ՆԱՅԻՐԵԱՆ ԱՇԽԱՐՀԻՆ ԱՌԱՍՊԵԼԸ

Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թը վա­ղը ե­րե­կո­յեան ե­լոյ­թով մը հան­դէս պի­տի գայ Իս­թան­պու­լի մէջ, Է­սաեան սա­նուց միու­թեան «Մա­րալ» եր­գի-պա­րի հա­մոյ­թին հետ հա­մա­տեղ։ Իս­թան­պու­լա­հայ գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րը ա­ռիթ պի­տի ու­նե­նան Նա­յի­րեան աշ­խար­հի ա­ռաս­պե­լին հա­ղորդ դառ­նա­լու, ինչ որ ե­զա­կի հնա­րա­ւո­րու­թիւն մըն է մեր գե­ղա­րուես­տա­սէր­նե­րուն տե­սա­կէ­տէ։ Վա­ղուան մեծ ժա­մադ­րու­թեան ըն­դա­ռաջ ար­դէն ան­համ­բեր են մեր հա­մայն­քի մշա­կու­թա­սէր­նե­րը, մինչ ձեռ­նար­կի նա­խա­պատ­րաս­տա­կան բո­լոր աշ­խա­տանք­ներն ալ ար­դէն հա­սած են ի­րենց ա­ւար­տին։

Մեր հա­մայն­քի յայտ­նի բա­րե­րար­նե­րէն Ա­րէտ-Մո­նիք Եր­կա­նեան ա­մո­լին հո­վա­նա­ւո­րու­թեամբ կեան­քի կը կո­չուի այս ծրա­գի­րը։ «Մա­րալ»ի ըն­տա­նի­քը ջերմ մթնո­լոր­տի մը մէջ կը հիւ­րըն­կա­լէ Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թը։ Ինչ­պէս հա­ղոր­դած էինք, ե­րէկ ե­րե­կո­յեան եր­կու խում­բե­րը կա­տա­րե­ցին հա­մա­տեղ փորձ մը, որ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ֆէ­րի­գիւ­ղի «Տեր­վիշ Է­րօղ­լու» մշա­կոյ­թի կեդ­րո­նի եր­դի­քին տակ։ Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նին ա­ռըն­թեր գոր­ծող այս կեդ­րո­նին մէջ, հա­մա­տեղ փոր­ձի սկսե­լէն ա­ռաջ ող­ջոյ­նի հա­կիրճ խօսք մը ար­տա­սա­նեց Է­սաեան սա­նուց միու­թեան վար­չու­թեան ա­տե­նա­պե­տու­հի Մա­րիամ Տրա­մէ­րեան։ Այս առ­թիւ ան շեշ­տեց, որ Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թի հիւ­րա­խա­ղե­րը ոս­կէ կա­մուրջ մը կը ստեղ­ծեն իս­թան­պու­լա­հա­յու­թեան եւ Մայր Հա­յաս­տա­նի մի­ջեւ։ Պա­րի պե­տա­կա­նը նա­խա­պէս ալ հան­դէս ե­կած է Իս­թան­պու­լի մէջ, ուս­տի ներ­կա­յիս նոր օ­ղակ մը կ՚ա­ւել­նայ այդ շղթա­յին վրայ։ Մա­րիամ Տրա­մէ­րեան մաղ­թեց, որ Պա­րի պե­տա­կա­նի հիւ­րա­խա­ղե­րով ստեղ­ծուած այս խորհր­դան­շա­կան կա­մուր­ջը մնայ ա­մուր։ Տրա­մէ­րեան միեւ­նոյն ժա­մա­նակ խոր ե­րախ­տա­գի­տու­թեամբ ար­տա­յայ­տուե­ցաւ Պա­րի պե­տա­կա­նի եւ «Մա­րալ»ի գե­ղա­րուես­տա­կան ղե­կա­վար­նե­րուն՝ Է­րիք Չան­չու­րեա­նի եւ Կար­պիս Չափ­քա­նի, ինչ­պէս նաեւ Պա­րի պե­տա­կա­նի նուա­գա­խում­բի ղե­կա­վար Հայկ Գրի­գո­րեա­նի եւ գլխա­ւոր պա­րու­սոյց Ա­սա­տուր Կա­րա­պե­տեա­նի ջան­քե­րուն կա­պակ­ցու­թեամբ։

Այս հա­կիրճ ե­լոյ­թէն վերջ սկսաւ փոր­ձը, որ տե­ւեց մին­չեւ կէս գի­շեր։ Պա­րի պե­տա­կա­նը եւ «Մա­րալ»ը ներ­կա­յա­ցու­ցին յայ­տագ­րի ի­րենց բա­ժին­նե­րու պա­րե­րը, իսկ վեր­ջա­ւո­րու­թեան աշ­խա­տե­ցան եզ­րա­փա­կիչ փու­լին վրայ, երբ միաս­նա­բար պի­տի ող­ջու­նեն հան­դի­սա­տես­նե­րը։ Ան­տա­րա­կոյս, «Մա­րալ»ի կազ­մին տե­սա­կէ­տէ ե­զա­կի նշա­նա­կու­թիւն ու­նի՝ Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թին հետ նոյն բե­մը բաժ­նե­լու պա­տի­ւը։

Վա­ղուան ե­լոյ­թին ըն­դա­ռաջ, «Մա­րալ»ի ըն­տա­նի­քը Հա­յաս­տա­նի Պա­րի պե­տա­կան հա­մոյ­թին հա­մար կազ­մա­կեր­պած է պտոյտ մը դէ­պի Գնա­լը կղզի։ Գար­նա­նա­մու­տի ներ­կայ շրջա­նին հա­մոյ­թի ան­դամ­նե­րը հնա­րա­ւո­րու­թիւն պի­տի ու­նե­նան վա­յե­լե­լու բնու­թեան գե­ղեց­կու­թիւ­նը, նաեւ շնչե­լու հա­յաբ­նակ այս զբօ­սա­վայ­րին մթնո­լոր­տը։