«Կամրջող պատմութիւններ»

National Geographic-ի եւ Time ամ­սա­գիր­նե­րու աշ­խա­տա­կից, World Press Photo եւ Ռո­պերթ Կա­պա­յի ա­նուան հե­ղի­նա­կա­ւոր մրցա­նակ­նե­րու ար­ժա­նա­ցած յայտ­նի լու­սան­կա­րիչ՝ Ճոն Շթէյն­մա­յէր, ան­ցեալ տա­րի Հա­յաս­տան այ­ցե­լած է քա­նի մը ա­ռիթ­նե­րով: Ան ան­ցեալ տա­րուան Մար­տին Կիւմ­րի քա­ղա­քին մէջ աշ­խա­տա­նոց մը վա­րած է զա­նա­զան եր­կիր­նե­րէ՝ Ա­մե­րի­կա­յի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րէն, Ի­տա­լիա­յէն, Փոր­թու­գա­լէն, Լե­հաս­տա­նէն եւ այլ եր­կիր­նե­րէն ընտ­րուած խումբ մը ե­րի­տա­սարդ­նե­րու հա­մար, ո­րոնք հե­տաքրք­րուած էին լու­սան­կար­չու­թեամբ:

Աշ­խա­տա­նո­ցէն ետք, լու­սան­կա­րի­չը հան­դի­պում մը ու­նե­ցած է Հայ­կա­կան բա­րե­գոր­ծա­կան ընդ­հա­նուր միու­թեան (ՀԲԸՄ) ե­րե­ւա­նեան կեդ­րո­նին մէջ, իսկ Օ­գոս­տո­սին, Դի­լի­ջա­նի մէջ ան ձեռ­նար­կած է վար­պե­տու­թեան դա­սըն­թաց­քի մը Թու­քիա­յէն եւ Հա­յաս­տա­նէն ընտ­րուած քսան­չորս լու­սան­կա­րիչ­նե­րու (տաս­ներ­կու Թուր­քիա­յէն, տաս­ներ­կու Հա­յաս­տա­նէն) հա­մար:

Վար­պե­տու­թեան դա­սըն­թաց­քին նպա­տա­կը եր­կու եր­կիր­նե­րէն լու­սան­կար­նե­րու մի­ջո­ցաւ պատ­մու­թիւն­ներ ընտ­րելն ու զա­նոնք ցու­ցադ­րելն էր, այդ ձե­ւով նպաս­տե­լով թէ՛ լու­սան­կար­չու­թեան ա­րուես­տի զար­գաց­ման եւ թէ եր­կու եր­կիր­նե­րու հա­սա­րա­կա­կան հա­­ր­-թակ­նե­րուն մի­ջեւ երկ­խօ­սու­թեան զար­գաց­ման: Դի­լի­ջա­նի մէջ լու­սան­կա­րիչ­նե­րը սոր­ված եւ կի­րա­ռած են լու­սան­կար­չու­թեան մի­ջո­ցաւ պատ­մու­թիւն­ներ ներ­կա­յաց­նե­լու մի­ջոց­նե­րը եւ քննար­կած են փո­խըմբռն­ման կա­մուրջ­ներ կա­ռու­ցե­լու հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րը:

Ա­հա­ւա­սիկ, օ­րեր ա­ռաջ Ե­րե­ւա­նի Բիւ­զան­դի 1/3 հաս­ցէին վրայ գտնուող Նո­րա­րար փոր­ձա­րա­րա­կան ա­րուես­տի կեդ­րո­նին (ՆՓԱԿ) մէջ բա­ցու­մը կա­տա­րուե­ցաւ «Կամր­ջող պատ­մու­թիւն­նե­ր» (Bridging Stories) խո­րագ­րեալ լու­սան­կար­չա­կան ցու­ցա­հան­դէ­սին, ուր ցու­ցադ­րուած են Հա­յաս­տա­նէն եւ Թուր­քիա­յէն քսան­չորս լու­սան­կա­րիչ­նե­րու եօ­թա­նա­սու­ներ­կու լու­սան­կար­ներ. ցու­ցա­հան­դէ­սը բաց կը մնայ մին­չեւ Փետ­րուա­րի 7-ը:

