Կլէյտիս Պէրէճիքլեան. վարչապետը

Աւստ­րա­լա­հայ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի ա­նու­նը հա­յու­թեան ծա­նօթ դար­ձաւ, երբ ան վեր­ջին տա­րի­նե­րուն զբա­ղե­ցուց ի­րե­րա­յա­ջորդ կա­րե­ւոր ու բարձր պաշ­տօն­ներ՝ Աւստ­րա­լիոյ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի կա­ռա­վա­րու­թեան մէջ: Իսկ վեր­ջերս ան դար­ձաւ այդ նա­հան­գին վար­չա­պե­տը։

Աւստ­րա­լիոյ հնա­գոյն եւ ա­մե­նէն խիտ բնա­կե­ցուած այդ նա­հան­գին մէջ, ան անց­նող տա­րի­նե­րուն հեր­թա­բար նշա­նա­կուե­ցաւ Ար­դիւ­նա­բե­րա­կան կա­պե­րու նա­խա­րար, Փո­խադ­րա­մի­ջոց­նե­րու նա­խա­րար, ա­պա Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի գան­ձա­պետ: Վեր­ջին պաշ­տօ­նին մէջ ան ա­ռա­ջին կին գան­ձա­պետն էր հնա­գոյն այս նա­հան­գին մէջ, ո­րուն ա­չա­լուրջ վե­րահս­կո­ղու­թեան տակ գտնուե­ցաւ 70 մի­լիառ աւստ­րա­լա­կան տո­լար ծա­ւա­լով նա­հան­գա­յին պիւտ­ճէն:

ՀԱՅ­ԿԱ­ԿԱՆ ԳՈՐ­ԾՈՒ­ՆԷՈՒ­ԹԻՒՆ

Այս ե­րի­տա­սարդ հայ քա­ղա­քա­կան գոր­ծի­չին ա­նու­նը Սփիւռ­քի մէջ նա­խա­պէս ալ ծա­նօթ էր, քա­նի որ ան տա­րի­ներ շա­րու­նակ ե­ղած է քա­ղա­քա­կան դաշ­տի վրայ՝ ներգ­րա­ւուած է Աւստ­րա­լիոյ հայ­կա­կան հա­մայն­քա­յին կեան­քէն ներս։ Պաշ­տօ­նա­վա­րած է Աւստ­րա­լիոյ Հայ ազ­գա­յին կո­մի­տէին մէջ, ինչ­պէս նաեւ հայ ըլ­լա­լով, խորհր­դա­րա­նին մէջ՝ պաշտ­պա­նած է հա­յան­պաստ օ­րի­նա­գի­ծերն ու բա­նա­ձե­ւե­րը, միշտ ու­շադ­րու­թեան տակ պա­հած է հայ­կա­կան հա­մայն­քա­յին հար­ցե­րը, նաեւ խօ­սած է Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ժո­ղո­վուր­դի ա­զատ ինք­նո­րոշ­ման ի­րա­ւուն­քի կա­րե­ւո­րու­թեան մա­սին, ո­րուն առ­թիւ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեան զինք պար­գե­ւատ­րած է Ե­րախ­տա­գի­տու­թեան մե­տայ­լով:

Աւստ­րա­լա­հայ քա­ղա­քա­կան գոր­ծի­չը ա­ռա­ջին առ­թիւ սկսած է աւստ­րա­լա­կան հա­սա­րա­կու­թեան մէջ քննար­կում­նե­րու նա­խա­ձեռ­նու­թիւն­նե­րու, ո­րոնք կը վե­րա­բե­րէին հայ­կա­կան հար­ցին։ Ան ՀՅԴ Աւստ­րա­լիոյ Հայ Դա­տի յանձ­նա­խում­բի ան­դամ է, ա­ւե­լի վաղ ե­ղած է Աւստ­րա­լիոյ Հայ մարմ­նակր­թա­կան միու­թեան (ՀՄԸՄ) ան­դամ եւ զբա­ղած է պաս­քեթ­պո­լով:

Պէ­րէ­ճիք­լեան ար­ժա­նա­ցած է Աւստ­րա­լիոյ հայ հա­մայն­քին կող­մէ սահ­մա­նուած «Տա­րուան ըն­կե­ր» մրցա­նա­կին:

ՔԱ­ՂԱ­ՔԱ­ԿԱՆ ԸՆ­ԹԱՑՔ

Իր քա­ղա­քա­կան հա­կում­նե­րով, 47-ա­մեայ Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան, ու­շադ­րու­թիւն գրա­ւած է տա­կա­ւին շատ ե­րի­տա­սարդ տա­րի­նե­րէն:

Ռայ­տի Փի­թըր պորտ պե­տա­կան երկ­սեռ ա­ւագ դպրո­ցը ա­ւար­տե­լէն ետք, Սիտ­նիի հա­մալ­սա­րա­նէն ան 1992 թուա­կա­նին ստա­ցած է ա­րուես­տի պա­քա­լո­րիա­յի աս­տի­ճան, 1996 թուա­կա­նին ա­ւար­տած է նոյն հա­մալ­սա­րա­նի մի­ջազ­գա­յին ու­սում­նա­սի­րու­թիւն­նե­րու բա­ժի­նը, իսկ 2001 թուա­կա­նին՝ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի հա­մալ­սա­րա­նի ֆի­նան­սա­կան բա­ժի­նը: Տա­կա­ւին ու­սում­նա­ռու­թեան տա­րի­նե­րուն՝ 1993 թուա­կա­նին դար­ձած է Ա­զա­տա­կան կու­սակ­ցու­թեան ան­դամ։ 1997-1998 թուա­կան­նե­րուն ե­ղած է Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի Ե­րի­տա­սարդ ա­զա­տա­կան­նե­րու ղե­կա­վա­րը՝ դառ­նա­լով եր­րորդ կին ղե­կա­վա­րը կու­սակ­ցու­թեան պատ­մու­թեան մէջ: 1996-2003 թուա­կան­նե­րուն Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան ե­ղած է Պե­տա­կան խոր­հուր­դի պա­տուի­րակ, 1997-2003 թուա­կան­նե­րուն՝ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի ա­զա­տա­կան կու­սակ­ցու­թեան հան­րա­պե­տա­կան գոր­ծա­դիր քա­ղա­քա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցիչ, 1999 թուա­կա­նին՝ Ո­ւի­լը­պիի Պե­տա­կան նստա­վայ­րի քա­րո­զար­շա­ւի ղե­կա­վար, 2002 թուա­կա­նին՝ Քոն­վեն­սիոն կո­մի­տէի նա­խա­գահ:

Ան Աւստ­րա­լիոյ մէջ 1945 թուա­կա­նին հիմ­նուած Ա­զա­տա­կան կու­սակ­ցու­թեան ան­դամ է, Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւե­լ­սի մէջ՝ կու­սակ­ցու­թեան 21-րդ ա­ռաջ­նոր­դը, որ ընտ­րուե­ցաւ Յու­նուար, 2017 թուա­կա­նին: Պէ­րէ­ճիք­լեան ար­դէն ձեռ­նա­մուխ ե­ղած է նոր գրա­սե­նակ մը կազ­մե­լու գոր­ծին:

ՄԱ­ՄՈՒ­ԼԻ ԱՐ­ՁԱ­ԳԱՆԳ

Վեր­ջին օ­րե­րուն հա­մաշ­խար­հա­յին մա­մու­լի է­ջե­րը (The Sydney Morning Herald, The Age, The Huffington Post, 9news.com.au, The Australian, The Age, ABC Net) ո­ղո­ղուած էին նո­րու­թիւն­նե­րով Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի մա­սին, որ յա­ւակ­նու­թիւն ու­նե­ցած է իր թեկ­նա­ծու­թիւ­նը ա­ռա­ջադ­րել Աւստ­րա­լիոյ ա­մե­նէն մեծ նա­հան­գի վար­չա­պե­տի պաշ­տօ­նին հա­մար եւ ընտ­րուած է (2014 թուա­կա­նին, Մար­տի դրու­թեամբ նա­հան­գի բնակ­չու­թեան թի­ւը 7.5 մի­լիոն մարդ կը հա­շուէր): Շա­բաթ­ներ ա­ռաջ այդ պաշ­տօ­նէն, ըն­տա­նե­կան խնդիր­նե­րու պատ­ճա­ռաւ, հրա­ժա­րա­կան ներ­կա­յա­ցու­ցած է Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի՝ նախ­կին վար­չա­պետ Մայք Փեր­տ։ Այս առ­թիւ Պէ­րէ­ճիք­լեան ֆէյս­պու­քեան իր հան­րա­յին է­ջին վրայ գրած է.

«Ես խո­րա­պէս տխրած եմ, որ Մայք Փերտ յայ­տա­րա­րեց քա­ղա­քա­կա­նու­թե­նէն հե­ռա­նա­լու իր ո­րոշ­ման մա­սին։ Մայ­քը ո­գեշն­չող ղե­կա­վար էր եւ մեծ ազ­նուու­թեան տէր մարդ, որ անժխ­տե­լի ու հիաս­քանչ հետք ձգած է նա­հան­գի կեան­քէն ներս՝ զայն դարձ­նե­լով տնտե­սա­պէս ու են­թա­կա­ռու­ցուածք­նե­րով զար­գա­ցած կեդ­րոն մը։

«Ան հիա­նա­լի ղե­կա­վար մըն էր ու ըն­կեր։ Ես հպարտ եմ ա­նոր հետ վեց տա­րի աշ­խա­տե­լուս հա­մար՝ որ­պէս նա­խա­րար եւ ե­րեք տա­րի՝ որ­պէս ե­րես­փո­խա­ն»:

Իր կար­գին Փերտ, ABC News-ի հետ զրոյ­ցին ժա­մա­նակ ը­սած է.

«Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան հիա­նա­լի նա­հան­գա­պետ մը կ՚ըլ­լայ, կաս­կած չու­նի­մ»:

The Huffington Post-ը գրած է, որ Պէ­րէ­ճիք­լեան «Մայք Փեր­տի աջ ձեռ­քը ե­ղած է»: Մայք Փեր­տ ու­րիշ լրա­տուա­մի­ջո­ցի՝ Fairfax-ի հետ զրոյ­ցի ժա­մա­նակ Պէ­րէ­ճիք­լեա­նը բնու­թագ­րած է որ­պէս «ան­հա­ւա­տա­լի հա­ւա­տա­րիմ, աշ­խա­տա­սէր կին, որ հիա­նա­լի վար­չա­պետ մը կ­­՚ըլ­լա­յ»:

Նա­հան­գա­յին այլ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ եւս յայ­տա­րա­րած են, որ կը սպա­սուի, թէ Կլէյ­տիս, իբ­րեւ վար­չա­պետ, զար­մաց­նէ բո­լո­րը:

Աւստ­րա­լիոյ Ա­զա­տա­կան կու­սակ­ցու­թե­նէն ա­ռա­ջին կին վար­չա­պե­տի ընտ­րու­թեան առ­թիւ մա­մու­լը անդ­րա­դար­ձած է նաեւ Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի կեն­սագ­րու­թեան:

ԱՆՁՆԱԿԱՆ ԿԵԱՆՔ

Ան ծնած է 1970 թուա­կա­նին, Սիտ­նի, ուր իր ծնող­քը գաղ­թած են 1960-ա­կան­նե­րուն։ «Ես Սիտ­նի ծնած եմ, բայց ծնողքս գաղ­թա­կան­ներ էին, ուս­տի մենք տու­նին մէջ հա­յե­րէն կը խօ­սէինք: Երբ դպրոց գա­ցի, անգ­լե­րէն ոչ մէկ բառ գի­տէի, բայց մայրս ին­ծի միշտ կ՚ը­սէր. «Նոյ­նիսկ ե­թէ հա­մո­զուած չես, թէ ու­սու­ցի­չը քե­զի ի՞նչ կը հարց­նէ, ձեռք բարձ­րա­ցու­ր»: Այս էր, որ զիս միշտ յա­ռաջ մղած է իմ ամ­բողջ կեան­քիս ըն­թաց­քի­ն», իր ե­լոյթ­նե­րէն մէ­կուն ժա­մա­նակ պատ­մած է Պէ­րէ­ճիք­լեան: Կլէյ­տի­սի հայ­րը՝ Գրի­գոր, Աւստ­րա­լիա տե­ղա­փո­խուած է Ե­րու­սա­ղէ­մէն, իսկ մայ­րը՝ Ար­շան Սու­րիա­յէն: Ա­նոնք Սիտ­նիի մէջ ծա­նօ­թա­ցած եւ հոն ա­մուս­նա­ցած են: Պէ­րէ­ճիք­լեա­նը ու­նի եր­կու քոյր՝ Ռի­թա եւ Մա­րի:

Մին­չեւ հինգ տա­րե­կան Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­ն խօ­սած է հա­յե­րէն, այժմ նոյն­պէս կը տի­րա­պե­տէ հա­յե­րէ­նին:

Հա­կա­ռակ ա­նոր, որ իր կու­սա­կից­նե­րը յա­ճախ խոր­հուրդ տուած են ներ­կա­յա­նալ պար­զա­պէս Կլէյ­տիս ա­նու­նով, ա­ռանց դժուար մտա­պա­հուող իր մա­կա­նու­նին, Պէ­րէ­ճիք­լեան մշտա­պէս մեր­ժած է նշե­լով, որ մա­կա­նու­նը իր մէջ ար­դա­րու­թեան զգա­ցում կ՚արթնց­նէ եւ կը յի­շեց­նէ ան­հա­տին ար­մատ­նե­րուն մա­սին:

Հայ քա­ղա­քա­կան գոր­ծի­չը իր քա­ղա­քա­կան ար­շաւ­նե­րուն ըն­թաց­քին միշտ կողմ հան­դէս ե­կած է միա­սե­ռա­կան ա­մուս­նու­թիւն­նե­րուն եւ Աւստ­րա­լիոյ կող­մէ փախս­տա­կան­նե­րուն երկ­րին մէջ ա­պաս­տան տրա­մադ­րե­լու ջա­տա­գով դար­ձած: Ըն­կեր­նե­րը, դեռ յի­սու­նը չբո­լո­րած Պէ­րէ­ճիք­լեա­նը, կը բնու­թագ­րեն որ­պէս չա­փա­զանց հա­մեստ ան­ձա­ւո­րու­թիւն։ «Ան եր­բեք չէ ձգտած պաշ­տօ­նի, պար­զա­պէս չա­փա­զանց խե­լա­ցի է», ը­սած են ա­նոնք:

Իր բարձր պաշ­տօ­նին ա­ռըն­թեր մա­մու­լը անդ­րա­դար­ձած է նաեւ Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի նա­խա­սի­րու­թիւն­նե­րուն՝ ան կը սի­րէ գի­նի, օ­փե­րա, պատ­մա­կան գիր­քեր, կը խա­ղայ կոլֆ: Ա­մուս­նա­ցած չէ եւ միշտ այս նիւ­թին շուրջ կա­տա­կած է, թէ ա­մուս­նա­ցած է աշ­խա­տան­քին հետ:

Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան, նախ­քան վեր­ջին բարձր պաշ­տօ­նը ստանձ­նե­լը՝ մա­մլոյ ա­սու­լիս մը տուած է: Հան­դիպ­ման ժա­մա­նակ աւստ­րա­լա­կան լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րու ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րը փոր­ձած են Կլէյ­տի­սը շուարեց­նել՝ անձ­նա­կան բնոյ­թի հար­ցում­ներ ուղ­ղե­լով ա­նոր:

Լրագ­րող­նե­րէն մին Նոր Հա­րա­ւա­յին Ուել­սի ա­պա­գայ վար­չա­պե­տին քա­նի մը ան­գամ հար­ցու­ցած է՝ ար­դեօք ան պատ­րա՞ստ է պա­տաս­խա­նե­լու իր անձ­նա­կան կեան­քին վե­րա­բե­րող հար­ցում­նե­րուն:

«Ար­դէն շատ տա­րի­ներ է, որ ես կ՚ապ­րիմ հրա­պա­րա­կա­յին կեան­քով: Վեց տա­րի ա­ւագ նա­խա­րար ե­ղած եմ: Ես ա­մէն ին­չի պատ­րաստ ե­մ», պա­տաս­խա­նած է ան:

Այս պա­տաս­խա­նէն յե­տոյ Պէ­րէ­ճիք­լեա­նին հար­ցու­ցած են՝ ին­չո՞ւ ին­քը, ինչ­պէս նաեւ Աւստ­րա­լիոյ ա­ռա­ջին կին վար­չա­պետ՝ Ճու­լիա Քի­լըր­տ, ե­րա­խա­ներ չու­նին եւ ար­դեօք այդ հան­գա­ման­քը կրնա՞յ անդ­րա­դառ­նալ իր քա­ղա­քա­կան կեան­քին վրայ:

«Ես այն եմ, ինչ որ կամ: Ա­մէնքս չէ, որ կրնանք ծրագ­րել, թէ մեր կեան­քը ինչ­պէս կը դա­սա­ւո­րուի: Ես շատ եր­ջա­նիկ մարդ եմ: Ե­թէ ին­ծի քսան տա­րի ա­ռաջ հարց­նէիք, թէ իմ կեան­քը այս­պէս կ՚ըլ­լա՞ր, ես հա­ւա­նա­բար ու­րիշ տե­սակ կը պատ­կե­րաց­նէի: Բայց ես շնոր­հա­կալ եմ բո­լոր հնա­րա­ւո­րու­թիւն­նե­րուն հա­մար, ո­րոնք ու­նե­ցած եմ: Կը փա­փա­քիմ նաեւ ը­սել, ոչ այն պատ­ճա­ռով, որ պար­տա­ւոր եմ, այլ այն պատ­ճա­ռով, որ կ՚ու­զեմ, որ իմ կեան­քին մէջ ա­մե­նէն մտե­րիմ մար­դի­կը իմ ըն­տա­նի­քի ան­դամ­ներն են: Ես չեմ ու­զեր ոե­ւէ մէ­կուն մա­սին դա­տո­ղու­թիւն­ներ ը­նել, ըստ անձ­նա­կան հան­գա­մանք­նե­րու: Ես բո­լո­րին հա­մար այս­տեղ եմ, որ­պէս­զի կա­ռա­վա­րեմ եւ յոյս ու­նիմ, որ մար­դիկ զիս իմ ար­ժա­նիք­նե­րով կը դա­տեն, թէ ինչ կա­րող եմ ը­նե­լ», պա­տաս­խա­նած է ան:

