ՎԱՐՈՒԺ ՍԱՆՃԵԱՆԻ ԵԼՈՅԹԸ ԱՄՄԱՆԻ ՄԷՋ

Յոր­դա­նա­նի մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Ամ­մա­նի սրահ­նե­րէն մէ­կուն մէջ Աւստ­րա­լիոյ բե­մի տա­ղան­դա­ւոր ա­րուես­տա­գէտ Վա­րուժ Սան­ճեա­նի ներ­կա­յաց­մամբ՝ կա­յա­ցաւ Կոս­տան Զա­րեա­նի «Տատ­րա­գո­մի հար­սը» քեր­թուա­ծի բե­մա­կա­նա­ցու­մը՝ կազ­մա­կեր­պու­թեամբ Ամ­մա­նի մշա­կու­թա­յին միու­թեան Մշա­կու­թա­յին յանձ­նա­խում­բին: Ձեռ­նար­կը նուի­րուած էր Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի ան­կա­խու­թեան 25 եւ Ա­րա­բա­կան յե­ղա­փո­խու­թեան 100-ա­մեակ­նե­րուն:

Ե­րե­կո­յին հիւ­րերն էին Յոր­դա­նա­նի խորհր­դա­րա­նին մէջ երկ­րի քրիս­տո­նեայ հա­մայն­քը ներ­կա­յաց­նող ե­րես­փո­խան Ա­թեֆ Քաուա­րը, հա­մայն­քի հո­գե­ւոր հո­վիւ Տ. Ա­ւե­տիս Էփ­րե­ճեան, բարձ­րաս­տի­ճան ան­ձինք, հա­մայն­քի միու­թիւն­նե­րու վար­չու­թիւն­նե­րու ան­դամ­ներ եւ հիւ­րեր:

Ե­րե­կո­յին ըն­թաց­քին բաց­ման խօս­քով հան­դէս ե­կաւ Ամ­մա­նի մշա­կու­թա­յին միու­թեան ա­տե­նա­պետ Յա­կոբ Սեր­փե­քեան, իսկ Վա­րուժ Սան­ճեա­նի կեն­սագ­րա­կանն ու վե­րոն­շեալ բա­նաս­տեղ­ծու­թեան թե­ման ներ­կա­յա­ցուց Մշա­կու­թա­յին յանձ­նա­խում­բի պա­տաս­խա­նա­տու Յա­կոբ Յա­կո­բեան:

Վա­րու­ժան Սան­ճեան՝ իւ­րօ­րի­նակ, անկրկ­նե­լի բե­մա­կան ա­րուես­տով, բարձր կա­տա­րո­ղու­թեամբ, բե­մա­կան խա­ղի, շար­ժու­ձե­ւի, ձայ­նի ե­լե­ւէջ­նե­րու, ան­կեղծ զգա­ցում­նե­րու կա­տա­րեալ հա­մադ­րու­թեամբ գե­րեց ո՛չ միայն հայ, այ­լեւ՝ օ­տար հան­դի­սա­տե­սը: Ան ստի­պեց, որ հան­դի­սա­տե­սը յուզ­մուն­քով, հա­մակ ու­շադ­րու­թեամբ հե­տե­ւի ող­բեր­գա­կան պատ­մու­թեան դրուա­գին:

Տե­ւա­կան յո­տըն­կայս ծա­փող­ջոյն­նե­րը հան­դի­սա­տե­սի ան­կեղծ գնա­հա­տանքն էին տա­ղան­դա­ւոր դե­րա­սա­նին:  Բե­մէն իր գնա­հա­տան­քի եւ հիաց­մուն­քի խօս­քը յայտ­նեց նաեւ Տ. Ա­ւե­տիս Էփ­րե­ճեան:

Ե­րե­կոն եզ­րա­փա­կուե­ցաւ Պահ­պա­նիչ ա­ղօթ­քով:

Վա­րուժ Սան­ճեան ծնած է Յոր­դա­նա­նի մայ­րա­քա­ղա­քը՝ Ամ­մա­նի մէջ՝ 1962 թուա­կա­նին: Մա­նուկ տա­րի­քէն ակն­յայտ էր վեր­ջի­նիս հա­կում­նե­րը եւ ձիր­քե­րը ա­րուես­տի՝ մաս­նա­ւո­րա­պէս գրա­կա­նու­թեան, բա­նաս­տեղ­ծու­թեան եւ եր­գա­րուես­տի հան­դէպ: Ամ­մա­նի մշա­կու­թա­յին միու­թեան վար­չու­թեան քա­ջա­լե­րան­քով Վա­րուժ Սան­ճեան 1982 թուա­կա­նին մեկ­նե­ցաւ Հա­յաս­տան՝ հե­տե­ւե­լու եր­գա­րուես­տի, աս­մուն­քի եւ թա­տե­րա­կան դա­սըն­թաց­նե­րու: Ա­ւար­տե­լով վե­րոն­շեալ դա­սըն­թաց­նե­րը՝ 1985 թուա­կա­նին վե­րա­դար­ձաւ Ամ­ման, ուր սկսաւ իր մշա­կու­թա­յին գոր­ծու­նէու­թեան թա­տե­րա­կան աս­պա­րէ­զին մէջ՝ իբ­րեւ բե­մադ­րիչ: 1987 թուա­կա­նին մշտա­կան բնա­կու­թեամբ մեկ­նե­լով Աւստ­րա­լիա՝ շա­րու­նա­կեց իր գոր­ծու­նէու­թիւ­նը որ­պէս աս­մուն­քող եւ եր­գիչ: