ԾԱՌՍ

Ցա­նե­ցի ծառ մը
տա­րի­ներ ա­ռաջ
չեմ ալ յի­շեր ե՞րբ
բայց կը յի­շեմ խնամքս
շնչա­ւոր այդ ա­րա­րա­ծին
թիզ-թիզ ա­ճու­մը
ծառ մըն է սո­վո­րա­կան
սո­վո­րա­կա՞ն
չէ, չէ, շատ անձ­նա­կան
ա­ճե­ցաւ, ծաղ­կե­ցաւ
ա­մէն ինչ շատ լաւ էր
մին­չեւ...
մին­չեւ այն ա­տեն, երբ փո­թո­րի­կը ե­կաւ ու հա­րուա­ծեց
հա­տեց ծառս մէկ կող­մէն

տխրե­ցաւ ան 
շատ...
բայց մա­քա­ռե­ցաւ

ու ա­հա տա­րի­ներ ետք ան կը ծաղ­կի
տե­րեւ­ներ կ­­՚ա­ճին ա­նոր ա­ռողջ ճիւ­ղե­րուն վրայ
ա­հա ծա­ղիկ մըն ալ կը բու­րէ հոն­կէ
ծա­ռին մէկ ճիւ­ղէն
շատ գե­ղե­ցիկ

կը դի­տեմ ծառս
կը հիա­նամ ծա­ղի­կի գե­ղեց­կու­թեամբ
սա­կայն կա­րե­լի՞ է 
կա­րե­լի՞
տես­նել ծա­ռին ծաղ­կած ճիւ­ղը միայն
ա­ռանց ա­նոր հա­տուած կէ­սը նշմա­րե­լու...

Ա­ՆԻ ԲՐԴՈ­ՅԵԱՆ-ՂԱԶ­ԱՐԵԱՆ