Ցու­ցա­հան­դէ­սին ներ­կայ էին Թուր­քիա­յէն ծրա­գ­­րի տաս­ներ­կու մաս­նա­կից­նե­րէն տա­սը, ո­րոնք ձեռ­նար­կէն քա­նի մը օր ետք մեկ­նե­ցան:

Ծրա­գի­րը հո­վա­նա­ւո­րած է Հա­յաս­տա­նի մօտ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու դես­պա­նա­տու­նը, որ պար­բե­րա­բար կը կազ­մա­կեր­պէ եւ կը հո­վա­նա­ւո­րէ հայ-թր­­քա­կան մշա­կու­թա­յին երկ­խօ­սու­թեան ձեռ­նարկ­ներ: Հա­յաս­տա­նէն եւ Թուր­քիա­յէն ներ­կայ լու­սան­կա­րիչ­նե­րը ի­րենց լու­սան­կար­նե­րուն մէջ փոր­ձած են ներ­կա­յաց­նել եր­կու եր­կիր­նե­րէն նմա­նու­թիւն­ներ թէ՛ շրջա­կայ մի­ջա­վայ­րէն եւ թէ մար­դոց կեան­քէն եւ կեն­ցա­ղէն: Այդ լու­սան­կար­նե­րը ա­նոնք զե­տե­ղած են նաեւ Ինս­թակ­րա­մի մէջ, որ­պէս­զի այդ ձե­ւով ամ­բողջ աշ­խար­հին ու­շադ­րու­թիւ­նը գրա­ւէ այս ցու­ցադ­րու­թիւ­նը:

Ինչ­պէս ցու­ցա­հան­դէ­սի բա­ցու­մին Հա­յաս­տա­նի մօտ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու դես­պան Ռի­չըրտ Միլս նշած է, նման ցու­ցա­հան­դէս մը կա­րե­ւոր է, ո­րով­հե­տեւ ցոյց կու տայ, թէ որ­քան ընդ­հան­րու­թիւն­ներ կան հայ եւ թուրք ժո­ղո­վուրդ­նե­րուն մի­ջեւ: Դես­պա­նը ը­սած է նաեւ, որ այս ընդ­հան­րա­կան ըն­կա­լու­մը եւ ըմբռ­նու­մը կրնայյ հաշ­տեց­ման: Ա­մե­րի­կա­ցի լու­սան­կա­րիչ Ճոն Շթէյն­մա­յէրն ալ իր կար­գին ը­սած է, թէ կա­մուրջ­ներ ձե­ւա­ւո­րե­լը այ­լեւս հնա­րա­ւոր է: Թուր­քիա­յէն լու­սան­կար­չու­հի Սե­րրա Աք­ճան կար­ծիք յայտ­նած է, թէ ծրա­գրին մէջ ընդգր­կուած մաս­նա­կից­նե­րը կը փոր­ձեն լրաց­նել այն բա­ցը, որ կայ եր­կու եր­կիր­նե­րուն մի­ջեւ:

ԺԱ­ՄԱ­ՆԱ­Կ այ­ցե­լեց ՆՓԱԿ, ուր ցու­ցա­հան­դէ­սի մա­սին մե­զի տե­ղե­կու­թիւն­ներ հա­ղոր­դեց «Կամր­ջող պատ­մու­թիւն­ներ» ցու­ցա­հան­դէ­սի հա­յաս­տա­նեան կող­մի կազ­մա­կեր­պիչ­նե­րէն՝ Սո­ֆիա Մա­նու­կեա­ն:

-Ար­դէն քա­նի մը օր ան­ցած է ցու­ցա­հան­դէ­սէն, ի՞նչ կրնա՞ք ը­սել ըն­դու­նե­լու­թեան մա­սին, ինչ­պէ՞ս ըն­դու­նե­ցաւ:

-Լաւ էր ըն­դու­նե­լու­թիւ­նը, բայց կա­յին մար­դիկ, ո­րոնք ը­սին, թէ լաւ կ­­՚ըլ­լար, ե­թէ նոյն ցու­ցա­հան­դէ­սը Թուր­քիոյ մէջ եւս տե­ղի ու­նե­նար, քա­նի որ խո­րա­գի­րը կա­մուրջ կա­ռու­ցե­լու մա­սին է, իսկ միա­կող­մա­նի կա­մուրջ չի կա­ռու­ցուիր:

Ը­սեմ, որ ի սկզբա­նէ կար Թուր­քիոյ մէջ նոյն ցու­ցա­հան­դէ­սը Յու­նուար 28-ին բա­նա­լու մտադ­րու­թիւ­նը, բայց երկ­րի վեր­ջին դէպ­քե­րը մտա­հո­գու­թիւն յա­ռա­ջա­ցու­ցին կազ­մա­կեր­պի­չին՝ Հա­յաս­տա­նի Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու դես­պա­նու­թեան մօտ եւ մեկ­նե­լով անվ­տան­գու­թե­նէն, ա­նոնք չե­ղեալ հա­մա­րե­ցին Իս­թան­պու­լի մէջ ցու­ցա­հան­դէ­սի բա­ցու­մը: Սկիզ­բէն գա­ղա­փա­րը այն ե­ղած էր, որ ցու­ցա­հան­դէ­սին ժա­մա­նակ ե­րեք յաղ­թող հե­ղի­նակ Հա­յաս­տա­նէն Թուր­քիոյ ցու­ցա­հան­դէ­սին ներ­կայ ըլ­լա­յին, նոյն­պէս ե­րեք ալ՝ Թուր­քիա­յէն Հա­յաս­տա­նի ցու­ցա­հան­դէ­սին ներ­կայ ըլ­լա­յին, բայց քա­նի որ այդ մէ­կը չե­ղաւ, մենք կրցանք Թուր­քիա­յէն ա­ւե­լի շատ մաս­նա­կից բե­րել Հա­յաս­տան։ Տաս­ներ­կու հե­ղի­նակ­նե­րէն տա­սը կր­­ցաւ ներ­կայ գտնուիլ ցու­ցա­հան­դէ­սին, եր­կուքն ալ զուտ անձ­նա­կան՝ դա­սե­րու պատ­ճա­ռով չկրցան գալ: Ներ­կա­նե­րէն քա­նի մը հո­գին ալ «Հրանդ Տինք» հիմ­նար­կի տրա­մադ­րած ճա­նա­պար­հա­ծախ­սին մի­ջո­ցաւ ժա­մա­նե­ցին:

-Բա­ցի Ճոն Շթէյն­մա­յէ­րէն, ո­րո՞ւն միտքն էր նման ցու­ցա­հան­դէ­սի մը կազ­մա­կեր­պու­մը:

-Միտ­քը Հա­յաս­տա­նի «4Plus» կին լու­սան­կա­րիչ­նե­րու սթիւ­տիո­յի ղե­կա­վար՝ Ա­նուշ Պա­պա­ճեա­նինն ու ա­մե­րի­կա­ցի ծա­նօթ լու­սան­կա­րիչ՝ Ճոն Շթէյն­մա­յէ­րինն էին։ Ա­նոնք երբ ի­րենց գա­ղա­փա­րը յայտ­նե­ցին Հա­յաս­տա­նի մօտ Միա­ցեալ Նա­հանգ­նե­րու դես­պա­նա­տան, վեր­ջինս թէ՛ ող­ջու­նեց եւ թէ հո­վա­նա­ւո­րեց ամ­բողջ ծրա­գի­րը, որ նաեւ նա­խա­պէս նման ծրա­գր­­եր ի­րա­նա­կա­ցու­ցած էր եր­կու եր­կիր­նե­րու, ինչ­պէս նաեւ այլ՝ բա­խում ու­նե­ցող կող­մե­րու մի­ջեւ: Քա­նի որ Ճո­նը շատ կու գայ եւ կ­­՚եր­թայ Հա­յաս­տան, ան Օ­գոս­տո­սին ճամ­բար-աշ­խա­տա­նոց մը կազ­մա­կեր­պեց Դի­լի­ջա­նի մէջ, Թուր­քիա­յէն ու Հա­յաս­տա­նէն մաս­նա­կից­նե­րը ընտ­րուե­ցան, ե­կան, մէկ շա­բա­թով մաս­նակ­ցե­ցան աշ­խա­տա­նո­ցին: Ա­նոնք լու­սան­կա­րիչ­ներ կամ լու­սան­կար­չու­թեամբ հե­տաքրքր­քուած 18-24 տա­րե­կան ե­րի­տա­սարդ­ներ էին:

