ՎԵՀ. ՀԱՅՐԱՊԵՏԸ ԱՅՑԵԼԵՑ ԳԱՆՁԱՍԱՐԻ ՎԱՆՔԸ

Դէ­պի Ար­ցախ ձեռ­նար­կած ու­ղե­ւո­րու­թեան շրջագծով, Ա­մե­նայն Հա­յոց Տ.Տ. Գա­րե­գին Բ. Կա­թո­ղի­կո­սը ե­րէկ այ­ցե­լեց Գան­ձա­սա­րի վան­քը, Գե­րա­գոյն հո­գե­ւոր խոր­հուր­դի (ԳՀԽ) ան­դամ­նե­րուն հետ։ Պատ­մա­կան վան­քէն ներս «Հրա­շա­փառ»ի ա­րա­րո­ղու­թեամբ դի­մա­ւո­րուե­ցաւ Նո­րին Սրբու­թիւ­նը։ Ներ­կայ էին Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեան, Ազ­գա­յին ժո­ղո­վի նա­խա­գահ Ա­շոտ Ղու­լեան, զի­նուոր­ներ եւ մեր­ձա­կայ Վանք գիւ­ղի բնա­կիչ­նե­րը։

Ս. Յով­հան­նէս Մկրտիչ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ կա­տա­րուե­ցաւ ա­ղօթք, որ­մէ վերջ Ար­ցա­խի Թե­մա­կալ Ա­ռաջ­նորդ Տ. Պար­գեւ Արք. Մար­տի­րո­սեան հան­դէս ե­կաւ բա­րի­գալս­տեան խօս­քով մը։ Ան այս առ­թիւ շեշ­տեց, որ բա­ցա­ռիկ ու պատ­մա­կան ի­րա­դար­ձու­թիւն մըն է՝ ԳՀԽ­-ի նիս­տե­րու ա­ռա­ջին ան­գամ Ար­ցախ աշ­խար­հէ ներս տե­ղի ու­նե­նա­լը՝ մայ­րա­քա­ղաք Ստե­փա­նա­կեր­տի եւ Գան­ձա­սա­րի վան­քին մէջ։ Տ. Պար­գեւ Արք. Մար­տի­րո­սեան Նո­րին Սրբու­թեան շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց՝ Ար­ցա­խը այդ բարձր պա­տուին ար­ժա­նա­ցու­ցած ըլ­լա­լու հա­մար։ «Ե­կած էք զօ­րա­կից դառ­նա­լու եւ գօ­տեպն­դե­լու ձեր հո­գե­ւոր հօ­տը՝ ձեր զա­ւակ­ներն ու զինուո­րա­կան­նե­րը, որ­պէս­զի ան­սա­սան պա­հեն մեր սահ­մանն ու խա­ղա­ղու­թիւ­նը», ը­սաւ Ար­ցա­խի ա­ռաջ­նոր­դը՝ հայ­ցե­լով Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տին օրհ­նու­թիւնն ու պատ­գա­մը։

Այ­նու­հե­տեւ ներ­կա­նե­րուն իր հայ­րա­պե­տա­կան օրհ­նու­թիւ­նը փո­խան­ցեց Նո­րին Սրբու­թիւ­նը՝ փառք եւ գո­հու­թիւն բարձ­րաց­նե­լով առ Աս­տուած Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թեան 25-ա­մեա­կի տօ­նա­կա­տա­րու­թիւն­նե­րու շրջա­նակ­նե­րէն ներս այ­ցե­լու­թեան հնա­րա­ւո­րու­թեան հա­մար։ Ան ը­սաւ.

«Մենք ե­կած ենք մեր օրհ­նու­թիւ­նը բե­րե­լու Ար­ցա­խի մեր քա­ջա­րի ժո­ղո­վուր­դին, ե­կած ենք մեր զօ­րակ­ցու­թիւ­նը բե­րե­լու Ար­ցա­խի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն, ե­կած ենք օրհ­նել հա­յոց բա­նա­կի խի­զախ մար­տիկ­նե­րը, որ­պէս­զի ա­նոնց բա­զու­կը միշտ յաղ­թա­կան ըլ­լայ եւ Աս­տու­ծոյ օրհ­նու­թիւնն ու պա­հա­պան Սուրբ Խա­չի զօ­րու­թիւ­նը բո­լոր ժա­մա­նակ­նե­րուն ու­ղե­կից ըլ­լայ ա­նոնց։ Մեր հայ­րե­րը այս սքան­չե­լի Ար­ցախ աշ­խար­հին մէջ բա­զում ա­ղօ­թա­տու­ներ կա­ռու­ցած են, որ­պէս­զի ա­ղօթ­քի մի­ջո­ցաւ զօ­րեղ ըլ­լայ Ար­ցա­խի ժո­ղո­վուր­դի հա­ւատ­քը, որ կը հրա­շա­գոր­ծէ մարդ­կա­յին կեան­քի մէջ։ Բո­լոր հրաշք­նե­րը կը կա­տա­րուին շնոր­հիւ զօ­րեղ հա­ւատ­քի։ Ա­նոնք միայն ա­նի­մա­նա­լի, ան­բա­ցատ­րե­լի ե­րե­ւոյթ­ներ չեն, հրաշք­նե­րը մեր կեան­քի ի­րա­կան դրսե­ւո­րում­ներն են։ Մեր պատ­մու­թեան ըն­թաց­քին մենք տե­սած ենք բա­զում հրաշք­ներ։ Մարդ­կայ­նօ­րէն ա­նըմբռ­նե­լի ի­րա­գոր­ծում­ներ տե­ղի ու­նե­ցած են մեր ժո­ղո­վուր­դի կեան­քին մէջ, շնոր­հիւ Աս­տու­ծոյ զօ­րու­թեան եւ ներ­կա­յու­թեան, յաղ­թա­նակ­ներ, ո­րոնք ար­ձա­նագ­րած են Ար­ցա­խի գո­յա­մար­տի ժա­մա­նակ, նաեւ Ապ­րի­լի պա­տե­րազ­մի ըն­թաց­քին։ Այս բո­լո­րին մէջ կը տես­նենք Աս­տու­ծոյ ներ­կա­յու­թեան զօ­րու­թիւ­նը եւ մենք պի­տի շա­րու­նա­կենք ա­պա­ւի­նիլ Աս­տու­ծոյ, որ­պէս­զի միշտ յաղ­թա­կան ըլ­լանք ինչ­պէս պա­տե­րազ­մի դաշ­տին վրայ, այն­պէս ալ մեր կեան­քի շի­նու­թեան գոր­ծին մէջ։ Մենք այ­սօր ա­ղօթ­քի կանգ­նած ենք, որ­պէս­զի Աս­տուած զօ­րաց­նէ հա­ւատ­քը Ար­ցա­խի մեր ժո­ղո­վուր­դի հո­գիին մէջ եւ հա­ւատ­քի հրաշ­քը ու­ղե­կից ըլ­լայ մեր ժո­ղո­վուր­դին»։

Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տը ա­ղօթ­քը կա­րե­ւո­րեց նաեւ որ­պէս հա­ւատ­քի հզօ­րաց­ման աղ­բիւր։ Ան մաղ­թեց, որ այդ հա­ւատ­քը հո­վա­նի ըլ­լայ Ար­ցա­խի հա­ւա­տա­ցեալ ժո­ղո­վուր­դին եւ Աս­տուած ա­պա­հով ու անվ­տանգ պա­հէ Ար­ցա­խի սահ­ման­նե­րը, ան­սա­սան՝ հի­մե­րը հա­յոց պե­տա­կա­նու­թեան։

Վե­հա­փառ Հայ­րա­պե­տը շնոր­հա­կա­լու­թիւն յայտ­նեց Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեա­նին Ար­ցախ այ­ցե­լու­թեան հրա­ւէ­րի եւ ջերմ հիւ­րըն­կա­լու­թեան հա­մար։ Ան նաեւ իր գնա­հա­տան­քը ար­տա­յայ­տեց Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն նկատ­մամբ՝ Ար­ցախ աշ­խար­հը շէն ու բար­գա­ւաճ պա­հե­լու ուղ­ղեալ բո­լոր ջան­քե­րուն հա­մար։ Նո­րին Սրբու­թիւ­նը նաեւ ա­ղօ­թեց հա­յոց բա­նա­կի, ա­նոր հրա­մա­նա­տար­նե­րուն եւ զի­նուոր­նե­րուն հա­մար։

Վեր­ջա­ւո­րու­թեան «Պահ­պա­նիչ» ա­ղօթ­քով Հա­յոց Հայ­րա­պե­տը Երկ­նա­ւո­րէն հայ­ցեց, որ­պէս­զի Ար­ցախ աշ­խար­հը չեն­թար­կուի ո­րե­ւէ փոր­ձու­թեան եւ ապ­րի խա­ղա­ղու­թեան, սի­րոյ եւ յա­ռա­ջըն­թա­ցի մէջ։

«Հրա­շա­փառ»ի ա­րա­րո­ղու­թե­նէն վերջ վան­քի տա­րած­քէն ներս գտնուող Մա­տե­նա­դա­րա­նի շէն­քի եր­դի­քին տակ տե­ղի ու­նե­ցաւ ԳՀԽ­-ի նիս­տը։