ՀԱՄԲԵՐԱՏԱՐ ՍՊԱՍՈՒՄ

«Հիմ­նա­դիր խորհր­դա­րան» կո­չուած խմբա­ւոր­ման զի­նեալ­նե­րը կը շա­րու­նա­կեն բռնագ­րաւ­ման տակ պա­հել Ե­րե­ւա­նի այն ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նը, ուր պա­տանդ վեր­ցուած են ոս­տի­կա­նու­թեան կարգ մը բարձ­րաս­տի­ճան պաշ­տօ­նա­տար­ներ։ Ե­րէկ թէեւ հինգ պա­տանդ­նե­րէն մին ա­զատ ար­ձա­կուե­ցաւ, Հա­յաս­տա­նի Ազ­գա­յին անվ­տան­գու­թեան ծա­ռա­յու­թիւ­նը տե­ղե­կա­ցուց բռնագ­րա­ւեալ ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րոն սնունդ եւ դե­ղօ­րայք ու­ղար­կուած ըլ­լա­լը, սա­կայն այս բո­լո­րը բա­ւա­րար ե­ղան հա­զիւ թէ սահ­մա­նա­փակ լա­ւա­տե­սու­թիւն մը ստեղ­ծե­լու։ Ար­դա­րեւ, բուն խնդի­րը կը շա­րու­նա­կուի՝ իր ամ­բողջ ծան­րակ­շիռ էու­թեամբ։ Համ­բե­րա­տար սպա­սու­մի մը մթնո­լոր­տը կը տի­րէ՝ նոր ա­րիւ­նա­հե­ղու­թիւն­նե­րը բա­ցա­ռե­լու նպա­տա­կով։ Բայց եւ այն­պէս, յայտ­նի չէ, թէ այդ համ­բե­րու­թիւ­նը պի­տի եր­թայ մին­չեւ ո՞ւր, ե՞րբ պի­տի սպա­ռի եւ այդ կէ­տէն վերջ ի՞նչ պի­տի ըլ­լայ։

Ե­րե­ւա­նի կեդ­րո­նէն յա­րա­բե­րա­բար հե­ռու՝ Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցին վրայ տե­ղա­կա­յուած այդ ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նին մէջ ծա­գած դէպ­քը այս օ­րե­րուն կը բնո­րո­շէ հա­մայն հա­յու­թեան օ­րա­կար­գը՝ ար­ժա­նա­նա­լով նաեւ մի­ջազ­գա­յին հան­րա­յին կար­ծի­քի ու­շադ­րու­թեան։ Սկզբնա­կան փու­լին Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցով սահ­մա­նա­փա­կուած դէպ­քը ար­դէն շու­տով իր ազ­դե­ցու­թիւ­նը գոր­ծեց նաեւ Ե­րե­ւա­նի կեդ­րո­նին վրայ, ուր կը տի­րէ յա­րա­բե­րա­կան լա­րուա­ծու­թիւն։ Ընդ­դի­մա­դիր ու­ժե­րը բո­ղո­քի ցոյ­ցեր կամ եր­թեր կը կազ­մա­կեր­պեն Ա­զա­տու­թեան հրա­պա­րա­կին վրայ։ Աս­տի­ճա­նա­բար ա­ւե­լի թի­ւով ցու­ցա­րար­ներ կը կու­տա­կուին նաեւ Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցին վրայ։ Այս վեր­ջի­նը եր­թե­ւե­կու­թեան փա­կուած է ոս­տի­կա­նու­թեան կող­մէ։ Առգ­րա­ւուած ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նին շուրջ ոս­տի­կան­նե­րու շղթայ մը կը վե­րահս­կէ մի­ջա­վայ­րը։ Ե­րէկ ե­րե­կո­յեան ժա­մե­րուն, լսում­ներ շրջա­նա­ռու­թեան մէջ մտան, թէ Հա­յաս­տա­նի ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րը կը պատ­րաս­տուին գոր­ծո­ղու­թեան մը ձեռ­նար­կել՝ վերջ տա­լու հա­մար առ­կայ ծանր կա­ցու­թեան, որ կը բնո­րո­շուի իբ­րեւ ա­հա­բեկ­չու­թիւն։ Այս պնդում­նե­րուն փո­խա­րէն ընդ­դի­մա­դիր ցու­ցա­րար­նե­րը ո­րո­շե­ցին կու­տա­կուիլ Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցին վրայ՝ ար­գելք հան­դի­սա­նա­լու հա­մար ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րու քայ­լե­րուն։ Սա ար­դէն լա­րուա­ծու­թիւ­նը ո­րոշ չա­փով ա­ւել­ցուց։ Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցին վրայ գի­շե­րուան ժա­մե­րուն վե­րահս­կո­ղու­թիւ­նը բարձ­րա­ցուե­ցաւ։ Թէեւ կարգ մը ցու­ցա­րար­ներ օ­րուան տե­ւո­ղու­թեան տա­րուե­ցան ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րոն­ներ, սա­կայն լա­րուա­ծու­թիւ­նը մնաց տրա­մա­բա­նա­կան սահ­ման­նե­րու մէջ։ Խո­րե­նա­ցի փո­ղո­ցին վրայ ալ ոս­տի­կան­նե­րու թի­ւին բարձ­րա­ցու­մով հան­դերձ՝ ո­րե­ւէ շփում տե­ղի չու­նե­ցաւ ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րուն եւ ցու­ցա­րար­նե­րուն մի­ջեւ։ Յա­մե­նայն­դէպս ու­շագ­րաւ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով մը հան­դէս ե­կաւ Հա­յաս­տա­նի ոս­տի­կա­նու­թիւ­նը, որ ցու­ցա­րար­նե­րուն կոչ ուղ­ղեց՝ զերծ մնալ ար­կա­ծախնդ­րու­թիւն­նե­րէ։ Շեշ­տուե­ցաւ, որ ե­թէ խո­չըն­դո­տուին ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րու հա­կաա­հա­բեկ­չա­կան գոր­ծո­ղու­թիւն­նե­րը, ա­պա պի­տի գոր­ծադ­րուին հա­մար­ժէք մի­ջոց­ներ։

«Հիմ­նա­դիր խորհր­դա­րան»ի զի­նեալ­նե­րը այս դէպ­քը կ՚ի­րա­կա­նաց­նեն՝ պա­հան­ջե­լով ի­րենց բան­տար­կեալ ա­ռաջ­նորդ Ժի­րայր Սէ­ֆի­լեա­նի ա­զատ ար­ձա­կուի­լը եւ Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեա­նի հրա­ժա­րա­կա­նը։ Ի­րա­ւա­պահ մար­մին­նե­րը առ­կայ կա­ցու­թիւ­նը յաղ­թա­հա­րե­լու հա­մար բա­նակ­ցու­թիւն­ներ կը վա­րեն ոս­տի­կա­նա­կան կեդ­րո­նը բռնագ­րա­ւած զի­նեալ­նե­րուն հետ, սա­կայն հա­կա­ռակ կարգ մը ջան­քե­րուն՝ այդ բա­նակ­ցու­թիւն­նե­րէն դուրս կը թո­ղուի Ժի­րայր Սէ­ֆի­լեան։ Ցարդ Հա­յաս­տա­նի բարձ­րա­գոյն ղե­կա­վա­րու­թե­նէն ոե­ւէ պաշ­տօ­նեայ ո­րե­ւէ յայ­տա­րա­րու­թիւ­նով չէ ար­ձա­գան­գած այս խնդրին։