ԹՈՒՐՔԻՈՅ ՀԱՅ ԿԱԹՈՂԻԿԷ ՀԱՍԱՐԱԿՈՒԹԻՒՆԸ ԵՐԷԿ ՄԵԾԱՐԵՑ ՆԱԽԿԻՆ ՎԻՃԱԿԱՒՈՐ ՉՈԼԱՔԵԱՆ ԳԵՐԱՊԱՅԾԱՌԸ

Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թիւ­նը ե­րէկ մե­ծա­րեց իր վաս­տա­կա­ւոր վի­ճա­կա­ւո­րը՝ Տ. Յով­հան­նէս Արք. Չո­լա­քեա­նը։ Այս առ­թիւ Գա­տը­գիւ­ղի Ս. Լե­ւոն հայ կա­թո­ղի­կէ ե­կե­ղեց­ւոյ մէջ տե­ղի ու­նե­ցած կրօ­նա­կան եւ աշ­խար­հիկ ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րուն նա­խա­գա­հեց Թուր­քիոյ Հայ Կա­թո­ղի­կէ Հա­սա­րա­կու­թեան Վի­ճա­կա­ւոր Տ. Լե­ւոն Արք. Զէ­քիեան։ Հոծ բազ­մու­թեան մը ներ­կա­յու­թեամբ տե­ղի ու­նե­ցան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րը։ Օ­րուան հան­դի­սա­ւոր Ս. Պա­տա­րա­գը մա­տոյց Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծառ, որ խօ­սե­ցաւ նաեւ քա­րոզ մը։ Պա­տա­րա­գիչ Գե­րա­պայ­ծա­ռի կող­քին էին Հայ Կա­թո­ղի­կէ հո­գե­ւո­րա­կա­նաց դա­սու ան­դամ­նե­րը։

Չո­լա­քեան Գե­րա­պայ­ծառ ներ­կա­յիս ար­դէն հա­տած է ինն­սուն տա­րե­կա­նի սահ­մա­նը։ Ան կը քա­հա­նա­յա­գոր­ծէ շուրջ եօ­թա­նա­սուն տա­րի­նե­րէ ի վեր, իսկ ար­քե­պիս­կո­պո­սա­կան ծա­ռա­յու­թիւ­նը վա­րած է շուրջ կէս դար։ Այս բո­լո­րին լոյ­սին տակ ի­րեն հա­մար կազ­մա­կեր­պուած այս յո­բե­լե­նա­կան հան­դի­սու­թիւ­նը հա­մախմ­բեց Հայ Կա­թո­ղի­կէ հա­սա­րա­կու­թե­նէն բա­զում դէմ­քեր, ո­րոնք փու­թա­ցած էին ի­րենց ե­րախ­տա­գի­տա­կան զգա­ցում­նե­րը ար­տա­յայ­տե­լու։ Յո­բե­լեա­նի մաս­նա­կից­նե­րու շար­քին էին Գա­տը­գիւ­ղի քա­ղա­քա­պետ Այ­քութ Մու­հօղ­լու, Շիշ­լիի քա­ղա­քա­պետ Հայ­րի Ի­նէօ­նիւ եւ իր օգ­նա­կա­նը՝ Վազ­գէն Պա­րըն, Պէ­շիկ­թա­շի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նէն Նուր­հան Փա­լա­քօղ­լու, Ս. Յա­կոբ հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թեան ա­տե­նա­պետ Պեռ­նար Սա­րը­պայ եւ իր ըն­կեր­նե­րը, Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի բժշկա­պետ Տքթ. Ար­տաշ Ագ­տաղ, հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ­ներ, ա­րուես­տա­գէտ­ներ եւ հիւ­րեր։ Նկա­տի ու­նե­նա­լով, որ ե­րէ­կուան յո­բե­լեա­նը կը հա­մընկ­նէր Հո­գե­գալս­տեան տօ­նին, Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռը չէր կրցած հո­գե­ւո­րա­կան մը ու­ղար­կե­լու կար­գադ­րու­թիւ­նը ը­նել։ Այս պայ­ման­նե­րուն ներ­քեւ, Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի կար­գադ­րու­թեամբ որ­պէս ներ­կա­յա­ցու­ցիչ յո­բե­լե­նա­կան հան­դի­սու­թեան ներ­կայ գտնուե­ցաւ Գա­տը­գիւ­ղի Ս. Թա­գա­ւոր ե­կե­ղեց­ւոյ թա­ղա­յին խոր­հուր­դի ա­տե­նա­պետ Ար­ման Պիւ­քիւ­ճեան։ Բաց աս­տի, Յոյն Ուղ­ղա­փառ եւ Ա­սո­րի ե­կե­ղե­ցի­նե­րուն կող­մէ ալ ներ­կա­յա­ցու­ցիչ­ներ մաս­նակ­ցե­ցան Չո­լա­քեան Գե­րա­պայ­ծա­ռի յո­բե­լեա­նին։

Ե­րէ­կուան Ս. Պա­տա­րա­գի ա­ւար­տին Զէ­քիեան Գե­րա­պայ­ծառ հան­գա­մա­նօ­րէն ար­տա­յայ­տուե­ցաւ իր նա­խոր­դի ե­րախ­տա­շատ գոր­ծու­նէու­թեան մա­սին, մինչ ըն­թեր­ցուե­ցան Վա­տի­կա­նէն եւ Զմմա­ռէն ու­ղար­կուած շնոր­հա­ւո­րա­կան­ներ։ Ս. Յա­կոբ հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թեան ա­նու­նով յու­շա­նուէր մը յանձ­նուե­ցաւ Չո­լա­քեան Գե­րա­պայ­ծա­ռին։ Այս վեր­ջինն ալ խումբ մը մա­նուկ­նե­րու փո­խան­ցեց իր օրհ­նու­թիւ­նը՝ նուէր­նե­րով հան­դերձ։ Այս փու­լէն վերջ, ներ­կա­նե­րը մի առ մի ա­ջա­համ­բոյ­րի հա­մար մօ­տե­ցան Չո­լա­քեան Գե­րա­պայ­ծա­ռին, ո­րուն յղե­ցին ա­րեւ­շա­տու­թեան մաղ­թանք­ներ։

Կրօ­նա­կան ա­րա­րո­ղու­թիւն­նե­րէն վերջ ե­կե­ղեց­ւոյ յա­րա­կից պար­տէ­զին մէջ սար­քուե­ցաւ սի­րոյ սե­ղան մը։ Այս ճաշ­կե­րոյթն ալ ան­ցաւ հա­ճե­լի ու ո­գե­ւոր մթնո­լոր­տի մը մէջ եւ Չո­լա­քեան Գե­րա­պայ­ծառ ա­ռար­կայ դար­ձաւ բո­լո­րի յար­գան­քի եւ հա­մակ­րան­քի զգա­ցում­նե­րուն։