Ճո­նը ա­նոնց տուաւ վար­պե­տու­թեան դա­սըն­թացք­ներ, որ­ոնց­մէ ետք ա­նոնք պատ­մու­թիւն­ներ պի­տի կեր­տէին, մտա­ծէին այդ պատ­մու­թիւն­նե­րուն շուրջ եւ երբ դառ­նա­յին ի­րենց քա­ղաք­ներն ու գիւ­ղե­րը՝ յա­ջորդ չորս ա­միս­նե­րու ըն­թաց­քին պէտք է լու­սան­կա­րէին այդ պատ­մու­թիւն­նե­րը: Եւ ար­դէն վեր­ջին հանգ­րուա­նը Յու­նուա­րի ցու­ցա­հան­դէսն էր:

-Պատ­մու­թիւն­նե­րու նիւ­թե­րը ինչ­պէ՞ս ընտ­րած են, որ եր­բեմն նաեւ ա­նոնք հա­մըն­կած են:

-Մաս­նա­կից­նե­րը ի­րա­րու հետ պի­տի ընտ­րէին, ո­րո­շէին, հա­մա­գոր­ծակ­ցէին եւ նոյն նիւ­թին շուրջ նկար­էին կամ ալ սե­փա­կան պատ­մու­թիւն­ներ պէտք է ստեղ­ծէին: Բայց հա­մա­տեղ աշ­խա­տե­լէ ա­ւե­լի ա­նոնք նա­խընտ­րե­ցին ա­մէն մէ­կը իր թե­ման ստեղ­ծել։ Հա­կա­ռակ ա­նոր, որ միա­սին չէին աշ­խա­տած, բայց եր­կու եր­կիր­նե­րէ ներս կա­տա­րուած լու­սան­կար­նե­րուն մէջ կա­յին նմա­նա­տիպ նիւ­թեր։ Օ­րի­նակ՝ ըն­կե­րա­յին ի­րա­վի­ճա­կին շուրջ, դուր­սը՝ վա­ճա­ռա­կան­նե­րու կեան­քէն, ո­րոնք ըն­տա­նի­քին օգ­նե­լու հա­մար ին­չե­րու կը դի­մեն եւ այլն:

-Հնա­րա­ւո՞ր կայ, որ յե­տոյ ցու­ցա­հան­դէ­սը Թուր­քիոյ մէջ ալ տե­ղի ու­նե­նայ:

-Հնա­րա­ւոր է յա­ռա­ջի­կա­յին ըլ­լայ, բայց տար­բե­րակ­նե­րէն մին այն է, որ լու­սան­կար­նե­րու գիրք պատ­րաս­տուի եւ ա­ւե­լի շատ մարդ տես­նէ լու­սան­կար­նե­րը: Մաս­նա­կից­նե­րը նաեւ կը մտա­ծեն, թէ ինչ­պէ՞ս շա­րու­նա­կեն ծրա­գի­րը, թե­րեւս մաս­նա­կից­նե­րէն քա­նի մը հո­գի գան եւ փոր­ձի փո­խա­նա­կում ը­նեն, միա­սին պատ­մու­թիւն­ներ կեր­տեն, թե­րեւս միա­սին աշ­խա­տի­լը պայ­ման դառ­նայ եւ եր­կու եր­կիր­նե­րու մէջ կեր­տեն նոյն նիւ­թով լու­սան­կար­ներ:

Օ­րի­նակ, սու­րիա­հա­յե­րուն ա­ռըն­չուող նիւթ մը կար, մէ­կը նկա­րած էր սու­րիա­հա­յե­րը, կա­րե­լի էր շա­րու­նա­կել նիւ­թը եւ Թուր­քիոյ մէջ ալ սու­րիա­հա­յեր նկա­րել: Հա­մա­տեղ աշ­խա­տե­լու, մտա­ծե­լու բազ­մա­թիւ նիւ­թեր կան:

-Մաս­նա­կից­նե­րը ար­հես­տա­վա՞րժ լու­սան­կա­րիչ­ներ էին:

