ԱՆԳԻՆ, ԳԵՂԵՑԻԿ, ՀԵՏԱՔՐՔՐԱԿԱՆ
Երեւանի մէջ վերջերս գերմանացի մասնագէտներու ջանքերուն շնորհիւ նոր կեանք ստացան մետաղակազմ 220 հայկական ձեռագրեր, որոնք ի պահ դրուած են Մատենադարանի մօտ։ «Արմէնփրէս»ի հաղորդումներով, Մատենադարանի վերականգնման բաժնէն ներս վերջերս ցուցադրուեցան նորոգեալ հայկական ձեռագրերու արծաթեայ կազմերը։ Բոլոր աշխատանքը վերահսկած են գերմանացի մասնագէտներ՝ Մարկրէթ Եաշքէ եւ Ռոպէրթ Շթեհլէ։ Հաւաքոյթի ընթացքին Մատենադարանի վերականգնման բաժնի ղեկավար Գայիանէ Էլիազեան տեղեկացուց, թէ այս տարի գերմանացի մասնագէտներու աշխատանքներուն շնորհիւ նորոգուած է տասներկու ձեռագիր ու մէկ հնատիպ գիրք։ Ընդհանուր առմամբ նոր կեանք ստացած է աւելի քան երկու հարիւր ձեռագիր։ Ամրացուած են կազմերու վրայէն բացակայող կամ թուլացած բոլոր մասերը։ «Մենք շատ ուրախ ենք ընձեռուած հնարաւորութեան համար, որու շնորհիւ ձեռագրատան մէջ արդէն գրեթէ չկան ձեռագրեր, որոնք անյապաղ նորոգման կարիք ունին», ըսաւ Գայիանէ Էլիազեան։
Գերմանացի մասնագէտները հին ձեռագրերու կազմերուն վրայ աշխատանք կը տանին 2001 թուականէն ի վեր՝ համագործակցելով Մատենադարանի վերականգման բաժնի աշխատակիցներուն հետ։ Վերականգման ենթակայ կազմերը լուսանկարուած ու չափագրուած են Հայաստանի մէջ, ապա ուղարկուած՝ Գերմանիա, ուր պատրաստուած են առանձին մասերը։ Փոխանցելով վերականգնման գործին առանձնայատկութիւնները՝ Մարկրէթ Եաշքէ յայտնեց, թէ բոլոր ձեռագրերը անգին են, հետաքրքրական ու կ՚առանձնան իրենց գեղեցկութեամբ եւ անոնց վրայ կատարուելիք աշխատանքին դժուարութեամբ։ Եաշքէ աւելցուց, որ աշխատանքի ամենադժուար մասը սկիզբին էր, երբ իրենք տակաւին չէին տիրապետեր հայկական ձեռագրերու հետ աշխատելու հմտութիւններուն։ Այդ բացը հնարաւոր եղաւ լրացնել երկարամեայ փորձառութեան եւ ուսումնասիրութիւններու միջոցաւ։
Իր կարգին, արուեստաբան Ռոպէրթ Շթեհլէն ալ նշեց, թէ որոշ կազմեր ունին յատուկ՝ հայկական ձեռագրերու կազմերուն բնորոշ փականներ։ Ան ըսաւ, որ մտադիր է մինչեւ իր կեանքին վերջը աշխատիլ հայկական ձեռագրերու կազմերու նորոգութեան վրայ։ Կազմերու պատրաստման եղանակներու եւ ժամանակա-շըրջանի մասին որոշ տեղեկութիւններն ալ պահպանուած են ձեռագրերուն մէջ։
Մատենադարանի վերականգման բաժինը կը համագործակցի նաեւ միջազգային յայտնի կեդրոններու հետ. օրինակ՝ Պերլինի Ազգային գրադարանը, Իտալիոյ գիրքերու Փաթոլոժիի կաճառը, Սէն Փեթերսպուրկի «Էրմիթաժ» թանգարանը։ Մատենադարանի հաւաքածուներու պահպանման ու վերականգնման աշխատանքներէն բացի, նման ջանքեր կը գործադրուին նաեւ Հայաստանի թանգարաններուն եւ գրադարաններուն մօտ ի պահ դրուած արժէքներուն պարագային։
Ի լրումն այս բոլորին, Մատենադարանի յարկէն ներս կը ծրագրուի այս տարի վերականգնել եւս տասնմէկ մեծադիր ձեռագիր։ Էլիազեանի բացատրութիւններով, աւելի քան հազար մեծադիր ձեռագիր գոյութիւն ունի Մատենադարանի մէջ եւ արդէն երեք տարիէ ի վեր աշխատանքներ կ՚իրականացուին անոնց վերանորոգման ուղղութեամբ։ Մինչ այդ, անհրաժեշտ նիւթերու բացակայութեան պատճառով կարելի չէր ըլլար անոնց նորոգութիւնը։ Մատենադարանի տնօրէնութիւնը շատ կարեւորելով այս ձեռագրերու պահպանութիւնը՝ ապահովեց անհրաժեշտ ճաբոնական թուղթը, որու արժէքը շատ բարձր է։ Անցեալ տարի վերանորոգուած ինն մեծադիր ձեռագրին այս տարի պիտի յաջորդէ եւս տասնմէկը։
Աւագ վերանորոգող Սուսաննա Կիրակոսեան ներկայիս կեդրոնացած է 1444 թուականի ձեռագրի մը վրայ եւ իր աշխատանքը կը բաղդատէ բժիշկի մը աշխատանքին հետ։ «Կ՚աշխատինք չվնասելու սկզբունքով։ Թերթ առ թերթ կը նորոգ-ւին բոլոր պատռուած ու վնասուած էջերը, կ՚ամրացուին թուղթն ու թանագը։ Այս ձեռագիրը ունի սնկային հիւանդութիւն, բուժուած է եւ հիմա կը գտնուի վիրահատական սեղանի վրայ», ըսաւ ան եւ աւելցուց, թէ այս գործին համար անհրաժեշտ է ունենալ մեծ համբերութիւն եւ սէր։
Վերականգնման ժամանակ կ՚օգտագործուին միայն բնական նիւթեր եւ բարձր որակի ճաբոնական թուղթեր։ Մէկ ձեռագրի նորոգման ժամանակը կախում ունի անոր կրած վնասի աստիճանէն. երբեմն կրնայ տեւել վեց ամիս, երբեմն ալ տարի մը ու նոյնիսկ աւելի։
Մատենադարանի վերանորոգման բաժնի պատասխանատուները մեծ կարեւորութիւն կ՚ընծայեն նաեւ ամէն տեսակ սարքաւորումի տիրապետելու նկատմամբ, որպէսզի չկորսուի ձեռագրերու պատմական ինքնութիւնը։