ՍՐԲԱԶԱՆՆԵՐՈՒ ԱՌԱՆՁՆԱԶՐՈՅՑ

Պատ­րիար­քա­կան Ա­թո­ռին շուրջ ստեղ­ծուած առ­կայ փա­կու­ղիի մթնո­լոր­տին մէջ այս ա­ռա­ւօտ տե­ղի ու­նե­ցաւ շատ կա­րե­ւոր ի­րա­դար­ձու­թիւն մը։ Այս­պէս, Գում­գա­բուի մէջ տե­ղի ու­նե­ցաւ Ընտ­րեալ-տե­ղա­պահ Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեա­նի եւ Պատ­րիար­քա­կան Ընդ­հա­նուր Փո­խա­նորդ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի տե­սակ­ցու­թիւ­նը։ Պատ­րիար­քա­րա­նի եր­դի­քին տակ կա­յա­ցաւ եր­կու սրբա­զան­նե­րուն այն­քան սպա­սուած ա­ռանձ­նազ­րոյ­ցը։

Ինչ­պէս ծա­նօթ է, շաբ­թուան սկիզ­բին՝ Եր­կու­շաբ­թի յետ­մի­ջօ­րէին, Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան եւ Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան ու­նե­ցած էին եր­կա­րա­տեւ ու ծա­ւա­լուն քննար­կում մը։ Այդ երկ­խօ­սու­թեան մաս­նակ­ցած էին նաեւ Կրօ­նա­կան ժո­ղո­վի ա­տե­նա­պետ Տ. Սա­հակ Եպսկ. Մա­շա­լեան, Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի հո­գա­բար­ձու­թեան ա­տե­նա­պետ Պետ­րոս Շի­րի­նօղ­լու, նաեւ Թո­րոս Ալ­ճան, Յա­րու­թիւն Շան­լը եւ Սե­պուհ Աս­լան­կիլ։ Այդ շփում­նե­րէն վերջ, ընտ­րեալ-տե­ղա­պա­հը յայտ­նած էր, որ մէկ-եր­կու օ­րուան ըն­թաց­քին կ՚ա-կըն­կա­լուէր ար­դիւնք մը։ Ե­րէկ, Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի աղ­բիւր­նե­րը օ­րուան սկիզ­բին տե­ղե­կա­ցու­ցին, թէ յետ­մի­ջօ­րէին եր­կու սրբա­զան­նե­րը ժա­մադ­րուած էին այս­տեղ։ Հրա­ւի­րուե­ցաւ նաեւ մա­մու­լը, ինչ որ յոյս կը ներշն­չէր, թէ ար­դէն շօ­շա­փե­լի ար­դիւնք մը պի­տի հրա­պա­րա­կուէր հի­ւան­դա­նո­ցի մէջ։ Նոյ­նիսկ նա­խա­տե­սուած էր այ­ցե­լու­թիւն մը՝ հանգս­տեան կո­չուած պատ­րիարք Տ. Մես­րոպ Արք. Մու­թա­ֆեա­նի սնա­րին։ Այս բո­լոր սպա­սու­մը, սա­կայն, մնաց ա­պար­դիւն։ Ար­դա­րեւ, Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեան հի­ւան­դա­նո­ցի մէջ էր, սա­կայն Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան չժա­մա­նեց ժա­մադ­րու­թեան։ Հա­ղոր­դուե­ցան հա­կա­սա­կան տուեալ­ներ, սա­կայն փաստն այն էր, որ ժա­մադ­րու­թիւ­նը, նա­խա­տե­սուած աշ­խա­տան­քը ձա­խո­ղած էր։

Այս լու­րը խոր մտա­հո­գու­թիւն պատ­ճա­ռեց հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րուն, ո­րոնք շարժ­ման ան­ցան իս­կոյն։ Հի­ւան­դա­նո­ցի մէջ ընդ­հա­նուր փո­խա­նոր­դը խօ­սած էր Պատ­րիար­քա­րա­նի կող­մէ պատ­րաս­տուած հա­մա­ձայ­նու­թեան նա­խագ­ծի մը շուրջ, սա­կայն զայն չէր ներ­կա­յա­ցու­ցած մա­մու­լին։ Ըստ ե­րե­ւոյ­թին, ան­պաշ­տօն գե­տնի վրայ հա­մայն­քա­յին շրջա­նակ­նե­րը խտա­ցու­ցին ի­րենց ջան­քե­րը, որ­պէս­զի այդ նա­խա­գի­ծը հա­սուն­նայ։

Ու­րեմն, այս օ­րը սկսաւ այդ ջան­քե­րով պայ­մա­նա­ւո­րուած մթնո­լոր­տին մէջ։ Տ. Գա­րե­գին Արք. Պեք­ճեան ա­ռա­ւօտ կա­նուխ, ժա­մը՝ 09:25-ին հա­սաւ Պատ­րիար­քա­րան, ուր Տ. Ա­րամ Արք. Ա­թէ­շեա­նի հետ ու­նե­ցաւ նոր հան­դի­պում մը։ Եր­կու սրբա­զան­նե­րը տուին գլուխ-գլխի եւ ա­ռանձ­նազ­րոյ­ցի ձե­ւա­չա­փին մէջ դար­ձեալ ձեռ­նար­կե­ցին ո­րո­նում­նե­րու։ Այս տե­սակ­ցու­թեան փաս­տը, ինք­նին, թէեւ կը հա­մա­րուի յու­սադ­րիչ, սա­կայն յա­րա­փո­փոխ պայ­ման­նե­րուն բե­րու­մով յար­մա­րա­գոյնն է չա­ճա­պա­րել՝ խօ­սե­լու հա­մար վերջ­նա­կան ար­դիւնք­նե­րու շուրջ։ Ա­պա­հով ճա­նա­պար­հը կը նկա­տուի՝ սպա­սել պաշ­տօ­նա­կան յայ­տա­րա­րու­թեան։ Գում­գա­բուի մէջ կը շրջա­նա­ռէին նաեւ լսում­ներ, ըստ ո­րոնց Իս­թան­պու­լի կու­սա­կա­լու­թեան հետ նոր շփում մը տե­ղի կրնայ ու­նե­նալ Պետ­րոս Շի­րի­նօղ­լուի մաս­նակ­ցու­թեամբ։ Այս ան­գամուան շփումին հաւա­նա­­կան է, որ ներկայ գտնուի նաեւ Տ. Գարեգին Արք. Պեք­ճեան։

Պատ­րիար­քա­րա­նի մէջ սրբա­զան­նե­րուն ա­ռանձ­նազ­րոյ­ցը կը շա­րու­նա­կուէր, երբ թերթս ու­ղար­կե­ցինք մա­մու­լի։