-Ոչ բո­լո­րը: Եր­կու կող­մէն ալ կա­յին, որ լու­սան­կար­չու­թիւ­նը ի­րենց հա­մար ա­պա­գա­յի գործ էր, որ­ով ար­դէն կը զբա­ղին կամ պի­տի զբա­ղին, բայց կա­յին նաեւ զա­նա­զան մաս­նա­գի­տու­թիւն­նե­րու տէր մար­դիկ. ինչ­պէս՝ քա­ղա­քա­գէտ­ներ, տնտե­սա­գէտ­ներ, ար­տադ­րա­կան ձե­ւա­ւոր­ման մաս­նա­գէտ­ներ, ո­րոնք պար­զա­պէս կը սի­րեն լու­սան­կա­րել: Մեծ մա­սը ու­սա­նող­ներ էին: Բո­լո­րն ալ կա­պած էր մէկ բան՝ լրագ­րա­կան լու­սան­կար­չու­թիւ­նը: Կա­յին մար­դիկ կա­յին, ո­րոնք թէեւ լու­սան­կա­րիչ­ներ չէին, բայց ի­րենց աշ­խա­տան­քը կապ ու­նէր լու­սան­կար­չու­թեան կամ տե­սո­ղա­կան ա­րուես­տին հետ:

-Ի­րենք՝ մաս­նա­կից­նե­րը կը խօ­սէ­ի՞ն եր­կու եր­կիր­նե­րու մի­ջեւ հա­սա­րա­կա­կան երկ­խօ­սու­թեան անհ­րա­ժեշ­տու­թեան մա­սին:

-Ա­ւե­լի շատ ա­նոնք անձ­նա­կան զրոյց­նե­րու ժա­մա­նակ կ­­՚ար­տա­յայ­տուէին եւ ա­ւե­լի շատ ոչ թէ հայ­կա­կան հար­ցե­րը կամ հայ-թր­­քա­կան հար­ցե­րը զի­րենք կը մտա­հո­գէին, այլ նոյն Թուր­քիոյ մէջ առ­կայ հար­ցե­րը, կա­յին քիւր­տեր, ա­լե­ւի­ներ, ո­րոնք փոք­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րու հար­ցե­րով մտա­հոգ էին: Բայց նման քննար­կում­նե­րը օ­րա­կար­գի նիւթ չէին, քա­նի որ Ճոնն ալ նման քննար­կում­նե­րու նպա­տակ­ներ չու­նէր, ա­նոր նպա­տա­կը ե­ղած է նկա­րին ո­րա­կը եւ այդ ո­րա­կեալ նկա­րը հան­րու­թեան ներ­կա­յաց­նե­լը: Բայց ը­սեմ նաեւ, որ Թուր­քիա­յէն ե­կած­նե­րը, վեր­ջին օ­րը ցան­կու­թիւն յայտ­նե­ցին Ծի­ծեռ­նա­կա­բերդ եր­թա­լու. մենք չէինք ծրագ­րած, ի­րենք այդ մէ­կը ո­րո­շե­ցին:

-Հայ­կա­կան կող­մէն «4Plus» սթիւ­տիոն ցու­ցա­հան­դէ­սի հա­մադ­րող­նե­րէն մէկն էր: Ինչ­պէ՞ս կա­յա­ցաւ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը միւս հա­մադ­րո­ղին՝ թր­­քա­կան «Nar Photos»ին հետ:

-«4Plus»ի եւ «Nar Photos»ի ղե­կա­վար­նե­րը՝ Ա­նուշ Պա­պա­ճա­նեանն ու Սե­րրա Աք­ճա­նը զի­րար կը ճանչ­նա­յին, ա­նոնք մօտ տա­սը տա­րի ա­ռաջ հա­մա­գոր­ծակ­ցած են «Մեհ­րա­Բա­րեւ» ա­նու­նով ծրա­գի­րի մը շուրջ եւ այդ փոր­ձէն մեկ­նե­լով ալ կա­յա­ցաւ այս հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թիւ­նը:

ՃՈՆ ՇԹԷՅՆ­ՄԱ­ՅԷՐ ԿԸ ԳԼԽԱ­ՒՈ­ՐԷ «ԱՒ­ՐՈ­ՐԱ» ԼՈՒ­ՍԱՆ­ԿԱՐ­ՉԱ­ԿԱՆ ՄՐՑՈՅ­ԹԻ ՅԱՆՁ­ՆԱ­ԽՈՒՄ­ԲԸ

«Աւ­րո­րա» մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը մի­ջազ­գա­յին լու­սան­կար­չա­կան մրցոյթ յայ­տա­րա­րած է:

Լու­սան­կար­նե­րը պէտք է ար­տա­յայ­տեն նկա­րո­ղին պատ­կե­րա­ցում­նե­րը՝ մարդ­կա­յին կեան­քի ար­ժե­ւոր­ման, յոյ­սի, անձ­նուի­րու­թեան եւ ա­ւե­լի լաւ ա­պա­գայ ու­նե­նա­լու գա­ղա­փար­նե­րուն մա­սին: Լու­սան­կար­նե­րը կ­­՚ըն­դու­նուին ա­ռանց ժան­րա­յին սահ­մա­նա­փակ­ման:

Մրցոյ­թին մաս­նակ­ցե­լու հիմ­նա­կան պայ­ման­ներն են.

