ԱՍՏՈՒԱԾ Է ԱՐԱՐԻՉԸ ՏԻԵԶԵՐՔԻՆ

Մեծ Պահքի 23-րդ օրն է:

Պահեցողութեան այս շրջանը նաեւ առիթ մըն է իւրաքանչիւրիս համար, վերստին համոզուելու, հասկնալով ու ըմբռնելով համոզուելու, թէ Աստուա՛ծ է Արարիչը տիեզերքին:

Արդարեւ, այսօրուան նիւթականացած աշխարհին մէջ՝ նիւթականացած մարդը յաճախ կը պնդէ, թէ այս տիեզերքին Արարիչը ո՛չ թէ Աստուած է, այլ՝ ինքն իրմէ յառաջացած է, կամ նիւթէն ծնունդ առած է, եւ նման բազմաթիւ պատճառաբանութիւններ յառաջ կը բերեն: Նման մտածողութիւն ունեցող մարդոց, ինչպէս նաեւ իւրաքանչիւր քրիստոնեայ հաւատացեալի համար Յոբի գիրքին 38-րդ եւ 39-րդ գլուխներուն մէջ գրուածները բացարձակ վկայութիւն են նոյն Ինքն Աստուծոյ կողմէ, թէ Ի՛նք է Արարիչը տիեզերքին: Ընթերցողներուն այստեղ կը ներկայացնենք Յոբի գիրքին 38-րդ գլուխին պարունակութիւնը, յուսալով, որ զայն կարդալէ ետք, վերցնեն իրենց Աստուածաշունչը, բանան Յոբի գիրքի 39-րդ գլուխը եւ զայն եւս կարդան ու ա՛լ աւելի համոզուին, որ այս հրաշալի կազմուածքով եւ վարպետօրէն արարուած տիեզերքը ուրիշի մը գործը չէր կրնար ըլլար, եթէ ոչ՝ Արարիչ Աստուծոյ:

Կարդա՛նք.

- Ո՞վ է ատիկա, որ անիմաստ խօսքերով խորհուրդը կը նսեմացնէ:

Հիմա կտրիճի պէս մէջքդ պնդէ՛. քեզի հարցնեմ եւ քու գիտցածդ Ինծի իմացուր: Ո՞ւր էիր դուն՝ երբ Ես երկրին հիմերը կը դնէի. ըսէ՛ Ինծի՝ եթէ իմաստութիւն ունիս: Եթէ գիտես՝ ըսէ՛ ո՞վ դրաւ անոր չափերը, կամ թէ անոր վրայ լարը ո՞վ քաշեց: Անոր հիմերը ինչի՞ վրայ հաստատուած են, կամ թէ անոր անկիւնին քարը ո՞վ դրաւ, երբ առաւօտեան աստղերը մէկտեղ փառաբանութիւն կ՚ընէին ու երբ Աստուծոյ բոլոր որդիները ցնծութեամբ կ՚աղաղակէին: Նաեւ ծովը՝ որովայնէն յարձակելով ելած ժամանակը՝ ո՞վ գոցեց զանիկա դռներով, երբ ամպը անոր հանդերձ դրի ու մէգը՝ խանձարուր եւ անոր վրայ Իմ հրամաններս հաստատելով՝ անոր փականք ու դռներ դրի ու ըսի անոր. «Մինչեւ հոս եկուր ու անդին մի՛ անցնիր եւ քու ալիքներուդ հպարտութիւնը հոս թող դադրի՛»:

Կեանքիդ մէջ երբեք առաւօտեան հրաման ըրի՞ր, արշալոյսին իր ծագելու տեղը ցուցուցի՞ր, որպէսզի երկրի ծայրերը բռնէ ու չարագործները անկէ թօթուուին:

Երկիրը նոր ձեւ մը կ՚առնէ կնքուած կաւի պէս եւ ամէն բան հանդերձով զարդարուածի պէս կ՚երեւնայ: Սակայն, ամբարիշտներէն կ՚արգիլուի իրենց լոյսը ու բարձրացած բազուկը կը խորտակուի:

Ծովուն աղբիւրները մտե՞ր ես ու անդունդին ծածուկ տեղերը պտտե՞ր ես:

Մահուան դռները յայտնուեցա՞ն քեզի ու մահուան շուքին դռները տեսա՞ր:

Երկրի լայնութեան խելքդ հասա՞ւ: Եթէ ամէնը գիտես՝ ըսէ՛: Լոյսին բնակարանը ո՞ւր է ու խաւարին տեղը ո՞ւր է, որ զանիկա առնես իր սահմանը տանիս ու անոր տան ճամբաները իմանաս: Դուն այն ատեն ծնած ըլլալո՞ւդ համար ու քու օրերուդ համրանքին շատ ըլլալո՞ւն համար գիտես:

Ձիւնին շտեմարանները մտե՞ր ես ու կարկուտին գանձերը տեսե՞ր ես, որոնք Ես կը պահեմ նեղութեան ժամանակի ու կռիւի եւ պատերազմի օրերուն համար: Ի՞նչ ճամբով լոյսը կը բաժնուի եւ ինչպէ՞ս արեւելեան հովը երկրի վրայ կը տարածուի: Հեղեղներուն համար անցք՝ ու որոտումներուն փայլակին համար ճամբայ ո՞վ բացաւ, որպէսզի անձրեւ տայ այն երկրին, ուր մարդ չկայ, անապատին՝ ուր մէ՛կը չի բնակիր, որպէսզի անապատներն ու անշէն տեղերը կշտացնէ ու կանաչ խոտ բուսցնէ: Անձրեւը հայր ունի՞, կամ թէ ո՞վ ծնաւ ցօղին կաթիլները: Սառը որո՞ւն արգանդէն կ՚ելլէ ու ո՞վ ծնաւ երկնքի եղեամը: Ջուրերը քարի պէս կ՚ըլլան, կը պահուին ու անդունդին երեսը կը սառի:

Բազմաստեղին կապերը կրնա՞ս կապել. կամ թէ Հայկին կապերը կրնա՞ս քակել: Մազարօթը ժամանակին կրնա՞ս հանել ու Արջին եւ իր զաւակներուն առաջնորդել: Երկնքի կանոնները գիտե՞ս, անոր իշխանութիւնը երկրի վրայ կրնա՞ս դնել: Ձայնդ ամպերուն կրնա՞ս հասցնել, որպէսզի ջուրերուն շատութիւնը քեզ ծածկէ: Կայծակները կրնա՞ս ղրկել, որպէսզի երթան ու քեզի՝ «ահա պատրաստ ենք» ըսեն:

Երիկամունքներուն մէջ ո՞վ իմաստութիւն դրաւ, կամ մտքին ո՞վ հանճար տուաւ: Ո՞վ կրնայ իմաստութիւնով ամպերը համրել ու երկնքի տիկերը պառկեցնել, երբ փոշին թրջուելով զանգուած մը ըլլայ հողին կոշտերը իրարու կը փակչին:

Առիւծին համար կերակուր կրնա՞ս որսալ: Անօթի կորիւնները կրնա՞ս կշտացնել, երբ անոնք իրենց քարայրներուն մէջ կը կծկտին ու դարանի համար որջերուն մէջ կը կենան: Ո՞վ կը պատրաստէ ագռաւին իր որսը, երբ անոր ձագերը Աստուծոյ կ՚աղաղակեն եւ ուտելիք չունենալնուն համար կը թափառին:

ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ

7 մարտ 2023, Վաղարշապատ