ՆԵՐՈՒՄԻ ՄԱՍԻՆ
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ներելը երբեմն կը թուի ամենադժուարը, սակայն, միեւնոյն ժամանակ ամենահզօրը․ որովհետեւ ներման ճանապարհը կը սկսի այնտեղէն, ուր մեր սիրտը կը համարձակի ընդունիլ, որ անցեալը այլեւս չի փոխուիր, բայց մենք՝ կրնանք։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Ներելը երբեմն կը թուի ամենադժուարը, սակայն, միեւնոյն ժամանակ ամենահզօրը․ որովհետեւ ներման ճանապարհը կը սկսի այնտեղէն, ուր մեր սիրտը կը համարձակի ընդունիլ, որ անցեալը այլեւս չի փոխուիր, բայց մենք՝ կրնանք։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Անցեալ շաբաթ մեր ընթերցողներուն ներկայացուցիչն Եդուարդ Պոյաճեանի բանաստեղծութիւններէն փունջ մը, այսօր անոր արձակ գրութիւններէն մի քանի հատուածներ պիտի ներկայացնենք:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Արուեստը մարդկային հոգեկան կեանքի այն եզակի դրսեւորումն է, որ երբեմն բառերէն ալ աւելի բարձր ու աւելի խոր ձեւով կը խօսի իր շրջապատին հետ։ Ան մէկ կողմէ շնորհք է, միւս կողմէ՝ յիշողութիւն, երազ եւ ըմբոստութիւն։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Ֆրանսահայ ու պելժիացի երգիչ մը իր սիրոյ դանդաղ մեղեդիները վերածեց սերունդներու յիշողութեան եւ դարձաւ նուրբ կապ մը՝ Եւրոպայի դահլիճներէն մինչեւ հայկական աշխարհ, ուր երգը ո՛չ միայն գործիք էր, այլեւ՝ անցեալին կապող օղակ, ներկայի շունչ եւ ապագայի շաւիղ։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Անուանի հոգեւորական Հենրի Ճ.Մ. Նուընի «Ճանապարհորդութեան հացը․ Ճառագայթումներ տարուան իւրաքանչիւր օրուան համար» հատորը հայերէնի թարգմանած է Բերիոյ հայոց թեմի առաջնորդ Տ. Մակար Արքեպիսկոպոս Աշգարեան եւ գրեթէ հայացուցած անուանի հոգեւորականի նոյնքան նշանաւոր գիրքը, որ լոյս տեսած է 1996 թուականին եւ տարածուած աշխարհով մէկ։
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
Պերթրան Ռասըլ՝ քսաներորդ դարու մեծ մտածողներէն մէկը, հարցադրած է այն համոզումները, որոնցմով մարդկութիւնը դարերով առանց հարց տալու ապրած է։ Անոր ամենէն հետաքրքրական եւ շատերու կողմէ վիճարկուած նշանաբաններէն մէկը հետեւեալն է․«Աշխատիլը չափազանցուած առաքինութիւն մըն է»։
Պատրաստեց՝ ՎԱՐԱՆԴ ՔՈՐԹՄՈՍԵԱՆ
Անցեալ շաբաթ մեր ընթերցողներուն ներկայացուցինք Եդուարդ Պոյաճեանի կեանքն ու գործունէութիւնը եւ անոր մասին մի քանի վկայութիւններ: Այսօր, պիտի ներկայացնենք Պոյաճեանի բանաստեղծութիւններէն փունջ մը:
ՊԻԱՆՔԱ ՍԱՐԸԱՍԼԱՆ
«Pluribus» հեռուստաշարքը վերջին տարիներուն ստեղծուած ամենայատուկ ու խորիմաստ գեղարուեստական գործերէն մէկն է։ Ան չի սահմանափակուիր սովորական հոսքով, այլ հանդիսատեսը կը ներգրաւէ բազմաշերտ աշխարհի մը, ուր անհատականութիւնը, հաւաքական գիտակցութիւնը եւ ժամանակակից ընկերային ճնշումները կը բախին իրարու՝ ստեղծելով խիտ, երբեմն ալ տագնապալի մթնոլորտ մը։
ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ
Երբեմն կեանքը կը քաշէ մեզ իր առօրեայ հոսանքին մէջ, մինչդեռ մեր հոգին կը մնայ ծարաւ՝ յիշելով այն պարզ, բայց խոր ու կենարար հաճոյքները, որոնց հետ ժամանակ մը կը շնչէինք։ Իմ պարագայիս՝ այդ հաճոյքներէն մին ընթերցանութիւնն էր։
ՄԱՐԳԱՐԻՏԱ ԽԱՉԱՏՐԵԱՆ
Հետաքրքրական զուգադիպութեամբ՝ գրասեղանիս անկիւնը ծուարած գիրքերէն ձեռքս վերցուցի երկուքը՝ Գէորգ Պետիկեանի «Մեծ բակին փոքրիկ աղջիկը» սիրավէպը (այո՛, մի՛ զարմանաք. ութսունն անց գրողը անցեալ տարի հրատարակած է) եւ Հայաստանի «Աստուածաշնչային ընկերութեան» նոր հրատարակութիւնը՝ «Սիրոյ պատմութիւններն Աստուածաշնչում» [Աստուածաշնչային հատուածներու ընտրութիւնը եւ ներածականները՝ Անեգրէթ Փութ-քամերի, գերմաներէնէն թարգմանութիւնը՝ Տ. Անդրէաս Վրդ. Եզեկեանի, խմբագիր եւ սրբագրիչ՝ Լուսինէ Վարդանեան]։