ՄԱՀ՝ ԱՐԱ ԿԱՐՄԻՐԵԱՆԻ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու դար­ձանք, թէ Մոն­րէա­լի մէջ իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է ե­րէց սե­րուն­դէ սփիւռ­քա­հայ մտա­ւո­րա­կան Ա­րա Կար­մի­րեան։ Թէեւ բա­ւա­կան յա­ռա­ջա­ցած տա­րի­քի մէջ ան կնքած է իր մահ­կա­նա­ցուն, սա­կայն իր կո­րուս­տը ցա­ւա­լի է՝ մա­նա­ւանդ, որ սփիւռ­քեան մեր ի­րա­կա­նու­թե­նէն կը պակ­սին ի­րեն նման մտա­ւո­րա­կան դէմ­քե­րը։ Որ­պէս ճար­տա­րա­գէտ, գրող ու ֆի­լա­թե­լիստ ան իր սե­րուն­դի ե­զա­կի դէմ­քե­րէն մին էր։

Ա­րա Կար­մի­րեան 1920 թուա­կա­նին ծնած էր Իս­թան­պու­լի մէջ։ 1939 թուա­կա­նին ա­ւար­տած էր Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նը։ 1945 թուա­կա­նին որ­պէս ճար­տա­րա­գէտ վկա­յուած էր Իս­թան­պու­լի Թեք­նիկ հա­մալ­սա­րա­նէն։ Ա­մուս­նա­ցած էր Ա­նել­կա Տէր-Մար­գա­րեա­նի հետ, որ ա­նուա­նի մտա­ւո­րա­կան Ար­փիար Տէր-Մար­գա­րեա­նի շա­ռա­ւիղ­նե­րէն էր։ Ա­րա եւ Ա­նել­կա Կար­մի­րեան ա­մո­լը բախ­տա­ւո­րուած էր եր­կու զա­ւա­կով՝ Ա­նի եւ Գառ­նիկ։

Ա­րա Կար­մի­րեան մաս կազ­մած էր Մխի­թա­րեան սա­նուց միու­թեան հիմ­նա­դիր­նե­րու շար­քին եւ ստանձ­նած՝ վար­չա­կան պա­տաս­խա­նա­տուու­թիւն։ Միեւ­նոյն ժա­մա­նակ Մխի­թա­րեան վար­ժա­րա­նէն ներս թուա­բա­նու­թեան ու­սու­ցիչ ե­ղած էր 1960-ա­կան­նե­րուն։ Սուրբ Խաչ դպրե­վան­քի հիմ­նադ­րու­թեան շրջա­նին ալ բե­րած էր իր նպաս­տը։ Օս­մա­նեան շրջա­նի դրոշ­մա­թուղ­թե­րու մաս­նա­գէտ մըն էր եւ ան­դամ՝ Թուր­քիոյ Ֆի­լա­թե­լիստ­նե­րու միու­թեան։

Ա­րե­ւե­լեան ե­րաժշ­տու­թեան հա­մա­կիր մըն էր։ Ան որ­դին էր ա­նուա­նի ե­րա­ժիշտ ու յօ­րի­նող Գառ­նիկ Կար­մի­րեա­նի։ Իր հօ­րը ե­րաժշ­տա­կան ժա­ռան­գը ար­ժե­ւո­րած էր գիր­քի մը հրա­տա­րա­կու­թեամբ եւ այդ գոր­ծը ա­ռիթ հան­դի­սա­ցած էր ու­րիշ ստեղ­ծա­գոր­ծու­թիւն­նե­րու։  

1984 թուա­կա­նին Ա­րա Կար­մի­րեան հաս­տա­տուած էր Գա­նա­տա։ Մոն­րէա­լի Պոլ­սա­հայ միու­թեան սիւ­նե­րու շար­քին կը դա­սուէր վեր­ջին տաս­նա­մեակ­նե­րուն։

Ա­րա Կար­մի­րեան հե­ղի­նա­կած էր շարք մը գիր­քեր։ Կ՚աշ­խա­տակ­ցէր «Մար­մա­րա» օ­րա­թեր­թին ու վեր­ջին շրջա­նին գիր­քի ծրագ­րե­րուն հա­մար կը հա­մա­գոր­ծակ­ցէր «Ա­րաս» հրա­տա­րակ­չու­թեան հետ։

96 տա­րե­կան հա­սա­կին մահ­կա­նա­ցուն կնքած Ա­րա Կար­մի­րեա­նի կո­րուս­տը խոր ցաւ պատ­ճա­ռած է Պոլ­սոյ ե­րէց սե­րուն­դէ իր բա­րե­կա­մա­կան շրջա­նա­կին։

Այս տխուր առ­թիւ ցա­ւակ­ցու­թիւն կը յայտ­նենք իր այ­րիին, զա­ւակ­նե­րուն եւ իր ամ­բողջ ըն­տա­նի­քին, ի մասնաւորի Լիզպոնի «Գալուստ Կիւլպէնկեան» հիմնարկի Հայկական համայնքներու բաժնի ծրագրերու տնօրէնուհի Անի Կարմիրեանի։