Տա­րիք՝ մին­չեւ 40,

Վերջ­նա­ժամ­կէտ՝ 20 Մարտ, 2017,

Լու­սան­կար­նե­րը պէտք է նկա­րուած ըլ­լան 1 Յու­նուար 2016-էն ետք:

Մաս­նա­գի­տա­կան դա­տա­կազ­մի ընտ­րու­թեամբ յաղ­թող լու­սան­կա-­րի հե­ղի­նա­կին «Աւ­րո­րա» մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թիւ­նը պի­տի շնոր­հէ 2500 ա­մե­րի­կեան տո­լա­րի պար­գեւ, երկ­րորդ եւ եր­րորդ տե­ղե­րը զբա­ղե­ցու­ցած լու­սան­կար­նե­րու հե­ղի­նակ­նե­րուն՝ 1500 եւ 1000 ա­մե­րի­կեան տո­լա­րի պար­գեւ: Լա­ւա­գոյն հինգ լու­սան­կար­նե­րու հե­ղի­նակ­նե­րը կը ստա­նան բա­ցա­ռիկ հնա­րա­ւո­րու­թիւն՝ ներ­կայ գտնուե­լու 2017 թուա­կա­նի «Աւ­րո­րա» մրցա­նա­կի յանձն­ման ա­րա­րո­ղու­թեան, Ե­րե­ւա­նի մէջ:

Մրցու­մի յայ­տա­րա­րու­թեան մէջ գրուած է. «Միա­ցէք հա­մաշ­խար­հա­յին մար­դա­սի­րա­կան շարժ­ման, ներդ­նե­լով ձեր տա­ղանդն ու ե­րե­ւա­կա­յու­թիւ­նը լու­սան­կար­նե­րուն մէջ, ո­րոնք կ­­՚ար­տա­ցո­լաց­նեն «Աւ­րո­րա» մար­դա­սի­րա­կան մրցա­նա­կի ընտ­րու­թեան չա­փա­նիշ­նե­րը՝ խի­զա­խու­թիւն, նուի­րուա­ծու­թիւն եւ ազ­դե­ցու­թիւ­ն»:

Յանձ­նա­խում­բը կը գլխա­ւո­րէ National Geographic-ի եւ Time ամ­սա­գիր­նե­րու աշ­խա­­տա­կից, World Press Photo եւ Ռո­պերթ Կա­պա­յի ա­նուան հե­ղի­նա­կա­ւոր մրցա­նակ­նե­րու ար­ժա­նա­ցած յայտ­նի լու­սան­կա­րիչ՝ Ճոն Շթէյն­մա­յէր, յանձ­նա­խում­բի ան­դամ­ներն են. «4Plus» վա­ւե­րագ­րա­կան լու­սան­կար­չա­կան կեդ­րո­նի հիմ­նա­դիր, Թուր­քիոյ եւ Հա­յաս­տա­նի մի­ջեւ խա­ղա­ղու­թեան ծրա­գիր­նե­րու նա­խա­ձեռ­նող՝ Ա­նուշ Պա­պա­ճա­նեա­ն, ծա­նօթ լու­սան­կա­րիչ՝ Զա­ւէն Խա­չի­կեա­ն, ա­րուես­տի տե­սա­բան եւ հա­մադ­րող՝ Վի­գէն Գալս­տեա­ն, ե­րաժշ­տա­հան եւ «Աւ­րո­րա» մրցա­նա­կի գե­ղա­րուես­տա­կան խոր­հուր­դի ան­դամ՝ Մա­րի­նէ Ա­լե­ս եւ «Աւ­րո­րա» մար­դա­սի­րա­կան նա­խա­ձեռ­նու­թեան ղե­կա­վար՝ Ար­ման Ջի­լա­ւեա­ն:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