ՍԱՂԻՄԱՀԱՅ ՍԵՐՈՎԲ ՍԱՀԱԿԵԱՆ ԱՀԱԶԱՆԳ ԿԸ ՀՆՉԵՑՆԷ՝ ԻՐ ԲՆԱԿԱՐԱՆԻՆ ՀԱՄԱՐ

«Ա­րե­ւելք» կայ­քէ­ջին վրայ կը կար­դանք.-

Սա­ղի­մա­հայ հա­մայն­քի ան­դամ­նե­րէն Սե­րովբ Սա­հա­կեան յայտ­նեց, թէ Ե­րու­սա­ղէ­մի Հա­յոց Պատ­րիար­քու­թիւ­նը կը ջա­նայ իւ­րաց­նել իր հօ­րե­նա­կան տու­նը։ Ըստ ման­րա­մաս­նու­թիւն­նե­րուն, այդ բնա­կա­րա­նը կը գտնուի Ե­րու­սա­ղէ­մի հայ­կա­կան թա­ղա­մա­սին մէջ, Սե­րովբ Սա­հա­կեա­նի հօ­րե­նա­կան ժա­ռանգն է, իսկ ներ­կա­յիս Պատ­րիար­քա­րա­նը կը փոր­ձէ իւ­րաց­նել զայն։ Սա­հա­կեա­նի խօս­քե­րով՝ յար­կա­բա­ժի­նը կը ներ­կա­յաց­նէ լուրջ ար­ժէք մը։ Քա­ռա­սուն տա­րի ա­ռաջ «Պաշտ­պա­նեալ վար­ձուոր»ի օ­րէն­քով այդ յար­կա­բա­ժի­նը Սե­րովբ Սա­հա­կեա­նի ծնող­նե­րուն տրուած է։ Բնա­կա­րա­նը կը գտնուի Ե­րու­սա­ղէ­մի յոր­դա­նա­նեան տի­րա­պե­տու­թեան ժա­մա­նա­կաշր­ջա­նին կա­ռու­ցուած «Հայ­կա­կան շէնք»ին մէջ։ Այս վեր­ջի­նը կը բաղ­կա­նայ 44 յար­կա­բա­ժին­նե­րէ, կա­ռու­ցուած է 1964 թուա­կա­նին ու Հա­յոց Պատ­րիար­քու­թեան յա­տուկ կար­գադ­րու­թեամբ տրուած է սա­ղի­մա­հայ ըն­տա­նիք­նե­րուն՝ խթա­նե­լու հա­մար հայ­կա­կան բնակ­չու­թեան թի­ւին ա­ճը։ Միեւ­նոյն ժա­մա­նակ բնա­կա­րան­նե­րը են­թա­կայ են վար­ձա­կա­լու­թեան յա­տուկ օ­րէն­քի մը եւ իր ծնող­նե­րու մա­հէն վերջ Պատ­րիար­քա­րա­նը մեր­ժած է վե­րա­նո­րո­գել Սե­րովբ Սա­հա­կեա­նի վար­ձա­կա­լա­կան հա­մա­ձայ­նա­գի­րը։

«Մայրս մա­հա­ցաւ 2002-ին։ Պատ­րիար­քա­րա­նէն ե­կան եւ ը­սին, թէ պէտք է դուրս գամ եւ բնա­կա­րա­նը ի­րենց յանձ­նեմ։ Ես ընդ­դի­մա­ցայ, ո­րով­հե­տեւ այս­տեղ տուն չու­նե­նա­լը կը նշա­նա­կէ կորսնց­նել Ե­րու­սա­ղէ­մի մէջ բնա­կե­լու մշտա­կան ի­րա­ւուն­քը», ը­սաւ Սե­րովբ Սա­հա­կեան եւ ա­ւել­ցուց, թէ ցարդ կ՚են­թար­կուի մեծ ճնշում­նե­րու։ Ան դի­տել կու տայ, որ ե­ղած են բազ­մա­թիւ պա­րա­գա­ներ, երբ Պատ­րիար­քա­րա­նը դիւ­րա­ցու­ցած է բնա­կա­րան­նե­րու փո­խան­ցու­մը ժա­ռան­գորդ­նե­րուն, բայց իր պա­րա­գա­յին կը մեր­ժուի այդ ար­դար պա­հան­ջը։ Սա­հա­կեան նուազ­տա­ցու­ցիչ կը հա­մա­րէ նաեւ, որ Պատ­րիար­քա­րա­նը կը փոր­ձէ Իս­րա­յէ­լի դա­տա­կան մար­մին­նե­րուն ճամ­բով լու­ծել խնդի­րը։

Սե­րովբ Սա­հա­կեան քա­նի մը ա­ռիթ­նե­րով Պատ­րիար­քա­րան նա­մակ­ներ ու­ղար­կած է լուծ­ման ակն­կա­լու­թեամբ, սա­կայն այդ բո­լո­րը մնա­ցած են ան­պա­տաս­խա­ն։