«Պիտի թարմացնենք նախապէս եղած դիմումները»

«ՊԻՏԻ ԹԱՐՄԱՑՆԵՆՔ ՆԱԽԱՊԷՍ ԵՂԱԾ ԴԻՄՈՒՄՆԵՐԸ»

ՊԱՏ­ՐԻԱՐ­ՔԱ­ԿԱՆ ԸՆԴ­ՀԱ­ՆՈՒՐ ՓՈ­ԽԱ­ՆՈՐԴ Տ. Ա­ՐԱՄ ԱՐՔ. Ա­ԹԷ­ՇԵԱՆ. «Յա­տուկ թեքստ մը պի­տի պատ­րաս­տենք յա­ռա­ջի­կայ շրջա­նին։ Հո­գե­ւո­րա­կա­նաց հա­մա­գու­մա­րի զե­կոյցն ալ պի­տի կցենք այդ մէ­կուն եւ պե­տու­թեան մօտ դի­մում պի­տի կա­տա­րենք։ Նա­խա­պէս կա­տա­րուած դի­մում­նե­րը այս­պէ­սով թար­մա­ցուած պի­տի ըլ­լան։ Թէ ի՞նչ պի­տի տնօ­րի­նեն պատ­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը. այս պա­հուն չենք գի­տեր։ Մենք դի­մու­մը պի­տի կա­տա­րենք ու պի­տի սպա­սենք Ներ­քին գոր­ծոց նա­խա­րա­րու­թեան տնօ­րի­նու­թեան»։

«ԲՈԼՈՐ ՈՐՈՇՈՒՄՆԵՐԸ ԸՆԴՈՒՆՈՒԵՑԱՆ ՄԻԱՁԱՅՆՈՒԹԵԱՄԲ»

ԿՐՕ­ՆԱ­ԿԱՆ ԺՈ­ՂՈ­ՎԻ Ա­ՏԵ­ՆԱ­ՊԵՏ Տ. ՍԱ­ՀԱԿ ԵՊՍԿ. ՄԱ­ՇԱ­ԼԵԱՆ. «Ե­կե­ղե­ցա­կա­նաց հա­մա­գու­մա­րին զե­կոյ­ցը նա­մա­կի մը կցե­լով պի­տի ներ­կա­յաց­նենք դի­մում մը։ Այ­լեւս յաղ­թա­հա­րուած պի­տի ըլ­լան նա­խա­պէս կա­տա­րուած եր­կու դի­մում­նե­րուն հա­կա­սու­թիւն­նե­րը։ Երբ որ Մես­րոպ Պատ­րիար­քի հա­մար դա­տա­կան ո­րո­շու­մով խնա­մա­տար մը նշա­նա­կուե­ցաւ՝ հա­շուի առ­նուե­ցաւ նաեւ դա­տաբժշ­կա­կան տե­ղե­կա­գի­րը։ Այ­սինքն, դա­տա­կան իշ­խա­նու­թիւն­նե­րը այդ տե­ղե­կա­գի­րը օգ­տա­գոր­ծե­լով՝ վե­րա­հաս­տա­տե­ցին, թէ գա­հա­կա­լը ի վի­ճա­կի չէ պաշ­տօ­նա­վա­րե­լու։ Սա կա­րե­ւոր է նաեւ այն ա­ռու­մով, որ պատ­րիար­քին կող­մէ կա­տա­րուած ուխ­տը նաեւ պե­տա­կան եր­դում մըն է։

