ՀԱՆԳՈՒՑԵԱԼ ՆԱՏԻԱ ԿԻՒԼՄԷԶԿԻԼ ՈԳԵԿՈՉՈՒԵՑԱՒ՝ ՄԱՀՈՒԱՆ ՔԱՌԱՍՆԻՑ ԼՐՄԱՆ ԱՌԹԻՒ

Նո­րոգ հան­գու­ցեալ Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կիլ, ո­րու ան­ժա­մա­նակ կո­րուս­տը խոր ցաւ եւ յու­զում պատ­ճա­ռած է մեր ամ­բողջ հա­մայն­քին, ե­րէկ վեր­յի­շուե­ցաւ իր մա­հուան քա­ռաս­նից լրման առ­թիւ։ Ող­բա­ցեալ Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կիլ ո­գե­կո­չուե­ցաւ Գում­գա­բուի մէջ։ Ս. Աս­տուա­ծա­ծին Ա­թո­ռա­նիստ Մայր ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ, ե­րէկ, յա­ւարտ կի­րակ­նօ­րեայ Ս. Պա­տա­րա­գի, կա­տա­րուե­ցաւ հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօն, ո­րուն հան­դի­սա­պե­տեց Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան, որ օ­րուան քա­րո­զին մէջ ալ անդ­րա­դար­ձաւ հան­գու­ցեա­լի բա­րի յի­շա­տա­կին։ Նո­րին Սրբազ­նու­թիւ­նը նշեց, որ ող­բա­ցեալ Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կիլ մեր հա­մայն­քին կող­մէ կ­­՚ըն­կա­լուէր իբ­րեւ հե­զու­թեան ու հա­մես­տու­թեան կեր­պար։ Ան այս առ­թիւ ան­գամ մը եւս Սուրբ Հոգ­ւոյ մխի­թա­րու­թիւ­նը մաղ­թեց իր ա­մուս­նոյն՝ յայտ­նի հա­մայն­քա­յին բա­րե­րար եւ Գա­րա­կէօ­զեան Տան խնա­մա­կա­լու­թեան ա­տե­նա­պետ Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կի­լին եւ հա­մայն ըն­տա­նի­քին։ Հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօ­նի ըն­թաց­քին ա­ղօթք բարձ­րա­ցուե­ցաւ առ Աս­տուած՝ հան­գու­ցեա­լի հոգ­ւոյն ի հան­գիստ։

Յետ­մի­ջօ­րէին, հան­գու­ցեալ Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կիլ ո­գե­կո­չուե­ցաւ նաեւ իր շիր­մին մօտ։ Շիշ­լիի գե­րեզ­մա­նա­տան իր հո­ղա­կոյ­տին վրայ մաս­նա­ւոր հո­գե­հանգ­ստեան կարգ մը կա­տա­րուե­ցաւ, ձե­ռամբ՝ Տ. Շիր­վան Քհնյ. Միւր­զեա­նի։ Իր յի­շա­տա­կին առ­ջեւ ի­րենց խո­նար­հու­մը բե­րին ող­բա­ցեա­լին հոծ թի­ւով սի­րող­նե­րը, ո­րոնք յու­զում­նա­խառն զգա­ցում­նե­րով ա­ղօ­թե­ցին իր հոգ­ւոյն հանգս­տու­թեան հա­մար, միա­նա­լով ըն­տա­նի­քի ան­դամ­նե­րուն կող­մէ առ Աս­տուած ա­ռա­քուած մաղ­թանք­նե­րուն՝ որ­պէս­զի Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կի­լի յա­ւի­տե­նա­կան նեն­ջը ըլ­լայ ան­դորր։ Այս մթնո­լոր­տին մէջ, Տ. Շիր­վան Քհնյ. Միւր­զեանն ալ ամ­փոփ խրա­տա­կան մը խօ­սե­լով՝ թարգ­ման հան­դի­սա­ցաւ բո­լոր ներ­կա­նե­րու զգա­ցում­նե­րուն եւ հան­գու­ցեա­լի բա­րո­յա­կան ներ­կա­յու­թեան, վառ յի­շա­տա­կի նկատ­մամբ յար­գան­քի տրա­մադ­րու­թիւն­նե­րուն։ Ող­բա­ցեալ Նա­տիա Կիւլ­մէզ­կի­լի՝ սպի­տակ մե­խակ­նե­րով զար­դա­րուած մե­ծա­դիր դի­ման­կա­րին բո­լո­րը նա­յե­ցան՝ իս­կա­պէս ան­գամ մը եւս դժուա­րա­նա­լով հա­ւա­տալ ա­նոր յա­ւերժ հրա­ժեշ­տին։ Եր­գե­ցո­ղու­թիւն­նե­րը կա­տա­րուե­ցան Ֆէ­րի­գիւ­ղի Ս. Վար­դա­նանց եւ Սա­մա­թիոյ Սա­հա­կեան դպրաց դաս-երգ­չա­խում­բե­րու ան­դամ­նե­րու խառն կազ­մին կող­մէ՝ ղե­կա­վա­րու­թեամբ Ատ­րու­շան Սրկ. Հա­լա­ճեա­նի։

Հո­գե­հանգս­տեան պաշ­տօ­նի ա­ւար­տին, բո­լոր ներ­կա­նե­րը հեր­թա­կան ան­գամ ի­րենց բա­րո­յա­կան զօ­րակ­ցու­թիւ­նը յայտ­նե­ցին Տիգ­րան Կիւլ­մէզ­կի­լին եւ հա­մայն ըն­տա­նի­քին հա­մա­ր։