Ա­հա­բեկ­չու­թեան Դէմ Եւ Ո­գիի Պահ­պան­ման Պայ­քար

14 Յու­լի­սի կէս գի­շե­րին թու­նուզ­ցի մը բեռ­նա­կառ­քով վրա­յեր­թի են­թար­կեց Նի­սի մէջ Ֆրան­սա­յի ազ­գա­յին տօ­նին առ­թիւ հրա­վա­ռու­թիւն­նե­րը դի­տող ժո­ղո­վուր­դը: Իս­կա­կան թի­րա­խը, սա­կայն, այդ ան­մեղ զո­հե­րը չեն:

Մո­լիէ­րի եր­կի­րը 2015-էն ի վեր հա­ւա­տադր­ժո­ղա­կան իս­լա­մա­կան­նե­րու յար­ձա­կում­նե­րուն թի­րախ դար­ձած է, եւ պա­տա­հա­կան չէր, որ Նի­սի մէջ դժո­խա­յին ծրա­գի­րի գոր­ծադ­րու­թեան հա­մար ընտ­րուած էր Պաս­թի­յի գրաւ­ման օ­րը, ո­րով­հե­տեւ նպա­տա­կը հա­րուա­ծելն էր Ֆրան­սա­յի Հան­րա­պե­տա­կան ար­ժէք­նե­րը՝ ա­զա­տու­թիւ­նը, հա­ւա­սա­րու­թիւնն ու եղ­բայ­րու­թիւ­նը:

Հա­ւա­տադր­ժո­ղա­կան­նե­րը կ՚ու­զեն ֆրան­սա­կան կա­ռա­վա­րու­թիւնն ու հա­սա­րա­կու­թիւ­նը մղել անվ­տան­գու­թեան նկա­տա­ռում­նե­րով սահ­մա­նա­փա­կե­լու իս­լամ ֆրան­սա­ցի­նե­րուն ա­զա­տու­թիւն­նե­րը. այդ­պի­սի քայլ մը պի­տի խախ­տէ քա­ղա­քա­ցի­նե­րուն մի­ջեւ հա­ւա­սա­րու­թեան սկզբուն­քը եւ ի վեր­ջոյ քայ­քա­յէ իս­լամ եւ ոչ իս­լամ ֆրան­սա­ցի­նե­րուն մի­ջեւ եղ­բայ­րու­թիւ­նը:

Հա­ւա­տադր­ժո­ղա­կան­նե­րուն հա­մար ա­տե­լի են Վիք­թոր Հիւ­կո­յի երկ­րին հան­րա­պե­տա­կան ար­ժէք­նե­րը. ա­նոնք ա­զա­տու­թեան չեն հա­ւա­տար, այլ մէկ տե­սա­կէ­տի ու մտա­ծե­լա­կեր­պի գո­յու­թեան, ա­նոնց հա­մար քա­ղա­քա­ցի­նե­րը ի­րա­րու հա­ւա­սար չեն, այլ բաժ­նուած եր­կու դա­սա­կար­գի, գե­րա­դաս՝ իս­լամ­նե­րը , եւ ստո­րա­դաս՝ ռա­յա­նե­րը: Ա­նոնց հա­մար գար­շե­լի է տար­բեր կրօն­նե­րու պատ­կա­նող ան­հատ­նե­րու մի­ջեւ եղ­բայ­րու­թիւ­նը, ո­րով­հե­տեւ, ըստ ա­նոնց, միայն հա­ւա­տադր­ժո­ղա­կան­ներն են եղ­բայր, «իս­կա­կան իս­լա­մը» չի կրնար ան­հա­ւատ­նե­րու եղ­բայ­րը ըլ­լալ:

Ֆրան­սան այ­սօր ո՛չ միայն ա­հա­բեկ­չու­թեան դէմ կը պայ­քա­րի, այլ նաեւ իր ո­գիին ու ինք­նու­թեան պահ­պան­ման հա­մար: Այդ պատ­ճա­ռով թէ՛ իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը, թէ՛ ժո­ղո­վուր­դը պար­տա­ւոր են զգոյշ կեր­պով գոր­ծել՝ չիյ­նա­լու հա­մար հա­ւա­տադր­ժո­ղա­կան­նե­րուն լա­րած թա­կար­դին մէջ: Հարկ է ի­մաս­տուն ու հե­ռա­տես ըլ­լա­լով պահ­պա­նել հիմ­նա­կա­նը՝ երկ­րի ո­գին, ա­ռանց ո­րուն Ֆրան­սան կը դադ­րի Ֆրան­սա ըլ­լա­լէ:

ՎԱՀ­ՐԱՄ ԷՄ­ՄԻԵԱՆ