա­վա­րու­թեամբ եւ Ա­նի Սա­զա­քի եր­գե­հո­նի ըն­կե­րակ­ցու­թեամբ։ Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նէն բազ­մա­թիւ ա­շա­կերտ­ներ ա­րա­րո­ղու­թեան հե­տե­ւե­ցան՝ գլխա­ւո­րու­թեամբ ի­րենց տնօ­րէ­նու­հիին Ա­նի­թա Թու­մա­յեա­նի եւ ու­սուց­չա­կան կազ­մին։ Գրե­թէ բո­լոր ա­շա­կերտ­նե­րը ստա­ցան Ս. Հա­ղոր­դու­թիւն։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը օ­րուան քա­րո­զին մէջ կանգ ա­ռաւ խղճի կա­րե­ւո­րու­թեան եւ մարդ­կա­յին կեան­քի մէջ ա­նոր ու­նե­ցած ա­ռաջ­նոր­դող դե­րին վրայ։ Ս. Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին կա­տա­րուե­ցաւ հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն եւ տե­ղի ու­նե­ցաւ մա­տա­ղի օրհ­նու­թիւն։

Կրօ­նա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րէն վերջ յա­րա­կից Պէզ­ճեան սրա­հին մէջ սար­քուե­ցաւ սի­րոյ սե­ղան։ Աշ­խար­հիկ հան­դի­սու­թեան եւս նա­խա­գա­հեց Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը, ո­րու կող­քին էին Տ. Զա­քէոս Ծ. Վրդ. Օ­հա­նեան եւ քա­հա­նայ հայ­րե­րը։ Ներ­կայ էին նաեւ Վա­քըֆ­նե­րու խոր­հուր­դի մօտ փոք­րա­մաս­նու­թեանց ներ­կա­յա­ցու­ցիչ Թո­րոս Ալ­ճան, Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նէն Վազ­գէն Պա­րըն, տե­ղա­կան ինք­նա­կա­ռա­վար­ման մար­մին­նե­րէ այլ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, բա­րե­րար­ներ, հա­մայն­քա­յին մար­մին­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ­ներ եւ այլ հիւ­րեր։

Յայ­տագ­րի սկիզ­բին վայր­կեան մը յար­գան­քի լռու­թիւն պա­հուե­ցաւ Իս­թան­պու­լի մէջ շա­բա­թա­վեր­ջին պա­տա­հած ա­հա­բեկ­չու­թեան զո­հե­րուն հա­մար։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը, որ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ հա­յե­րէ­նով անդ­րա­դար­ձած էր այս ցա­ւա­լի ի­րա­դար­ձու­թեան, այս ան­գամ ալ թրքե­րէ­նով ընդգ­ծեց ա­նոր տե­ղի տուած խոր ցա­ւը։ Ան յա­նուն մեր հա­մայն­քին խո­րազ­գած վշտակ­ցու­թիւն­ներ ար­տա­յայ­տեց պե­տա­կան ա­ւա­գա­նիին եւ հա­մայն ժո­ղո­վուր­դին հա­մար։ Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նոր­դը շեշ­տեց, որ որ­պէս երկ­րի լիի­րաւ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը՝ մեր հա­մայն­քի ան­դամ­ներն ալ խո­րա­պէս կը սգան ոս­տի­կան­նե­րու նա­հա­տակ­ման ե­րե­ւոյ­թը՝ միշտ յի­շե­լով, որ ոս­տի­կա­նու­թիւ­նը կ՚աշ­խա­տի երկ­րէն ներս անխ­տիր բո­լո­րին անվ­տան­գու­թիւ­նը ե­րաշ­խա­ւո­րե­լու ա­ռա­ջադ­րու­թեամբ։

Ա­ւե­լի վերջ դպրո­ցի եր­գ­չա­խում­բը եր­գեց Տէ­րու­նա­կան ա­ղօթ­քը եւ սկսաւ օ­րուան յայ­տա­գի­րը։ Ծրագ­րէն դուրս թո­ղուած էին բո­լոր ե­րաժշ­տա­կան բա­ժին­նե­րը՝ հա­շուի առ­նե­լով, որ սուգ յայ­տա­րա­րուած է բո­վան­դակ Թուր­քիոյ մէջ։ Պա­րոն Նալ­պան­տի հան­դի­սա­վա­րու­թեամբ գոր­ծադ­րուե­ցաւ յայ­տա­գի­րը, ո­րու ըն­թաց­քին ե­լոյթ մը ու­նե­ցաւ Թոփ­գա­բուի Ս. Նի­կո­ղա­յոս ե­կե­ղեց­ւոյ Թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Շանթ Չաք­մաք­ճը։ Ար­տա­յայ­տուե­ցաւ նաեւ ԺԱ­ՄԱ­ՆԱԿ օ­րա­թեր­թի գլխա­ւոր խմբա­գիր Ա­րա Գօ­չու­նեան։ Ար­տա­սա­նե­ցին դպրո­ցի ա­շա­կերտ­նե­րէն Է­լա Չը­րաք, Ար­տա Թաշ­տե­միր, Ար­տէն Ա­չըք­կէօզ եւ Ա­ռէն Պիթ­մէզ։

Թա­ղա­յին խոր­հուր­դը յու­շա­նուէր­ներ պատ­րաս­տած էր նախ­կին ա­տե­նա­պետ Մու­րատ Չա­քա­նի եւ հան­դի­սա­վար Պա­րոն Նալ­պան­տի հա­մար։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը այդ յու­շա­նուէր­նե­րը յանձ­նե­լէ վերջ ար­տա­սա­նեց հուսկ բան­քը, ո­րու ըն­թաց­քին տե­ղե­կա­ցուց, որ Լե­ւոն-Վար­դու­հեան վար­ժա­րա­նի պիւտ­ճէի յայ­տարա­րուած բա­ցը ամ­բող­ջու­թեամբ հա­ւա­սա­րակշ­ռել կա­րե­լի չէ ե­ղած օ­րուան հան­գա­նա­կու­թեան ար­դիւն­քով։

Միա­բե­րան ար­տա­սա­նուած Տէ­րու­նա­կան ա­ղօթ­քով եզ­րա­փա­կուե­ցաւ սի­րոյ սե­ղա­նը։