Մա­մլոյ ա­սու­լի­սը մեծ ար­ձա­գանգ յա­ռա­ջա­ցու­ցած է: Աւստ­րա­լա­կան ո­րոշ լրա­տուա­մի­ջոց­ներ գրած են, թէ վար­չա­պե­տը պար­տա­ւոր չէ հա­շուե­տու ըլ­լա­լու իր անձ­նա­կան կեան­քին հա­մար:

Իր կար­գին, Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի 42-րդ վար­չա­պետ՝ Քրիս­թի­նա Քե­նի­լի լրա­տուա­մի­ջոց­նե­րուն կոչ ը­րած է տղա­մար­դոց եւ կի­նե­րու ան­հիմն տար­բե­րա­կում­ներ պա­րու­նա­կող դի­տար­կում­ներ չը­նել:

ԱՅՑ՝ ՀԱ­ՅԱՍ­ՏԱՆ ԵՒ ԱՐ­ՑԱԽ

2013 թուա­կա­նին, Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի խորհր­դա­րա­նի ե­րես­փո­խան­նե­րու պա­տուի­րա­կու­թեան կազ­մին հետ Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան այ­ցե­լած է Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բաղ, որ­մէ ետք ան յայտ­նուած է Ատր­պէյ­ճա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան ծա­նօթ «սեւ ցու­ցա­կի­ն» վրայ: Ըստ այդ ցու­ցա­կին, Ատր­պէյ­ճան persona not grata կը նկա­տէ օ­տա­րերկ­րեայ ծա­գու­մով բո­լոր ծա­նօթ անձ­նա­ւո­րու­թիւն­նե­րը, ո­րոնք կ՚այ­ցե­լեն Ար­ցախ: Այդ ցան­կը զե­տե­ղուած է Ատր­պէյ­ճա­նի Ար­տա­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան կայ­քէ­ջին վրայ եւ այս պա­հուս ա­նոր մէջ կան տար­բեր եր­կիր­նե­րու 324 քա­ղա­քա­ցի­ներ՝ քա­ղա­քա­կան գոր­ծիչ­ներ, ա­րուես­տա­գէտ­ներ, լրագ­րող­ներ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծու­նէու­թիւն ծա­ւա­լող մար­դիկ:

Նոյն տա­րին, Պէ­րէ­ճիք­լեա­նը՝ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի խորհր­դա­րա­նի եւ Աւստ­րա­լիոյ Հայ ազ­գա­յին կո­մի­տէի ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­նե­րու պա­տուի­րա­կու­թեան հետ, Ե­րե­ւա­նի մէջ ըն­դու­նած է Հա­յաս­տա­նի Նա­խա­գահ Սերժ Սարգ­սեան՝ բարձր գնա­հա­տե­լով հայ-աւստ­րա­լա­կան յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րը:

ՀԱՆ­ՐԱ­ՅԻՆ ՓՈ­ԽԱԴ­ՐԱ­ՄԻ­ՋՈ­ՑՈՎ

Վար­չա­պետ ընտ­րուե­լու յա­ջորդ օրն իսկ մա­մու­լը որ­սա­ցած է Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի քայ­լե­րը եւ ար­ձա­նագ­րած է, որ նո­րըն­տիր վար­չա­պետն ու կու­սակ­ցու­թեան ա­ռաջ­նոր­դը, ա­ռա­ւօ­տեան, սո­վո­րա­կա­նին պէս աշ­խա­տան­քի ներ­կա­յա­ցած է հան­րա­յին փո­խադ­րա­կառ­քով՝ թիւ 205 հան­րա­կառ­քի սո­վո­րա­կան ու­ղե­ւո­րի մը պէս: Ժա­մը 07.10-ին ան ար­դէն աշ­խա­տան­քի ճամ­բուն էր՝ սուր­ճի գա­ւա­թը ձեռ­քին կը շտա­պէր աշ­խա­տան­քի եւ ա­նոր ո՛չ թիկ­նա­պահ­նե­րը կ՚ու­ղեկ­ցէին, ոչ ալ մա­մու­լի քար­տու­ղար­նե­րը: Թիւ 205 հան­րա­կառ­քի ու­ղե­ւոր­նե­րը, ո­րոնց­մէ շա­տեր զինք կը ճանչ­նա­յին հան­րա­կառ­քէն, շնոր­հա­ւո­րած են նո­րըն­տիր գոր­ծի­չը եւ յա­ջո­ղու­թիւն մաղ­թած ա­նոր:

Հան­րա­կառ­քով աշ­խա­տան­քի եր­թա­լու Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի սո­վո­րու­թեան մա­սին բո­լո­րը գի­տեն: Այդ սո­վո­րու­թիւ­նը ծա­նօթ էր, երբ ան տա­կա­ւին փո­խադ­րա­մի­ջոց­նե­րու նա­խա­րար էր: Ըն­կեր­նե­րը վկա­յած են, որ այդ մէ­կը Կլէյտիս Պէ­րէ­ճիք­լեա­նի հա­մար մար­դոց հետ կապ պա­հե­լու ձե­ւա­կան փորձ չէ, այլ իր եր­կա­րա­մեայ աշ­խա­տան­քա­յին գոր­ծու­նէու­թեան ըն­թաց­քին ան բազ­միցս ա­պա­ցու­ցած է այդ մէ­կը: Իբ­րեւ փո­խադ­րա­մի­ջոց­նե­րու նա­խա­րար, ան դէմ ար­տա­յայ­տուած է Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի կա­ռա­վա­րու­թեան գնացք­նե­րու, հան­րա­շարժ­նե­րու եւ լաս­տա­նա­ւե­րու բեռ­նա­թափ­ման աշ­խա­տանք­նե­րուն: Պաշ­տօ­նա­վար­ման ըն­թաց­քին ա­նոր ձեռք­բե­րում­նե­րէն էր Սիտ­նիի թե­թեւ եր­կաթգ­ծա­յին փո­խադ­րա­մի­ջոց­նե­րու ընդ­լայ­նու­մը, Opal քար­թի փու­լա­յին ներդ­րու­մը եւ Սիտ­նիի ստոր­գետ­նեայ փո­խադ­րա­մի­ջո­ցի հա­րաւ-ա­րեւմ­տեան ցան­ցի կա­ռուց­ման նա­խա­ձեռ­նու­մը:

ՇՆՈՐ­ՀԱ­ՒՈ­ՐԱԳՐԵՐ

Կա­րե­ւոր քա­ղա­քա­կան այս պաշ­տօ­նը ստանձ­նե­լուն առ­թիւ Կլէյ­տիս Պէ­րէ­ճիք­լեան ստա­ցած է բազ­մա­թիւ շնոր­հա­ւո­րանք­ներ, ո­րոնց մէջ զգա­լի մաս կազ­մած են հայ­կա­կան շնոր­հա­ւո­րու­թիւն­նե­րը: Ա­նոր շնոր­հա­ւո­րած է Հա­յաս­տա­նի Վար­չա­պետ Կա­րէն Կա­րա­պե­տեան, ո­րուն յղած խօս­քին մէջ մաս­նա­ւո­րա­պէս նշուած է.

Յար­գե­լի Տի­կին Պէ­րէ­ճիք­լեան,

Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան կա­ռա­վա­րու­թեան եւ ան­ձամբ իմ ա­նու­նով, ջեր­մօ­րէն կը շնոր­հա­ւո­րեմ Ձեզ՝ Աւստ­րա­լիոյ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի վար­չա­պե­տի պաշ­տօ­նը ստանձ­նե­լու կա­պակ­ցու­թեամբ:

Ող­ջու­նե­լի է, որ Աւստ­րա­լիոյ հայ հա­մայն­քը, աշ­խու­ժօ­րէն ներգ­րա­ւուած ըլ­լա­լով երկ­րի հա­սա­րա­կա­կան-քա­ղա­քա­կան կեան­քին մէջ, իր ու­րոյն նպաս­տը բե­րած է զա­նա­զան բնա­գա­ւառ­նե­րէ ներս Աւստ­րա­լիոյ զար­գաց­ման գոր­ծին մէջ, ո­րուն վկան է Ձեր ար­գա­սա­բեր գոր­ծու­նէու­թիւ­նը:

Յոյ­սով եմ, որ Ձեր պաշ­տօ­նա­վա­րու­թեան ըն­թաց­քին նոր լիցք կը հա­ղոր­դուի Հա­յաս­տա­նի եւ Աւստ­րա­լիոյ մի­ջեւ յա­րա­բե­րու­թիւն­նե­րու զար­գաց­ման, մաս­նա­ւո­րա­պէս, մեր մար­զե­րուն եւ քա­ղաք­նե­րուն մի­ջեւ ա­պա­կեդ­րո­նա­ցուած հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան ա­ռու­մով:

Օգ­տուե­լով ա­ռի­թէն, կը մաղ­թեմ Ձե­զի յա­ջո­ղու­թիւն եւ նո­րա­նոր ձեռք­բե­րում­ներ՝ ի շահ Աւստ­րա­լիոյ բա­րե­կամ ժո­ղո­վուր­դի բա­րե­կե­ցու­թեան եւ հայ-աւստ­րա­լա­կան բա­րե­կա­մու­թեան ամ­րապնդ­մա­ն:

*

Նո­րըն­տիր վար­չա­պե­տին իր շնոր­հա­ւո­րա­կան ու­ղեր­ձը յղած է նաեւ Հա­յաս­տա­նի Սփիւռ­քի նա­խա­րար Հրա­նոյշ Յա­կո­բեա­ն.