Մենք Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վին նա­մակ մը յղե­լով փոր­ձե­ցինք այս գոր­ծին սկիզ­բը դնել։ Խնդի­րը մեր նա­խա­ձեռ­նու­թեամբ ե­կաւ Կրօ­նա­կան Ժո­ղո­վի օ­րա­կար­գին վրայ։ Ա­րամ Սրբա­զանն ալ ըն­թացք տուաւ։ Միա­ձայ­նու­թեամբ ո­րո­շում առ­նուե­ցաւ։ Պէտք չէ մոռ­նալ, որ առ­կայ վի­ճա­կին մէջ բո­լո­րէն ա­ւե­լի կ՚ազ­դուի ու կը մա­շի Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան։ Ե­կե­ղե­ցա­կա­նաց հա­մա­գու­մարն ալ միա­ձայ­նու­թեամբ ո­րո­շում ա­ռաւ։ Մես­րոպ Պատ­րիարք այ­լեւս ան­ցած է պատ­մու­թեան։ Պի­տի ընտ­րենք ուղ­ղա­կիօ­րէն մեր 85-րդ պատ­րիար­քը։ Այ­լեւս ո՛չ մեր հա­մայն­քէն, ո՛չ ալ ար­տա­սահ­մա­նէն ոե­ւէ մէ­կը կրնայ այ­պա­նել մեր հո­գե­ւո­րա­կա­նաց դա­սը։ Ո­րով­հե­տեւ մենք ը­րած ենք մե­զի վի­ճա­կա­ծը եւ շա­րու­նա­կու­թիւ­նը կա­խում ու­նի պե­տու­թե­նէն»։

«ԱՇԽԱՐՀԱԿԱՆՆԵՐՈՒ ՀԵՏ ԳՈՐԾԱԿՑՈՒԹԻՒՆ ՊԷՏՔ Է ՀԱՍՏԱՏՈՒԻ»

ՍՈՒՐԲ ՓՐԿԻՉ ԱԶ­ԳԱ­ՅԻՆ ՀԻ­ՒԱՆ­ԴԱ­ՆՈ­ՑԻ ՀՈ­ԳԱ­ԲԱՐ­ՁՈՒ­ԹԵԱՆ Ա­ՏԵ­ՆԱ­ՊԵՏ ՊԵՏ­ՐՈՍ ՇԻ­ՐԻ­ՆՕՂ­ԼՈՒ. «Կը մաղ­թեմ, որ Ե­կե­ղե­ցա­կա­նաց հա­մա­գու­մա­րի ո­րո­շու­մը բա­րե­բեր ըլ­լայ մեր հա­մայն­քին տե­սա­կէ­տէ։ Մեր հա­մայն­քը պէտք ու­նի ոչ թէ փո­խա­նոր­դի մը, այլ իս­կա­կան պատ­րիար­քի մը։ Ան­կա­րե­լի է պատ­նէ­շել ժո­ղո­վուր­դը եւ Ե­կե­ղե­ցա­կա­նաց հա­մա­գու­մա­րը այս ո­րո­շու­մով ա­ռած է ժո­ղո­վուր­դին ըն­դա­ռաջ քայլ մը։ Կա­րե­ւոր չէ, որ ո՛վ պի­տի ըլ­լայ նոր պատ­րիար­քը։ Մեր ժո­ղո­վուր­դին վստա­հու­թիւ­նը պէտք է վե­րա­հաս­տա­տուի Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռին, նաեւ մեր բո­լոր հա­մայն­քա­յին հաս­տա­տու­թիւն­նե­րուն նկատ­մամբ։ Մենք փոք­րա­թիւ հա­ւա­քա­կա­նու­թիւն մը կը հան­դի­սա­նանք, իսկ մեր հա­մայն­քը այս պա­հուն պա­ռակ­տուած է լրջօ­րէն։ Կա­րի­քը կը զգանք պատ­րիար­քի մը, որ մեր հա­մայն­քը պի­տի հա­մախմ­բէ իր շուրջ։ Մե­զի կը մնայ մաղ­թել, որ ար­դիւն­քը ըլ­լայ մեր ժո­ղո­վուր­դի փա­փաք­նե­րուն հա­մա­հունչ։ Մեր ղե­կա­վար­ման դրու­թիւ­նը ընդ­հան­րա­պէս կը կա­ղայ այս շրջա­նին ու անհ­րա­ժեշտ է կամք ցու­ցա­բե­րել խնդիր­նե­րը լու­ծե­լու հա­մար։ Նոր պատ­րիար­քը, հո­գե­ւո­րա­կան­նե­րը պէտք է աշ­խար­հա­կան­նե­րուն հետ հա­մա­գոր­ծակ­ցա­բար ըն­թա­նան եւ այս­պէ­սով մեր հա­մայն­քա­յին կեան­քի դժուա­րու­թիւն­նե­րը կրնան յաղ­թա­հա­րուիլ»։