ՈՉ ԵՒՍ Է ՏՔԹ. ՊԵՏՐՈՍ ԹԻՒՐԱՊԻՔ

Խոր ցա­ւով վե­րա­հա­սու ե­ղանք, թէ շա­բա­թա­վեր­ջին իր մահ­կա­նա­ցուն կնքած է Տքթ. Պետ­րոս Թիւ­րա­պիք։ Մեր բժշկա­կան դա­սու յայտ­նի դէմ­քե­րէն մին ե­ղած է ան՝ որ­պէս ջղա­յին հի­ւան­դու­թեանց մաս­նա­գէտ։ Եր­կար տա­րի­ներ աշ­խա­տած է նաեւ Սուրբ Փրկիչ Ազ­գա­յին հի­ւան­դա­նո­ցի մէջ, ստանձ­նե­լով նաեւ վար­չա­կան պա­տաս­խա­նա­տուու­թիւն­ներ։ Իր ծա­ւա­լած հա­մայն­քա­յին գոր­ծու­նէու­թեան շրջագ­ծով միշտ ե­ղած էր Սուրբ Խաչ դպրե­վան­քի հա­մա­կիր ու զօ­րա­վիգ, մաս­նա­ւո­րա­պէս այն դժուար ժա­մա­նա­կա-շըր­ջա­նին մէջ, երբ հաս­տա­տու­թեան պաշ­տօ­նա­կան կար­գա­վի­ճա­կը են­թար­կուած էր պղտո­րու­թեան։

Տքթ. Պետ­րոս Թիւ­րա­պիք մեզ­մէ հրա­ժեշտ կ՚առ­նէ՝ հա­մայն­քէն ներս թո­ղած ըլ­լա­լով բա­րի յի­շա­տակ մը՝ իր բնա­ւո­րու­թեամբ եւ ծա­ւա­լած աշ­խա­տան­քին ար­ժա­նա­ցած գնա­հա­տան­քով։

Այս տխուր առ­թիւ երկ­նա­յին հան­գիստ կը հայ­ցենք իր հոգ­ւոյն ու մեր խո­րազ­գած վշտակ­ցու­թիւն­նե­րը կը յայտ­նենք հա­մայն իր ըն­տա­նի­քին։