Սի­րե­լի՛ Տի­կին Պէ­րէ­ճիք­լեան,

Հպար­տու­թեան եւ ու­րա­խու­թեան ա­նա­սե­լի զգա­ցում­ներ ու­նե­ցանք, երբ ստա­ցանք Ձեր՝ Աւստ­րա­լիոյ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի վար­չա­պետ ընտ­րուե­լուն ա­ւե­տի­սը: Սի­րով, ջեր­մու­թեամբ եւ ազ­գա­յին վառ ապ­րում­նե­րով կը շնոր­հա­ւո­րեմ Ձեզ՝ այս պա­տաս­խա­նա­տու, բարձր եւ պա­տուա­բեր պաշ­տօ­նին նշա­նա­կուե­լուն առ­թիւ: Ու­րախ եմ, որ ա­ռիթ ու­նե­ցած եմ Ձեզ մօ­տէն ճանչ­նա­լու եւ հասկ­նա­լու, որ Դուք Ձեր գե­ղե­ցիկ կեն­սագ­րու­թիւ­նը հիւ­սած էք ո՛չ միայն ո­րա­կեալ եւ բարձր կրթու­թիւն ստա­նա­լով, ո՛չ միայն Հայ դա­տին մէջ պաշ­տօ­նա­վա­րե­լով, այ­լեւ աւստ­րա­լա­կան քա­ղա­քա­կան հար­թակ­նե­րուն վրայ ար­ժա­նի տեղ եւ դեր ու­նե­նա­լուն շնոր­հիւ:

Ձեր տա­ղան­դին, շնորհ­քին, մար­դոց հետ աշ­խա­տե­լու ան­զու­գա­կան կա­րո­ղու­թեամբ Դուք քայլ առ քայլ յա­ռա­ջա­ցաք՝ դրսե­ւո­րե­լով խե­լա­ցի եւ բա­նի­մաց քա­ղա­քա­կան, պե­տա­կան գոր­ծի­չին բնո­րոշ յատ­կա­նիշ­ներ: Դուք ներ­կա­յա­ցու­ցիչն էք Աւստ­րա­լիոյ հայ հա­մայն­քին, որ եր­կար տա­րի­նե­րէ ի վէր, եւ նաեւ Ձեր շնոր­հիւ, նուա­ճած է Աւստ­րա­լիոյ իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու եւ աւստ­րա­լա­ցի­նե­րու վստա­հու­թիւ­նը՝ Ձեր աշ­խա­տա­սի­րու­թեան, նուի­րու­մին, երկ­րի զար­գաց­ման գոր­ծին մէջ ու­նե­ցած ա­ւան­դին շնոր­հիւ:

Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի թէ՛ օ­րէնս­դիր եւ թէ՛ գոր­ծա­դիր իշ­խա­նու­թիւն­նե­րու կազ­մին մէջ Ձեր բազ­մա­մեայ գոր­ծու­նէու­թեամբ բարձր կը պա­հէք Հա­յուն պա­տի­ւը՝ որ­պէս ազ­գի ար­ժա­նա­ւոր զա­ւակ եւ Աւստ­րա­լիոյ լա­ւա­գոյն քա­ղա­քա­ցի: Անգ­նա­հա­տե­լի է Ձեր ա­ւան­դը նաեւ հա­մազ­գա­յին նշա­նա­կու­թիւն ու­նե­ցող հիմ­նախն­դիր­նե­րը ա­մե­նա­զա­նա­զան հար­թակ­նե­րէն բարձ­րա­ձայ­նե­լու մի­ջո­ցաւ հա­սա­րա­կու­թեան լայն շեր­տե­րուն ներ­կա­յաց­նե­լու հայ­րե­նա­նուէր գոր­ծին մէջ:

Ձեր ան­մի­ջա­կան ջան­քե­րուն շնոր­հիւ է նաեւ, որ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գը պաշ­տօ­նա­պէս ճա­նչ­ցած է Հա­յոց Ե­ղեռ­նը, ինչ­պէս նաեւ՝ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ժո­ղո­վուր­դի ինք­նո­րոշ­ման ար­դար ի­րա­ւուն­քը: Ձեր ճկուն միտ­քով, լա­ւա­գոյն փոր­ձով, աշ­խա­տա­սի­րու­թեամբ ու նպա­տա­կաս­լա­ցու­թեամբ, ինչ­պէս նաեւ՝ հա­մեստ ու ա­ռա­քի­նի կե­ցուած­քով, ժա­մա­նա­կա­կից կնոջ, քա­ղա­քա­կան գոր­ծի­չի լա­ւա­գոյն կեր­պարն էք: Ինչ­պէս տա­կա­ւին 12-րդ դա­րուն ի­րա­ւա­ցիօ­րէն նշած է Մխի­թար Գօշ. «Կրթուած կի­նե­րը գանձ են հա­սա­րա­կու­թեան հա­մա­ր»:

Յի­րա­ւի, Դուք իս­կա­կան գանձ էք աւստ­րա­լա­ցի­­նե­րու եւ հա­մայն հա­յու­թեան, ի մաս­նա­ւո­րի՝ աւստ­րա­լա­հայ հա­մայն­քին հա­մար: Ան­գամ մը եւս կը շնոր­հա­ւո­րեմ Ձեզ՝ մաղ­թե­լով անս­պառ ուժ ու ե­ռանդ՝ ի­րա­կա­նաց­նե­լու Ձեր փխրուն ու­սե­րուն դրուած բարդ ու պա­տաս­խա­նա­տու ա­ռա­քե­լու­թիւ­նը՝ յա­նուն Աւստ­րա­լիոյ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի զար­գաց­ման եւ յա­ռա­ջըն­թա­ցին, յա­նուն հայ հա­մայն­քի զօ­րաց­ման, յա­նուն եր­կու եր­կիր­նե­րու բա­րե­կա­մու­թեան ամ­րապնդ­ման եւ զար­գաց­ման:

*

Հե­ռա­ւոր Աւստ­րա­լիա շնոր­հա­ւո­րա­կան գիր հա­սած է նաեւ Ար­ցա­խէն: Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի Նա­խա­գահ Բա­կօ Սա­հա­կեան իր ու­ղեր­ձին մէջ նշած է.

Յար­գար­ժա՛ ն Տի­կին Պէ­րէ­ճիք­լեան,

Ար­ցա­խի ժո­ղո­վուր­դին, իշ­խա­նու­թիւն­նե­րուն եւ ան­ձամբ իմ ա­նու­նով, ի սրտէ կը շնոր­հա­ւո­րեմ Ձեզ՝ Աւստ­րա­լիոյ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւելս նա­հան­գի վար­չա­պե­տի պաշ­տօ­նը ստանձ­նե­լու կա­պակ­ցու­թեամբ։

Վստահ եմ, որ Ձեր գի­տե­լիք­ներն ու հա­րուստ փոր­ձը լա­ւա­գոյնս կը ծա­ռա­յեն՝ ի բա­րօ­րու­թիւն նա­հան­գի բնակ­չու­թեան։

Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սը, յա­ռա­ջա­տար դե­րա­կա­տա­րու­թիւն ու­նե­նա­լով Աւստ­րա­լիոյ տնտե­սա­կան ու քա­ղա­քա­կան կեան­քէն ներս, ծա­նօթ է նաեւ որ­պէս երկ­րա­մաս մը, ուր մշտա­պէս կա­րե­ւո­րած են ժո­ղո­վուրդ­նե­րու ա­զա­տու­թիւնն ու ի­րա­ւա­հա­ւա­սա­րու­թիւ­նը, մար­դու ի­րա­ւունք­ներն ու հա­մընդ­հա­նուր ժո­ղովր­դա­վա­րա­կան ար­ժէք­նե­րը։

Այդ ի­րո­ղու­թեան վառ ար­տա­յայ­տու­թիւնն է նաեւ 25 Հոկ­տեմ­բեր, 2012 թուա­կա­նի նա­հան­գի օ­րէնս­դիր մարմ­նին կող­մէ Լեռ­նա­յին Ղա­րա­բա­ղի ան­կա­խու­թեան եւ ա­նոր բնակ­չու­թեան ինք­նո­րոշ­ման ի­րա­ւուն­քի ճա­նաչ­ման վե­րա­բե­րեալ բա­նա­ձե­ւի ըն­դու­նու­մը:

Լիա­յոյս եմ, որ Ձեր պաշ­տօ­նա­վար­ման ըն­թաց­քին նոր շունչ ու բո­վան­դա­կու­թիւն կը հա­ղոր­դուին Ար­ցա­խի եւ Նոր Հա­րա­ւա­յին Ո­ւել­սի մի­ջեւ բա­րե­կա­մա­կան կա­պե­րուն՝ նպաս­տե­լով փոխ­շա­հա­ւէտ հա­մա­գոր­ծակ­ցու­թեան հաս­տատ­ման։

Ան­գամ մը եւս կը շնոր­հա­ւո­րեմ Ձեզ եւ կը մաղ­թեմ քա­ջա­ռող­ջու­թիւն ու մե­ծա­գոյն յա­ջո­ղու­թիւն­ներ՝ Ձեր ա­ռա­քե­լու­թեան ի­րա­կա­նաց­ման ճա­նա­պար­հի­ն:

ԱՆՈՒՇ ԹՐՈՒԱՆՑ